Евреите и Муслиманите

maria_magdalena напиша: Па еве, бујрум, да видиме каде лежи причината за таа вековна нетрпеливост од страна на Муслиманите кон Евреите? (ве молам на темава не ги мешајте Христијаните и Евреите-за тоа на соодветната тема).Имајте угодна дискусија

Дел од одговорот лежи токму тука:

maria_magdalena напиша: Од Библиска перспектива, израел има право да егзистира како нација на своја територија која лично Бог му ја вети на Јаков внукот Авраамов и неговото потомство, а кога Бог нешто ќе вети...тој не лаже.

Земањето за дословна вистина на ова објаснување води кон прашањето: Дали е Божја волја омразата помеѓу еверите и муслиманите? Оти тој како совршен требал да знае дека поради Неговото ветување ќе дојде до неминовен конфликт поради развојот на настаните во иднината. Дали Бог се излажал во географската проценка каде да ја смести ветената земја каде тече мед и тн...? Или ветената земја сепак не е некое географско подрачје туку она место каде мнозинството луѓе навистина и се покоруваат на Божјата волја, на неговите закони за виша етика и морал?

maria_magdalena напиша: Можеби една од причините е во земјата Израел, коај ОН му ја даде на Израел по втората Светска Војна?

Сигурно дека овој фактор имал силно влијание. Но тој бил само надворешна запалка која ги распламти вистинските причини акои одат подлабоко и можат да се разберат само ако се вклучи знаењето за повторното раѓање како и законот на сеидба и жетва.

Во Стариот Завет кој евреите го признаваат, наидуваме на историски извештаи(некои од нив археолошки потврдени) дека племињата израелски војувале против други племиња честопати покорувајќи или дури истребувајќи ги.

Душите на убиените не можеле да се помират со судбината која ги снашла ниту да погледнат што е тоа што ги довело до таков крај, голем дел од нив не сакале да им простат на своите некогашни убијци и идеологијата од која биле предводени(дека наводно Бог го заповедал тоа). Сторителот и жртвата се додека не се помират, стојат врзани еден за друг преку синџирите на вина. Тркалото на повторното раѓање се врти... душите по некое време се враќаат отприлика таму каде што некогаш нивните животи беа насилно прекинати. Голем дел од нив не обрнуваат внимание на импулсите кои им ги испраќаат ангелите учители во царствата на душите, и стапуваат во инкарнација со претходно програмирана желба која им е животна цел: освета по секоја цена! Последица од тоа е дека се привлечени од такви географски подрачја и животни ситуации(одредена идеологија, навидум случајни но пресудни средби со други луѓе) кои им го подготвуваат патот да го извршат она кое го наумиле уште како души. Доколку тие во тоа успеат, тие освен задоволување на својата желба за освета баш ништо друго не постигнуваат освен додатно комплицирање на работите и натамопни патила за себе како души.

Во оваа светлина треба да се гледа и современата закана од тероризам и изливи на агресија во разни делови од светот(не само таму каде што има евреи и муслимани), па и на Балканот.

maria_magdalena напиша: И на крај, воведов ќе го завршам со Псалм 126:6 “Молете се за мирот на Јерусалим, нека бидат безбедни оние кои ги љубите“

Но Бог не ги услиши молитвите на оние кои го послушаа овој повик Давидов. Постои ли Бог воопшто? (постои постои, само малкумина се молат правилно што значи дека треба да ги остваруваат своите молитви - имено ако молат за мир, и самите да држат мир со своите ближни, во спротивно молитвите се бесплодни.)

Изменето од Majkl - 26.Октомври.2009 во 01:04

Spirose, кога ќе размислам, можеби и си во право.
Зашто, ако крвожедниците сакајќи да го наклеветат Мухамед му ги припишале овие работи-а тие се наоѓаат во к*ран и Хадисите, тогаш испаѓа дека к*ранот е лажен односно е напишан од кривоклетниците. И зошто тогаш милионио луѓе веруваат во к*ранот и го следат? Зошто Бог го допуштил тоа? Дали тогаш тие луѓе се свесни дека следат книга напишана од книжници?

 


Така ли?

Spırose, темава е многу конкретна и прашањата се поставени кристално јасно и на место.
Воопшто не можам да те разберам, што правиш вака мешаници не ми е јасно, каков ти е тој христов ислам незнам, ама не сакам да ја расипуваме темата со оф топици за Мухамед кај ти текна сега дека му припишувале повици за требење на евреи кога тоа го има во к*ран и сме разговарале, ќе забега темава во несакан правец.

За почеток еве еден текст кој дава некаква основа за тие кои не се запознати со оваа проблематика.

Евреите водат потекло од Аврамовиот син Исак а Арапите се потомци на Исмаил. Можеби проблемот лежи во односот Сара (и синот на Слободната) и Агара (синот на слугинката) за која многу сме пишувале по темиве, односно фактот што на Исак му припаѓа благословот на неговиот татко Авраам (ривалство).

Самиот к*ран пак исто така е извор на една контрадикторност.
Од една страна порачува на Муслиманите да се однесуваат кон Евреите како кон браќа, а од друга страна им наредува на Муслиманите да ги нападнат и требат Евреите кои нема да прифатат ислам. К*ранот исто така го потенцира конфликтот наведувајќи дека Исмаил е синот на ветувањето и дека тој е оној кого Авраам го однел на жртвување (што е неточно бидејќи ветување и било дадено на Сара но не и на Агара, ветување на онаа која немала деца во длабока старост, а не на млада фертилна слугинка).

Но ни тоа не е доволно ад се објасни огромната омраза што ја чувствуваат Арапите кон Евреите. Можеби една од причините е во земјата Израел, коај ОН му ја даде на Израел по втората Светска Војна?  Во тоа време таа земја беше населена претежно од Арапи кои почнаа да протестираат против израелската окупација а тоа како што знаеме трае и ден денес.

Израел е мала држава која граничи со Јордан, сирија, Саудиска арабија и египет. Арапите се обидоа да го покорат Израел но беа победени.

Од Библиска перспектива, израел има право да егзистира како нација на своја територија која лично Бог му ја вети на Јаков внукот Авраамов и неговото потомство, а кога Бог нешто ќе вети...тој не лаже.

И на крај, воведов ќе го завршам со

Псалм 126:6 “Молете се за мирот на Јерусалим, нека бидат безбедни оние кои ги љубите“



Изменето од maria_magdalena - 25.Октомври.2009 во 22:06