Од што зависи моралот?

Na ova vreme , denes , tesko najduvam moralni luge , groto e

Ko ja vidov temava sakav da pisam i to imav stvarno mnogu da kazam ama ocigledno me zezna CARNATION  za to so se so sakav da kazam jas veke kazal toj

Carnation напиша: vidi vaka.vo opstestvoto koe sto go grael hitler hokaustot i genocidot bile moralni raboti,pa zato bile odobruvani.bas interesno so ti tekna ova,bas so vaj primer se objasnuvat ona so se trudam da go kazam.znacit za opstestvoto,aj taka ke kazam,od hitler tie raboti se moralni i zato se izvrsuvani,ama za ostanatiot del od svetot toa ne e moralno.a za to za potsvesta.covekot se ragjat tabula rasa,odnosno cist kako solza odnosno bez nikakvi predznaenja ili iskustva,pa taka site tie "vgradeni razbiranja za moralot"se samo natureni raboti od okolinata voprocesot na socijalizacija,kade sto eden od glavnite faktori(konkretno za ov)e opstestvoto

Не знам, ама мене ми се чини дека геноцидот и холокаустот не можат да бидат морални, без разлика колку некое општество се труди да ги направи морални. Да, тие може да бидат оправдани во склоп на тој контекст, но постои нешто што се вика универзална вредност, која е над локалната свест и вредност.

А тоа дека човекот се раѓа табула раса, можеби си во право. Факт е дека општеството игра голема улога во изградбата на моралноста. Но прашањево е слично на она „што е попрво: јајцето или кокошката?“ Зошто општествата воопшто градат морални системи? Не верувам дека тоа е заради само-интерес, бидејќи многу од етичките принципи кои ги имаме се всушност контра продуктивни за самото општество (на пример нерамноправната распределба на богатството). Во крајна линија тоа создава тензии и нестабилност, што е спротивно на тежнеењата на моралноста.

Пак ќе повторам што кажав и порано.

Ако морал е тоа што го одредува општеството, тогаш зошто Холокаустот, геноцидот, итн. не би биле во ред, кога во склоп на тоа општество (на пример нацизмот) се прифатливи? Така е и со многу други појави, кои се неморални на универзално ниво, па дури и да се прифатливи во одредено општество!

Ако пак морал е тоа што го одредува индивидуата, тогаш имаме па уште поголем проблем. Можда за те*е е морално исправно да ја силуваш жената на „Петко“, ама за Петко и за жената тоа е апсолутно повреда на нивната слобода.

Друг проблем е зошто воопшто да бидеме морални. На крајот на краиштата, најголем досег на секуларната мисла е принципот на „преживување на посилните“. Ако е така, тогаш треба по секоја цена да ги „излактаме“ другите околу нас, за да бидеме на врвот, каде што нашето опстојување нема да биде загрозено. Тука моралот може само да не попречи во таа цел.

Веројатно погодувате, насоката во која одам е дека во секое човечко битие има вградено едно потсвесно разбирање дека некои нешта се морални некои не. Дури и самата свест за морал е зачудувачки вродена. Да, многу се постигнува и со воспитание се разбира, но зошто луѓето воопшто започнале со воспитување според одредени норми, ако немале некое вградено чувство за морал во се*е?

Но, сепак, универзалните принципи за моралност, остануваат секојпат кај Створителот. Тоа е барем мое сфаќање. Дури и вграденото чувство понекогаш отапува, или лаже, но христијанската етика е единственото место, верувам, каде што можеме да пронајдеме цврсти вредности на моралното битисување.


Изменето од krale

Интересно, но ми се чини дискусијава отиде во погрешна насока.

Ако морал е тоа што го одредува општеството, тогаш зошто Холокаустот, геноцидот, итн. не би биле во ред, кога во склоп на тоа општество (на пример нацизмот) се прифатливи? Така е и со многу други појави, кои се неморални на универзално ниво, па дури и да се прифатливи во одредено општество!

Ако пак морал е тоа што го одредува индивидуата, тогаш имаме па уште поголем проблем. Можда за те*е е морално исправно да ја силуваш жената на „Петко“, ама за Петко и за жената тоа е апсолутно повреда на нивната слобода.

Друг проблем е зошто воопшто да бидеме морални. На крајот на краиштата, најголем досег на секуларната мисла е принципот на „преживување на посилните“. Ако е така, тогаш треба по секоја цена да ги „излактаме“ другите околу нас, за да бидеме на врвот, каде што нашето опстојување нема да биде загрозено. Тука моралот може само да не попречи во таа цел.

Веројатно погодувате, насоката во која одам е дека во секое човечко битие има вградено едно потсвесно разбирање дека некои нешта се морални некои не. Дури и самата свест за морал е зачудувачки вродена. Да, многу се постигнува и со воспитание се разбира, но зошто луѓето воопшто започнале со воспитување според одредени норми, ако немале некое вградено чувство за морал во се*е?

Но, сепак, универзалните принципи за моралност, остануваат секојпат кај Створителот. Тоа е барем мое сфаќање. Дури и вграденото чувство понекогаш отапува, или лаже, но христијанската етика е единственото место, верувам, каде што можеме да пронајдеме цврсти вредности на моралното битисување.

BillyEsteban напиша: sto zborite za moral koga na cena e nemoralot .kreni od pretsedatelot pa do najmaliot partiski vojnik   site se ebat za pari

Моралот........., тоа е длабоко личен индивидуален став кон случувањата околу нас . Зависи од личноста и карактерот кои се наш личен белег ,кои што пак се формираат под дејство на три фактори .........наследен фактор , семејството и влијанието на надворешната средина........