Најубавите македонски љубовни стихови

HEART CORE 1

                                                 Jas nemam ni{to pove}e od sebesi
                                                 samo srce koe ~uka vistinski
                                                 sosem dovolno da te voznemiri
                                                 da te upla{i

                                                                             Gi znae{ dobro onie
                                                                             so skri{na solza dlaboko vo srceto
                                                                             so skri{na zloba daleku zad pogledot
                                                                             bolni od nemo}
                                                                             bolni od `elba za odmazda

                                                 Po ne znam koj pat
                                                 se vidov sebesi vo tebe mrtov
                                                 ne, tvojot bol nema nikoga{ da bide moj
                                                 Godini na qubov ili smrt

                                                                             Bez qubov, znam, }e te progolta
                                                                             ovoj grad bez gordost i bez sram
                                                                             }e ostane{ bez dela za vrednuvawe
                                                                             }e ostane{
                                                                             bez mo} i magija
                                                                             bilo {to da promeni{
                                                                             Pu{ta{ solza
                                                                             ne znam {to sokriva
                                                                             dali nemo}
                                                                             ili `elba za odmazda

 

mamma напиша:      Tishina              Ako imas neshto neizrecheno      neshto shto te pritiska i peche      zakopaj go vo dlaboka tishina      tishinata sama ke go reche              Sedma molitva na moeto telo    Tvojata molbena zakana, tvojata lukavost nezna     i site tvoi slatki izmami gi znam.     Dali ovaa igra deneska tolku mi stezna     pa pred tebe do bolka i jas se razgoluvam.     Ti znaes - na ova mesto nema nikakva traga,      ni hisnik ovde ni zver nikakov mine.     Bidi milozliva, bidi darezliva i blaga     so ova telo od chekanje shto gine.     Ova telo lichi na zedna suvodolica     pocrneta od sonce, ispukana od zega.     Ova telo e istrajno i gladno kako jalovica.     Bidi mu rodilka, zachni go povtorno sega.     Aco Shopov

ВТОРА МОЛИТВА НА МОЕТО ТЕЛО

Ова тело што лежи како мост меѓу два брега,
Ова тело што живее од мугрите на твоите желби,
Ќе биде и утре како што е сега,
Само со два белега повеќе од две лути средби,
Ова тело што лежи како мост меѓу два брега.

Ова тело што лежи како мост и трпеливо одамна чека
Да помине веселник некој и да го пробуди пак,
Протечи под ова тело како скротена река
Да заечи сино од нежност со секој извиен лак,
Ова тело што лежи како мост и трпеливо одамна чека.

Ова тело што лежи како мост некој бран да го плени
За да го улови во него својот заборавен лик
Ќе стане со сите будења и мени
На нестварни желби стварен светилник,
Ова тело што лежи како мост некој бран да го плени.

....ti me lazes bez da kazes eden zbor
i bez da znaes pravis da se cuvstvuvam ko da ne sum ziveel ni eden den...za nas, za nas....

Ти ги имаш


Ти ги имаш
тајните зборчиња
за сите мои кули од сонце
и древните билки
за сите мои води
Ги допираш со трепет
моите сни
ги претвораш во сјај
моите утра
ги разгалуваш
сите мои еднорози
ги разлистуваш сите мои бои
и од очите одделуваш
разнежени галеби
Вртлози од искри и прав
праќаш по мене
да ми го преоблечат денот
во бојата на розите
траги од сирени со сребренкасти
опашки
ти откривам по дланките
и зрнца од песочни часовници
во чекорите

Светлини
и синевини
те раствораат
на меки проѕирни кругови

И секој блесок на месечината
точно на средина
меѓу небото и земјата
наоѓам од тебе
по еден камен
И внатре
– спокојна ѕвезда

sunce sija ko tepsija,ja te volim skros
vo dvorot ima kubik drva,ti si moja ljubov prva
na klupa sedam ,so mislite akam,u picku mater,kolku te sakam!

              Nesto licno i smesno od mene

Сношти минав покрај вази

Сношти мина покрај вази
тебе моме не те најде
срце му се растрепери
почна солзи да рони

Кажи моме вистината
љубиш ли го мамиш ли го
ил со снего се подиграваш
да ти мине времето

Сечи моме руси коси
прави скала да се качи
да ти види бело лице
ем рудото ти грло

Ах да може да разбере
була ли си ил гркиња
ил си моме Македонка
штом си толку убава