Ваша поезија

Цути ружа мирисна
млада мома ја набрала
во долга коса ставила
украс црвен што мириса.

Млада мома низ село прошетала
студена вода од кладенец дома да донесе
на стара мајка бистра вода да и однесе
жедна уста накваси,бел леб да замеси.

Жешко сонце мома ја излажа
свилена кошула раскопча
гради ,гале*и бели покажа
моминска песна за љубов запеа.

Зад грмушки момче калешо
млада мома ја здогледа
очи желни од нејзе не тргна
убава мома од Господ подарена.

Јато јаре*ици го издаде
млада мома како јаре*ица се сокри
зад грмушки густи зелени
студена вода од канатче истури.

Еј,ти младо моме убаво
што бегаш,што се криеш
од мои очи желни ти бегаш
покажи бели гради што ги криеш.

Твојата коса од ружа по мирисна
ех да сум вода,твои гради да ги мијам
капка студена вода, твоја жед изгаснам
твоите боси нозе да ги измијам.

КЛАДЕНЕЦ

Даница Петровска „08„

ЦРН СНЕГ

Денес, остајте ме сите:
со длето од неверба
празен простор длабам
низ белата тага на снегот црн
и пркосам му чинам
на крикот клет
од телалот зловест
со цртеж на красен лик
во насмевка детска стокмен,
колку мигот да го скротам,
во кој вистината ко кртче рие
а гласот немо во прашање се крие
- зар ја нема веќе?

Денес не сакам да се разбудам:
маѓепсајте ме во последниот час
од вчерашниот ден со чинки
на најстрашно проклетство,
во последната забоболка
жива мака скаменете ме,
сред глутница волци
во најцрната ноќ распнете ме,
но не будете ме
- денес ја нема веќе...

ќе нема ништо светло

СЕ МИСЛАМ ДАЛИ Е ГРЕШКА ИЛИ ГЕНИЈАЛНО
но нека е генијално  ми се допаѓа , таа фраза
можеби ќе ти ја украдам и да ја вметнам кај мене некаде
поздрав


Изменето од anakin - 04.Јануари.2009 во 21:29

МРТОВ ГЛАС


Со ист камен ист белег
судбината ни направи:
ти храбро болката ја пушти
птица црна во денот бел да лета
јас глас мртов сум
стутулено јајце од кукавица
во камењар со змии преполн
и надеж потајна
дека ќе заборавам се
па и тоа:
во денот бел
црната птица на болот
кога сакав да ја разлетам.
А некои сеуште ми велат
Поет сум бил...
Не, не било толку едноставно
За вистинската болка да пееш....

НОВА ГОДИНА


Стара баба беззаба
во пензија ќе оди,
место неа година
нова ќе се роди.

Елката е стокмена
желби рој се ројат
полна санка дарови
в ноќта бела бродат

Весели сме сите
песна силно ечи:
здравје, радост, благодет,
секој нека сети,


на сите мои пријатели, наместо новогодишна честитка, со желба да го зачуваат детето во себе, оти без него животот е многу посиромашен адушата многу потесна... Здравјето и среќата нека бдеат цела година на секој миг од вашиот живот...

Rodila se kci


Jos po jednu dajmi
ti bezzubi stvore,
radost se i tuj vidi
ispod tvoje stare bore...

Nek svuj selo vj da zna
nek se sv'k s'mnom raduje,
Opaje nek u glas peva
nek se slavi,
nek se zna,
nek slanine svako susi,
nek se svi jarci na r'znj vrte
nek se niko ne otrzni
opajska nek, seljacka krv sva vri
d'ns mi se objagnila lepa kci.

ТРПИ, ТРПИ, ТРПАНЕ
на сите што брзаат некаде
а не знаат каде...

Трпи, трпи, Трпане
На времето стопане!

Еден чичко на ѕид штрака:
штрака – трака, штрака – трака.

Дење – ноќе нешто брои
- вода стои, тој не стои.

Тика – така, тика така,
времето го в неврат враќа.

Будно око везден има
и во лето и во зима.

Тој на одмор право нема,
ниту секунда не дрема.

Зарем глава не го боли,
зарем сонот не го мори.

Штрака – трака, штрака – трака
отчукува на лева рака.