Лагите на Бугарите

Последно, бидејќи не е тука темата.
Населението на Украина денес е поделено на две речиси рамни половини. Едните се вистинските етнички Украинци во Западниот дел, а другите Источните се само формално Украинци. Тие дури не го знаат украинскиот јазик. Тие си се Руси, кои многу сакале да ги украинизираат, ама не успејале. На последните избори Јанукович победи, значи моментално источните „Украинци“ се повеќе.



Изменето од Каснакоски - 08.Јули.2010 во 18:18

Najdobro ukraincite si znaat



Znachi ukrajniki bile narekuvani vo Rech Pospolita, a vo Istochna i Centralna Ukraina etnonimot bil prifaten vo vremeto na gragjanskata vojna 1917-1920. I do deneska tie tamu si se smetaat Rusi, kolku i da se obiduvale da gi ukrainiziraat.

A "Malorusi" go koristele i pisatelite "Ukrainci"od 19 i pochetokot na 20 vek.

Narodot siimal ruska svest.

Znachi vistinskite Ukrainci se onie, koj zhiveele vo Rech Pospolita, tie se separirale, a ostanatite GI separirale prisilno.

Ete i Belorusite sakaat da GI separiraat, ama tie neshto mnogu, mnogu ne go sakaat toa.

Македон напиша: Сами се нарекле Украинците така, пред тоа биле познати како Русини...

Русините и во денешно време постоjат. Тие се обособили кога са били во териториjата на Австроунгарскта империjа (во денешна Унгариjа и Словачка). Oел од русините има преселено во Воjводина и Босна.
Jуриj Венелин (Георги Хуца) е по происход од Русините

Милан Марјановиќ беше оноj хрватски академик, кој по Втората светска војна, кога го прашаа зошто не успела српско-хрватската национална интеграција одговорил со стара народна поговорка: " Пропаднала поради тоа што не може од гомна да се направи пита"

разговор: Србохрвати

Изменето од Македон - 08.Јули.2010 во 15:33

чоли напиша: Platenik напиша: Идеата за југословенството се смета дека е нус производ на Пансловенизмот, а самата идеа заживува меѓу хрватските интелектуалци во Австоунгарија, не како некој што смета во Србија. Србија подоцна најмногу ќе ја експлоатира вушност како и Русија што ќе го експлоатира пансловенизмот. Вредно е да се спомене дека иако ова се сметаат за официјалните почетоци јужнословенството, сепак почетоците на тоа движење можат да се лоцираат многу порано, 16-17 век, односно со илирското движење, ака јужнословекско движење. Во целиот тој период се разбира има јасна подвоеност меѓу Хрвати и Срби, никогаш познати како Србохрвати. Можеби некогаш едно, со сличен или ист генетскаи состав, но историски гледано секогаш подвоени. Дали тука подвоеноста е ради религиската припадност, не е битно тие од секогаш биле Срби или Хрвати. Се пак терминот Србохрвати како сборно наименование на Србите и Хрватите е постоел е е требело уште една стапка да се наложи, но не е станало. И една од причините е била што привржениците на "Србохрватската" теза са били изклучили Македониjа от општото "србохрватско землиште" докато српските националисти не са давали и дума да се рече да биде изклучена "Стара Србиjа".

Да во право си ако гледаш на проблемот какошто Марјановиќ го интелектурализирал истиот во она време. Меѓутоа фактичката состојба била сосема поразлична од ителктуалицацијата на Марјановиќ. Факт е дека тој темин Србохрвати никогаш незаживеал.

Српските националисти се разбира дека несакале да ја исклучат Македонија од својата свера на влијание и претпочитале да ја нарекуваат Стара Србија, додуша еден мал дел од македонската територија. Во тоа насока ги насочиле сите расположиви сили, односно со пропаганда да ја докажуваат нивната вистина. Се разбира и со сила и со разноразни принудни средства.

Изменето од Platenik - 08.Јули.2010 во 09:48

Platenik напиша: Идеата за југословенството се смета дека е нус производ на Пансловенизмот, а самата идеа заживува меѓу хрватските интелектуалци во Австоунгарија, не како некој што смета во Србија. Србија подоцна најмногу ќе ја експлоатира вушност како и Русија што ќе го експлоатира пансловенизмот. Вредно е да се спомене дека иако ова се сметаат за официјалните почетоци јужнословенството, сепак почетоците на тоа движење можат да се лоцираат многу порано, 16-17 век, односно со илирското движење, ака јужнословекско движење. Во целиот тој период се разбира има јасна подвоеност меѓу Хрвати и Срби, никогаш познати како Србохрвати. Можеби некогаш едно, со сличен или ист генетскаи состав, но историски гледано секогаш подвоени. Дали тука подвоеноста е ради религиската припадност, не е битно тие од секогаш биле Срби или Хрвати.

Се пак терминот Србохрвати како сборно наименование на Србите и Хрватите е постоел е е требело уште една стапка да се наложи, но не е станало. И една од причините е била што привржениците на "Србохрватската" теза са били изклучили Македониjа от општото "србохрватско землиште" докато српските националисти не са давали и дума да се рече да биде изклучена "Стара Србиjа".

Весникот ти е од времето кога Пансловенизмот почнува да фаќа подлабоки корени.

Предводници на таа идеа пред се биле Чесите, а најдлабоки корени фатила во Русија.

Има доста од нив кои се ангажираат да ја дефинираат словенобугарската нација, дури некои земаат учество подоцна како министри во новоформираното бугарско кнежевство, односно во “препородената“ ама овај пат како словенска народност.

Фактите дека за време турско нема писменост, нема творештво, нема стандардизиран јазик стојат. Фактот дека народот бил раја под административна управа на Турција, а духовно потчинети на Царигратската Патријаршија уште повеќе.

Зборуваме за фактите. Можеби бугарското име се споменувало, овде-онде, но никако во контекст каков вие денеска го разбирате. Тоа име било туркомонголско, па кумановлашко, да дури во “перпородот“ да стане словенско.

На многумина во денешна Бугарија таквото нешто не им одговара, а богами не им одговарало ни во времето на Ценов, па затоа се почнува со автохтоната теорија. Појдовната позиција е лоша. Нмаесто да се користат имињата на автохтоните народи на тие простори, некој во името на бугарштината се залага да докаже дека всушност Бугарите се првите, односно автохтоните. Лудост.

Зарем не ги читавме изјавите на некои бугарски автори дека странци ја пишувале историјата на Бугарија, дека пансловенизмот се коси со бугарштината и дека народот кој денес живее во Бугарија е изманипулиран?!

Замисли некој во Чешка седнува и пишува и им ја одредува националноста на словенските народи во тогашна Турција?! Ајде ќе те молам. Самиот народ незнаел кој е, па требало да се најде некој Чех кој ќе кумува. За тебе тоа е историски факт?!

Панславизмот се јавува првпат во пост наполоновата ера, како романтичарско националистичко движење, слично како и пангерманизмот. За негови иницијатори се сметаат Адам Колар и Павел Шафарик. Првиот Пансловенски конгрес ќе се одржи во Прага 1848, во времето на буржуаската револуција. Конгресот во основа ќе биде антихарбсуршки, но и антируски. Меѓутоа пансловенскот движење, Царска Русија, а подоцна и СССР ќе ко користат како политчки инструмент преку кој ќе го шири руското влијание врз останатите словенкси етникуми. Некаде со поголем, некаде со помал успех. Во секој случај Пансловенизмот е романтичарско движење преку кое требело да се обезбеди расна хомогеност, меѓусебе сличните, но сепка различи и со векови потчинети етникуми.

Да зборува некој за србохрвати како народ, тој мора да има скромни знаења, да зборува за Словено Бугари и во нив да го опфати 80% од целокупнт балканско население тој мора да има ште помало занење и да ги генерализира работите, мислам пред се во името на идеата. Фактичката состојба на теренот немал можност никој да ја утврди. Физички било неизводливо ниту финасиски, ниту од научен, етнолошки или пак од интелектуален аспект. Се тргнувало од идеата, интересите, етникумите ги групирале, малте не по слободен избор. Како да некој сложувал коцкички. Не е ни чудо што подоцна ќе се појават нетрпенија меѓу сличните народи, не е чудо што министрите во ново формиранот бугарско кнежевство ќе бидат разочарани од првите пописи на населението. Истото разочарување кое го доживеале Германците кога ја формирале современа Грција, кога виделе со кого треба да ја обновуваат древната Елада.

Идеата за југословенството се смета дека е нус производ на Пансловенизмот, а самата идеа заживува меѓу хрватските интелектуалци во Австоунгарија, не како некој што смета во Србија. Србија подоцна најмногу ќе ја експлоатира вушност како и Русија што ќе го експлоатира пансловенизмот. Вредно е да се спомене дека иако ова се сметаат за официјалните почетоци јужнословенството, сепак почетоците на тоа движење можат да се лоцираат многу порано, 16-17 век, односно со илирското движење, ака јужнословекско движење.

Во целиот тој период се разбира има јасна подвоеност меѓу Хрвати и Срби, никогаш познати како Србохрвати. Можеби некогаш едно, со сличен или ист генетскаи состав, но историски гледано секогаш подвоени. Дали тука подвоеноста е ради религиската припадност, не е битно тие од секогаш биле Срби или Хрвати.

Затоа драг мој Коснаковски, да ми презентриаш текстови од весници што некој некогаш нешто пишувал и врз основа на тоа да развиваш сопствена историја, ќе биде иложено на потсмев. Тоа јас го нареков, многу пати, ретроградно пишување на историја и подгреавање на митот за континуитетот на бугарската држава, не со етносот кој ја формирал таа држава, туку со некој етнос кој бил наводно препороден, по појавата на пансловенскот движење се разбира.