Какви чувства во вас буди поимот СМРТ?

никакви

slichno kako i porod, mislam deka nema da pamtam...

Стравот од губиток е можеби она што не плаши кога се работи за смрт на другиот. Смррта е факт, и додека си уживаме во комфорот кој ни е пружен во животот, секако дека никој нема страв од смртта и ја прифаќа како единствен апсолут кој се случува во животот. Но, кога човек реално ќе се соочи со потенцијална опасност по неговиот живот, едноставно проработува инстинктот за живот и стравот од смртта е сосема природен. Никој реално не се плаши од тигри, ама кога ќе биде оставен во некоја дива савана средбата со тигарот и тоа како ќе го уплаши.

...работите тргнуваат наопаку откако ќе се спознаеме себеси......се раѓаш за да умреш..без везе!.
да умреш за да живееш!.. некако подобро звучи..

п.с.како зреам се повеќе ме фаќа страв..мајката.

Zavisi kakva smrt... kako i da e mi se povrakja od zborov... mi se povrakja i od zborot zivot, ama i od smrt. Ja mrazam glupavata igra zivot - smrt...

vanesa напиша: toa e toa, site ne sme isti... ...ima i takvi shto ne se plashat... mislam i na mazhi

Zboruvame isklucivo za onaa so golemi bukvi neli ?

vanesa напиша: Kastro напиша: Lele iskren da bidam kaj mene golem strav ...nishto chudno, osobeno za mashko

Auuu demek vie hrabrite koga e vo prasanje ovaa so golemi bukvi (ni ime ne sakam da i izgovoram )