Ваша поезија

Alekta напиша: Alekta напиша: Pred mene million pati{ta... mi se otvoraat million porti... site vodat nekade daleku... tolku daleku od mene...a tolku blisku do mojot svet... million pra{awa...vo glavata haos a mene me vodi...sre}a... Gi {iram krilata...sakam da letnam... Gi dopiram oblacite... Seu{te me vodi ona ~uvstvo na sre}a... Milion boi...me dopiraat...jas seu{te letam Baram ... ja baram qubovta... Kojznae kakva e vo mojot svet... Svet poln so iluzii, svet koj e dale~en od realnosta kojznae {to baram... ^ekam da stignam... Vo mojot svet...   btw....ova e pisuvano na cas,....a jas na cas postojano si pisuvam pesni....iii poim nemam kako se vika....:)))) ama vazno sega ko ja azgleduvav tetratkata i ko ja citav pesnava svativ deeka e mnogu ubava....

i jas taka koga idev na skolo i imam eden kup pesni napisano ama neznam dali a gi spodelam a? 

Pred mene million pati{ta...

mi se otvoraat million porti...

site vodat nekade daleku...

tolku daleku od mene...a tolku blisku

do mojot svet...

million pra{awa...vo glavata haos

a mene me vodi...sre}a...

Gi {iram krilata...sakam da letnam...

Gi dopiram oblacite...

Seu{te me vodi ona ~uvstvo na sre}a...

Milion boi...me dopiraat...jas seu{te letam

Baram ... ja baram qubovta...

Kojznae kakva e vo mojot svet...

Svet poln so iluzii,

svet koj e dale~en od realnosta

kojznae {to baram...

^ekam da stignam...

Vo mojot svet...

 

Cvekence напиша: Alekta напиша: Pogledot tvoj...izgleda{e zbuneto, a Dlaboko vo sebe be{e sre}en. Toj pogled me bara{e mene dlaboko zad maskata so nasmevka {to ti ja poka`av. Mo`ebi saka{e da me pra{a{ dali sum i jas sre}na kako i ti. No odgovorot be{e mnogu jasen, a pra{aweto }e izgleda{e glupavo, pa duri i cini~no za mene. Mo`ebi saka{e da ka`e{ deka ti tre*am. No toa }e izgleda{e premnogu nerealno pa duri i so`aluva~ki za mene. Mo`ebi saka{e da me bakne{. No toa }e be{e po~etok na dolga diskusija, a vremeto ne dozvoluva{e. [to i da naprave{e i {to i da re~e{e }e be{e bolno, a da ne naprave{e i da ne re~e{e ni{to }e izgleda{e glupavo i za dvajcata. Mora{e da me pregrne{...ti be{e potrebno, a i mene. No vremeto be{e kratko. Treba{e da prodol`i{ nekade, a i jas isto.   íåàì çáîðîâè,àëà ;ë äà òè å

   fala mnogu!

 

Pogledot tvoj...izgleda{e zbuneto, a

Dlaboko vo sebe be{e sre}en.

Toj pogled me bara{e mene dlaboko zad maskata

so nasmevka {to ti ja poka`av.

Mo`ebi saka{e da me pra{a{ dali sum i jas

sre}na kako i ti. No odgovorot be{e mnogu jasen,

a pra{aweto }e izgleda{e glupavo,

pa duri i cini~no za mene.

Mo`ebi saka{e da ka`e{ deka ti tre*am.

No toa }e izgleda{e premnogu nerealno pa

duri i so`aluva~ki za mene.

Mo`ebi saka{e da me bakne{.

No toa }e be{e po~etok na dolga diskusija,

a vremeto ne dozvoluva{e.

[to i da naprave{e i {to i da re~e{e

}e be{e bolno,

a da ne naprave{e i da ne re~e{e ni{to

}e izgleda{e glupavo i za dvajcata.

Mora{e da me pregrne{...ti be{e potrebno,

a i mene. No vremeto be{e kratko.

Treba{e da prodol`i{ nekade, a i jas isto.

 

znaev deka ke zamines,

te vidov povtorno i se pokajav vo sonot.

se udaviv vo poslednite neprolieni solzi

i opijaniv od tvojata ubavina,

bev izguben.

znaev deka ke zamines no

ne znaev kade?

me smirija senkite za da

ne lutam naokolu,

uste sum izguben i ne mozam

da go najdam patot sto ke me odvede daleku

od pomislata za tebe.

 

Вечерва пред да си легнеш
забележи ја црвената боја на зајдисонцето
која ќе ја помешам со ведрото вечерно небо
само за те*е!
И почувствувај го допирот на нежното ветре
кое ќе го пратам за да те погали
наместо мене!

Вечерва пред да и го предаде престолот
Сонцето на Месечината
и пред да засјаат ѕвездите на хоризонтот,
погледни ја мојата слика
која љубоморно ја чуваш
во џебот на твојата кошула
таму некаде до срцето,
за да ме мислиш пред да заспиеш
за да ме сонуваш кога ќе заспиеш!

Вечер, месечина
Ведро небо, ѕвезди
Улица, куќа
Соба, камин
кревет, две фигури
две раце, две нозе
еден јазик
женска нежност, машка грубост
тивка интима, нежен огин
жешка вечер