Ве навредува ли вистината?

Зависи ако е вистина тоа што ќе ми го кажат од страна може да ме замисли, а ако не е-ме забавува.
Но секогаш помислувам исто и со презир, било да е вистина или не: Како може луѓево да не си ги гледаат своите работи?

ana sk напиша: kejt-d-grejt напиша: ana sk напиша: kejt-d-grejt напиша: ana sk напиша: moze da me navredi ama poveke sakam da mi kazuvaat vistina otkolku laga не  тоа е само теоретски така има ситуации кога не сакаш да ја знаеш вистината mnogu poveke ke me navredi ako razberam deka me lazat теоретски ne za mene P.C da ti vratam edna guska

вратката се прифаќа
еве ти и тебе една, сега сме 2:1

а тие кои jа кажуват навредени ли се ?
или знаат дека само теоретски другиве сакаат да jа знаат па те кажуват хипотетична вистина??



Изменето од pagane - 28.Јули.2009 во 23:00

kejt-d-grejt напиша: ana sk напиша: moze da me navredi ama poveke sakam da mi kazuvaat vistina otkolku laga не  тоа е само теоретски така има ситуации кога не сакаш да ја знаеш вистината

mnogu poveke ke me navredi ako razberam deka me lazat

ana sk напиша: moze da me navredi ama poveke sakam da mi kazuvaat vistina otkolku laga

не  тоа е само теоретски така
има ситуации кога не сакаш да ја знаеш вистината

Dali me navreduva?  Koga-kako, no sekogas razmisluvam okolu kazanoto.

Забораву, ги проголта ли сите навреди кое сум ги претрпил во животот, сите страдања и сите болки, сите стравови на животот? Ги проголта ли, забораву, немирот и трката на изминатиот животен пат, сите негови ништавни преживувања, недоразбирања, празни зборови, непотребни расправии и грижи?... Само на она поле кое е очистено со заборавот од животните немири, расте мудрост.           
            Забораву смел, ти, како вода од чист извор, ја однесуваш прашината на земјата и ја потопуваш во себе, не губејќи ја својата светкава чистота. И човек може да биде само оној, кој мудро се заборава себеси, памтејќи Го Бога и Неговата вистина и Правда.          
Со светлиот заборав и светлото паметење свое ние влегуваме во реалниот живот.