Ваша песна,состав или што било напишано

ДА,ВО ПРАВО СИ!АМА,КАЖИ И ЈАС СУМ ВО ПРАВО...НЕЛИ?

...ИМА ПАМЕТНИ И ТАЛЕНТИРАНИ ДЕЦА!САМО НАПРЕД...ИДНИНАТА Е ПРЕД НИВ!

i mene majka mi od pamet me izvadi ama sega e se ok

zagor напиша:

ти нишо не разбираш алал да ти е

UFFFFF....BLUEPRAYER OD PAMET ME IZVADI.SI POMISLIV STO TOA SE SLUCILO PA VAKA PISUVAS. ZA POSTOT

maria_magdalena напиша: Младост-лудост ти е тоа. Браво за искреноста (ако е вистинска). Како свеж поветрец...

Фала
Еве го и вториот дел:
   
Поминаа месец дена, повторно добив можност да одам за Кочани, викендот пред да пријавувам испити на факултет. Се договорив со Драгица да се видиме позади киното уште во 8 саат бидејќи таа имала обврски подоцна. Кога стигнав позади киното таму на скалите седеа многу другарчиња. Седев со нив и кратко потоа дојде и таа. Се гушнавме силно... и тргнавме накај трговскиот, Драгица кажа дека имала некои обврски па да ги откаже за да можеме да се дружиме на раат. Јас ги прескокнав скалите зафрлувајќи ги нозете на страна и потчукнувајќи ги петиците, онака како што правеа американските комичари во немите филмови. Драгица забележа дека сум посебно среќен што ја гледам. Решивме книгата што требаше да и ја дадам да и ја дадам подоцна. Одејќи покрај реката се отвори едно бело југо. Од него излезе Актерот. Драгица си го гризна прстот онака како што прави кога претчувствува нешто лошо. Актерот кажа дека Васко излегол до трафика за да купи цигари и дека веднаш ќе се врати и ќе одиме некаде. Потоа се појави и Васко... малку понизок од мене не премногу развиен но се познаваа бицепсите на неговите раце. Дојде целиот окезен и ја бакна Драгица, забележав дека забите му се петарда, ко на хорсаш. Драгица промрморе.. нееее, не требаше вакаа... Тони... ова е мојот нов дечко.... и гласно кажа: Васко вечерва не можам со тебе, ми дојде другарот од Скопје сакам со него да се подружам малку, треба да ми даде една книга. Васко заповеднички кажа влегувајте во кола, и двајцата. Тој возеше мошне брзо за кочански стандарди, праша дали се плашам од брзо возење, јас само одвратив ова не е брзо возење... ова е сосема нормално возење по скопски стандарди... тој се насмеа. Отидовме во Оризари и се паркиравме пред една куќа во која сеуште имаше расположение на некоја голема семејна веселба. Излезе постара жена, се поздрави со нас и ни даде тепсии полни со месо и со благи работи. Потоа тргнавме кон Виница и по одредено време се паркиравме во една темна уличка. Се преместивме во „стокец“. Почнавме да кружиме низ градот и застанавме пред една кафана. Таму Васко и Актерот предадоа некоја роба. Решија да одиме кај новата црква. Излеговме од колата и ја гледавме панорамата на Виница ноќе. Светлата изгледаа како да се совршено поставени според знакот „ПУМА“. Се вративме во колата и почнавме јас и Драгица да сипуваме смедеревка во чаши. Момците напред смотаа 2-3 џоинта. На почетокот брзо пиев од смедеревката и почнавме муабет... Актерот се фалеше со авантурите на Малта со некоја Германка, па патешествијата со таа девојка низ Македонија. Дојдов јас на ред да кажам нешто... кажав дека сум од скопско село и дека студирам на шумарски и дека сум компјутерџија кој во слободно време кисне на баскет. Момците се насмеаја, а бре ти си бил примерно дете, јас само одвратив за недела дена ќе правев цела година „клин“, ал јебига... ќе се дружиме по пропис и повлеков длабок дим од џоинтот. Аааа мал но напреден... ќе те биде момче (другите беа 80та генерација, 3 години постари од мене). Потоа се симнавме во градот и влеговме во некоја куќа. Дојдоа уште двајца. Едниот го викаа џин. 2 метри високо момче облечено во ветровка од ЈНА со долги коса и брада, ист како Исус на иконите. Му се допадна моето војничко палто. Му кажав дека специјални единици во ЈНА носеле такви. Беше импресиониран. Другиот беше К`ли. Мошне кул момче. Актерот спои неколку ризли и направи две труби. Откако ги испушивме тргнавме кон некој нов кафич, рокерски клуб отворен пред некој ден во ценарот на Виница. Попат Драгица забележа дека и ги снемало еврата 20-30 евра. Не знаев од кого да се плашам... Се потсетив на настан половина час пред тоа. На среде улица беа застанати две коли, некоја застава и црн мерцедес, возачите си правеа муабет. Васко ја пушти главата низ прозор и се развика. Типот од мерцедесот, со избричена глава и златен ланец дебел колку ланецот на моето куче се сврте и само кажа: Извини Васко одма поаѓаме, и тргна напред за да направи место да поминеме со колата. Клубот беше окејз, на еден спрат 50-60 квадрати се на се. Првите 2-3 пива беа частење. Одеднаш изчезнаа Драгица, Васко и Актерот. Јас и К`ли пиевме скопско и грицкавме кикиритки. Забележав дека имам уште 50 денари и му кажав на К`ли дека веќе не можам да пијам, тој кажа дека и тој ги потрошил парите, па си продолживме само со муабетење. Одеднаш се појави Актерот. Ми кажа дека треба да ме носи кај Драгица, но местото е многу опасно и е полно со лоши луѓе. Не знаев дали трипува, или не, но морав да ја најдам Драгица, сепак Виница не е мојот град, мојата куќа е во Кочани. Поминавме по новиот плоштад во Виница, со сонцето на Вергина на него. Прекрасен мал плоштад. Одејќи по тесни темни улички стигнавме во куќата на Васко. Внатре беше Максимова, пријатно се изнанедив, со неа беа уште неколку луѓе. Сфатив дека се е во ред тука. Седнав до Актерот и бидејки немаше доволно чаши решивме да пиеме од една иста. Јас од жед тој од некоја негова причина пиевме без престан... Потоа си отидоа Максимова и друштвото нејзино, со нив и Актерот... Васко се сврте кон мене и почна да ми зборува... Ех момче младо, какви се луѓе има по светов, другар ми утрипан и сеуште у филм дека е со таа швабинката ми вика на мене ај пер да ја ебеме заедно Драгица, он на мене ми вика да ја ебе мојата женска... будала. Кога му ја акнав една падна на земја. Во тој момент на Драгица и текна на тебе, почна да вришти гласно: Кај е Тони, кај е Тони... и го испратив Актерот да те најде у кафичот и да те донесе. Како си помина ти у кафичот? -Па убо си поминаф, седеф со К`ли, тропавме глупости, слушавме рок музика... супер беше. Баш ми е мило кажа Васко и запали уште еден џоинт... којзнае кој беше по ред таа ноќ. Отидов во тоалет, кога ги миев рацете се погледнав во квадратното огледало. Очите ми беа коцкасти и мнооогу црни, лицето исто така ми беше коцкасто, остаткот од огледалото го зафаќаше моето „афро“. Кога се вратив Драгица и Васко пушеа нов џоинт и почнаа да се караат... не знаев дали да ги прекинам па пола од џоинтот испушив сам во еден здив... Станавме за Драгица по телефон да побара такси. Одејќи низ ходникот мене ми откажаа колената и се струполив на земјата како покосен. Не чувствував болка, но звукот беше чуден како да доаѓаше од далечина бидејки е многу гласен и стига до далеку... Некако станав и стигнав до креветот во сеобата каде што седевме претходно. Ги затворив очите... и да сакав да гледам нешто и најмалата светлина ми предизвикуваше силно печење како да гледам во летно сонце... Васко беше престрашен... Драгица го смируваше... -Ќе заглавам робија ако умре тука, не можам да си дозволам такво нешто... Јасно ги слушав што зборуваат. Потоа почнаа да се бакнуваат, Драгица даваше малку отпор... тој ја убедуваше ајде мило, колку повеќе се ебеме толку повеќе се сакаме... и почнаа да се ебат, тивко... Ги слушав нивните стенкања во темнината... се обидов да ги отворам очите, но светлината на уличното осветлување во далечина ми предивикуваше болка во очите... Се свртев, им ги гледав силуетите... Васко ја ебеше Драгица во мисионерска поза... Во главата почна да ми се мота мисла It should've been me... it should've been me.... После два оргазма на Драгица променија поза, сега анално ја обработуваше... Драгица доживеа уште еден оргазам... Васко не можеше ниту еден... премногу трева... Не. Премногу алкохол.... Не. Преголем страв.... Сеуште го држеше стравот.... Некако се облекоа. Јас се обидов да станам, веќе пееја петлите и беше осамнало утрото. Се подигнав и седнав на креветот. Васко беше насмеан, спиеше ли друже?? -Спиев, излажав...... Ауууу и ние спиевме, насмеан излажа и тој... Сеедно ми беше. Станав од креветот и со леснотија си ги обува патиките. Палтото Драгица ми го беше наместила како перница, а ранецот ми беше обесен на закачалката. Се средив и излегов надвор. Почекавме малку на улица и дојде такси. Васко се шегуваше на сметка на Драгица: Како ќе си идеш сега кога немаш пари? Ќе му го пушиш на таксистот... Влеговме во таксито, Драгица на предното седиште, јас на задното. Од ранецот ја извадив книгата што требаше да и ја дадам на Драгица, и ја дадов. Таа се заблагодари и се насмевна. Возејќи се забележав ВИНОЖИТО над полето... Таксито стигна на подножјето на ридот кај што е мојата куќа. Од скришно џепче на мојот новчаник извадив 500 денарка, планирана за да платам испити во понеделник на факултет. Таксистот извади 200 и неколку денари и кажа дека сме му први муштерии, нема ништо повеќе. Иако обично вози за 200 денари до Кочани, не може да ми врати целосно кусур. Јас само му кажав однеси ја оваа девојка дома, и задржи кусур. Се прибрав дома и заспав... спиев до доцна попладна, до зајдисонце. The End