Историја - Народноослободителна борба на Македонија

Испечати | Затвори го прозорот

Народноослободителна борба на Македонија

Испечатено од: IDIVIDI forum
Категорија: Македонија и Свет
Име на форумот: Историја
Опис на форумот: Александар, Кирил, Самоил, Мисирков, Делчев
URL: http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=20800
Датум на принтање: 19.Мај.2024 во 04:44
Верзија на софтверот: Web Wiz Forums 10.03 - http://www.webwizforums.com

Тема: Народноослободителна борба на Македонија

Постирано од: Македон
Наслов: Народноослободителна борба на Македонија
Датум на внесување: 16.Ноември.2009 во 22:23

Бидејќи имаме тема за бугарската окупација во Македонија, несомнено треба да отвориме и една тема за народноослободителната борба на Македонија и македонскиот народ.

Да нема забуни, во темата за окупацијата на Македонија се говори за самата окупација, овде говориме за борбите во Македонија во Втората Светска војна, за истакнати фигури, за партизанското движење и слично, таму за окупацијата од Бугарија и борбите против истата.
Тоа значи дека овде говориме и за борбата на Македонците во Грција, Пиринска Македонија и Албанија.

Интересно е што НОВ на Македонија е борба на Македонците против сите, не само против Бугарите, тоа е борба против Балистите, српските четници, Германците, Италијанците и Грците.

Интересен е фактот што почетокот на народноослободителната бора почнува порано, на Илинден 1939 година, кога Методија Андонов Ченто и ВМРО ( об ) заедно со ПК на КПЈ за Македонија ( кој го сочинуваат претежно луѓе кои биле дел од ВМРО (об) или пак симпатизери на истото. Ченто е затворен поради тоа што бил еден од организаторите. На Илинден истотака е испратена и првата порака д обугарскиот окупатор, во Скопје, со паролата за Независна Македонија и Битола, и со закачување на македонското црвено знаме, што резултира со неколку уапсени Македонци.

Коментари:

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 17.Ноември.2009 во 07:16

Дали знаете за еден друг Методија - http://mk.wikipedia.org/wiki/Методија_Шаторов_-_Шарло - Методија_Шаторов_-_Шарло ?

Методија Шаторов - Шарло (Прилеп, 10 јануари 1897 - Пазарџик, 4 септември 1944) е македонски комунист, национален деец и борец за самостојна македонска држава...
...По исклучувањето од КПЈ, Шарло заминува во Скопскиот партизански одред, но набрзо добива писмо од Покраинското раководство за Македонија да го напушти одредот. Шарло упатува и писмо до ЦК КПЈ во кое бара да се вклучи во партизанското движење во Македонија, но не добива позитивен одговор. Целосно отфрлен од КПЈ, во октомври Шарло оди во Софиjа, каде што се става на располагање на ЦК БКП. Во јануари 1942 година станува секретар на Софискиот окружен комитет на ЦК БКП. До 1944 година извршува разни задачи во рамките на бугарското антифашистичко движење, при што меѓу другото е политички комесар на Третата оперативна зона со средиште во Пазарџик. На 4 септември 1944 година, само неколку дена пред ослободувањето на Бугарија од страна на Црвената Армија, при една акција на бугарската војска против партизаните, во фазата на повлекување пред непријателот, Шарло а загинува под неразјаснети околности во месноста Милеви Скали кај Пазарџик. Според официјалната верзија, Шарло е убиен од непријателски оган, но подоцнежните истраги посочуваат на моменти кои се во спротивност со првобитната верзија. Имено, се знае дека Шарло бил во судир со Љубен Гумнаров и е можно неговото убиство да било испланирано од негова страна, па дури и со знаење на раковоството на БКП. Меѓу верзиите што кружат е и таа дека Шарло е убиен со цел да се одоброволи југословенското комунистичко раковоство на чело со Јосип Броз Тито.

Шаторов е погребан во Пазарџик, каде што му е подигнат споменик и каде што и денес се наоѓа неговиот гроб.

Постирано од: да бе
Датум на внесување: 17.Ноември.2009 во 16:00

http://217.16.70.245/?pBroj=1626&stID=25535&pR=12

Истовремено, мала група наши инженерци ја деминирале браната. Во борбата за ?Матка", покрај Италијанецот, загинаа уште 11 борци, меѓу кои Руси, Чеси и Австријци.

Само со една граната од минофрлач, благодарение на техниката на дел од нашите соборци-Италијанци, окупаторот се исплаши и поголем дел од него се повлече. Во престрелките во борбата за ослободување на Камениот мост загинаа многу Германци. Излеговме вистински победници, во битката за мостот не положивме ниту една жртва"

-------------
http://www.youtube.com/watch?v=cG_uWZxKaoU - ¡ʎɐp ʎɯ ǝʞɐɯ 'pɐǝɥɐ oƃ

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 17.Ноември.2009 во 17:49

Чоли, секако дека знаеме за еден од идеолозите на народноослободителната борба, човекот кој дури и како агент на коминтерната работеше за македонската кауза.

да бе напиша:

http://217.16.70.245/?pBroj=1626&stID=25535&pR=12

Истовремено, мала група наши инженерци ја деминирале браната. Во борбата за ?Матка", покрај Италијанецот, загинаа уште 11 борци, меѓу кои Руси, Чеси и Австријци.

Само со една граната од минофрлач, благодарение на техниката на дел од нашите соборци-Италијанци, окупаторот се исплаши и поголем дел од него се повлече. Во престрелките во борбата за ослободување на Камениот мост загинаа многу Германци. Излеговме вистински победници, во битката за мостот не положивме ниту една жртва"

Да бе, ти како почна, од крајот на народноослободителната борба, наместо од почетокот.
Eве повеќе за борбата за ослободувањето на Скопје:

Шест децении по ослободувањето на Скопје се уште се свежи сеќавањата на оние што учествуваа во крвавите борби

Со Скопје се ослободуваше и Македонија

Во борбите за главниот град животот го дадоа 87 борци

СНЕЖАНА КАЛАБАКОВА

Тринаесетти ноември 1944 година беше вистински ден на општонародно славење на градскиот плоштад ?Слобода°. Скопје беше ослободено. Надвор беше студен мрачен зимски ден, имаше снег, но во душата на секој Македонец беше топло. Се играше, пееше, се гушкаа мајки и татковци со своите синови-јунаци. Борците се опсипуваа со цвеќе и честитки за храброста и пожртвуваноста. Се лееја солзи радосници, се славеше ослободувањето. Окупаторот беше поразен и истеран, а во градот на коњи, со цвеќиња во рака влегоа оние што не се жалеа себеси и храбро јуришаа да ја остварат својата единствена цел. За ослободувањето на главниот град животот го положија 87 жртви, најголем дел од нив млади момчиња, но и храбрата партизанка Драга Стојановска.

Дванаесетта македонска бригада беше формирана во село Војница, Велешко, по наредба на Генералштабот на Македонија, со задача да дејствува во непосредна близина на Скопје, да води борба со германскиот окупатор стациониран на железничката пруга Скопје - Велес и со балистичките формации. Целта беше да се исчисти теренот во реонот на скопските села Ракотинци, Долно и Горно Количани, Јаболци, тогашна Пуста Брезница, Цветово, Умово, Држилово, Горно и Долно Соње, Добри Дол, Чифлик, Света Петка и Говрлево. Бригадата броеше 1.200 борци и имаше четири баталјони" го почнува своето сеќавање на денот од пред 60 години, Трајко Стојковски-Бузо, командант на Дванесеттата македонска бригада и заменик-командант на Третата македонска бригада.

Бузо раскажува за тешките борби со балистите, кои успешно биле протерани од другата страна на Бел Камен, на сртот од Нерези до Матка. Тие биле стационирани и во село Грчец и Крушопек, а со помош на Третата бригада и од таму биле разбиени и протерани преку реката Треска.

Тоа беше задача и директива на ГШ и мораше да биде извршена. Не беше ниту мала, ниту лесна, но мотивот беше голем, слобода за Македонија. Секој борец даваше сў од себе, не жалејќи го својот млад живот. По ослободувањето на Велес, Дванаесеттата бригада ги започна подготовките за ослободување на Скопје. Бригадата доби тешка задача, само со два баталјона да се нападнат фашистичките сили утврдени на половина територија од градот", раскажува Бузо и додава дека едниот баталјон имал задача да ја заземе браната "Матка", која била минирана од инженерските германски единици. Целта била јасна, да се уништи овој витален објект и да се поплави Скопје. Во тешка борба браната била спасена. Додека траеле борбите на Матка, на помош стигнала и 14. бригада два баталјона од Дванаесеттата бригада се упатиле кон Скопје.

Миле Стефановски, сегашен претседател на Градскиот одбор на Сојузот на борците, а тогаш приклучен кон Месниот комитет на скопската младина, ја истакнува улогата на скопските младинци и на граѓаните пред нападот за ослободување на Скопје. Со денови претходно стотина млади луѓе ја снимале ситуацијата во градот, прибирале потребни информации и ги пренесувале до партизаните. Имале постојани контакти со Третата, Шеснаесеттата, Дванаесеттата, Четиринаесеттата и Осмата бригада.

Подготовките за ослободување на Скопје почнаа многу порано. Имавме задача да се обезбедат со храна семејствата на оние што заминаа во партизани. Комитетот со младината ова го правеше особено во ноќните часови, кога од фурната 'Мито' во Ѓорче се земаа по стотина вреќи брашно и по список се разнесуваа. Знаевме дека се ближи ослободувањето на Скопје, а Германците се готват да си одат. Тринаесетти ноември беше студен ден и во Скопје падна 10 сантиметри снег. Утредента кога градот веќе беше ослободен, денот беше прекрасен, сончев", се присетува Стефановски.

Добивме задача да го истераме окупаторот кој ги држеше позициите од Железничката станица до Народната банка. Окупаторот беше добро утврден во Народната банка, Офицерскиот дом, хотелот 'Македонија', Поштата, Женската гимназија, која се наоѓаше кај сегашниот објект на Владата, Учителската школа ?Гоце Делчев° и зградата за кружна одбрана и Радио Скопје. Најмногу Германци имаше кај Идадија. Со вооружениот окупатор требаше да се борат млади голобради момчиња, на возраст од 16 до 21 година. Никој не бевме служени војска, ниту пак имавме некакво воено образование, некаква академија, но знаевме успешно да ги употребиме сите наши сили и да направиме план. Секоја чета, група точно знаеше на кој објект ќе дејствува. Требаше да се одбрани фронт од 16 километри од Скопје до Матка", се присетува Бузо.

За завршните борби за ослободување на Скопје, биле избирани борци кои живееле во близина на овие витални објекти во градот, бидејќи полесно се снаоѓале во фронталните судири и имале повеќе информации. Точно знаеле дека на плоштадот ?Слобода° се стационирани две ?зорки°, пушкомитролези. Се пукало од Офицерски дом, од Народна банка. Свирењето на к*ршумите доаѓало од сите страни, поради што по заобиколен пат морало да се оди на заземање на Народна банка, додека да пристигнат и борците од Третата бригада. Борбите се разгорувале и постепено се завземале објект по објект. Најпрвин хотел ?Македонија°, потоа Железничката станица, која била минирана од Германците. Тука тие се предале со истакнување на бела кошула. Најутврдени биле во гимназијата ?Никола Карев°, кај сегашно Градско собрание. Имало наредба од ГШ таму да не се влегува, за да не загинат многу луѓе. Во борбите за Скопје многу помогнале и младинските групи организирани од КПМ, како и граѓани поединци кои имале оружје.

Коцевски Стојан-Крцун, тогашен гимназијалец во Кумановската гимназија, бил во бугарски затвор како политички затвореник. Тој се присетува дека Третата бригада дејствувала во југоисточниот дел кај Усје, а со главна задача да ги одбрани мостовите во Скопје, кои биле минирани од Германците.

Минирани беа Камениот мост и Железничкиот, во опасност беше и мостот кај МАНУ, како и оној кај сегашен 'Холидеј ин'. Се сеќавам дека фашистите најголем отпор даваа кај Учителската школа, но и нив ги разби Дванаесеттата бригада. Градските борби беа најтешки, а во нив со оружје в рака се вклучија и скоевците. Скопје беше ослободено за 24 часа. Сите планови што доаѓаа беа под директива на ГШ, на чие чело беше Михајло Апостолски", коментира Крцун.

Изворот е истиот со оној на Да бе.

-------------

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 17.Ноември.2009 во 23:25

да бе напиша:

http://217.16.70.245/?pBroj=1626&stID=25535&pR=12Истовремено, мала група наши
инженерци ја деминирале браната. Во борбата за ?Матка", покрај Италијанецот,
загинаа уште 11 борци, меѓу кои Руси, Чеси и Австријци.Само со една граната од минофрлач, благодарение на
техниката на дел од нашите соборци-Италијанци, окупаторот се исплаши и поголем
дел од него се повлече. Во престрелките во борбата за ослободување на Камениот
мост загинаа многу Германци. Излеговме вистински победници, во битката за мостот
не положивме ниту една жртва"

да не си грешка го отепале бугарите за услуга на србите,човек да не можи да поверува

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 22.Ноември.2009 во 18:15

Март 1941 година
Формирање на прва СКОЈ-евска група во Ѓавато
Постапувајќи по директивите на Блажо Орландиќ - омасовување на Партиската келија и формирање на СКОЈ, во март 1941 година, во Ѓавато, прогресивните и проверени младинци формирале прва СКОЈ-евска група. Неа ја сочинувале:
Јонче Мурџевски-член на КПЈ- секретар
Мијал Грбевски
Лазе Ласоски
Науме Ј. Тунтевски
Покрај теоретско изградување и други деловни работи, групата имала за задача да ги разбие патријахалните сфаќања на селото и да привлече за симпатизери и соработници и младинки, во што нешто подоцна и успеале.

На преминот меѓу Ресен и Битола, бившата југословенска армија имала направено по патот за Битола препреки од балвани (трупци) и камења на секои 200 метри. Тој терен бил чуван од еден зајакнат батаљон, снабден со потребна муниција, оружје и други воени материјали. Кога наближиле германските тенкови, ноќта на 9ти април отпочнала борба во која од страна на југословенската војска паднале околу 50-60 мртви и ранети. Германците, како надмоќни, лесно ги поминале препреките. По борбата, на Дервенот останале многу воени материјали, оружје и муниција. По наредба на Партиската ќелија доста од материјалот и оружјето било прибрано и сокриено.

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 22.Ноември.2009 во 19:26

8 Септември 1942 година
Формирање на четата „Јане Сандански“
Покрај сите строги и вонредни мерки преземани од страна на бугарската полиција МК на КПЈ за Битола успеал на 8 Септември 1942 година да ја формира партизанската чета, некаде споменувана и како одред, „Јане Сандански“. Четата била формирана во горската месност над селото Лавци. Во неа биле следните борци:
Нисим Алба- Мики
Тодор Ангелевски- Строгов
Трајан Белев- Гоце
Пецо Божиновски- Кочо
Бошевски Васил
Броевски Сотир-Иљо
Велковски Ѓоре-Косте
Гецовски Насе
Трајче Грујовски-Павле
Тоде Дериевски-Кумо
Милан Илиевски-Сашо
Фана Кочовска
Панде Јовчевски-Кајзеро
Димче Милевски-Добри
Алексо Мусалевски
Вангел Нечевски-Тунело
Петре Нешковски-Пјер
Петре Новачевски-Ѓершан
Анести Паневски-Ванчо
Ванчо Прке-Сермен
Петар Пупле-Пепи
Бене Русо-Коки
Самарковски Крсте-Веле
Стефановски Веле-Славе
Стефановски Трајче
Коле Тодоровски-Канински
Трпеновски Блаже
Трпеновски Ристе
Чолаковски Кочо-Станко
За командир на четата бил Горе Велковски-Косте, негов заменик бил ДимчеМилевски-Добри, политички комесар бил Ванчо Прке-Сермен, а негов заменик Бено Русо-Коки, комесар по исхрана Пецо Боѓиновски-Кочо, а негов заменик Трајче Грујоски-Павле.

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 22.Ноември.2009 во 19:27

Втора тиквешка бригада

Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 22.Ноември.2009 во 21:21

Ако убаво се прочитаат имињава погоре ке се најдат многу синови и внуци на учесници во МРО намигнување

-------------
http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 23.Ноември.2009 во 11:15

И се пак сичко опре одново до Јајцето:

Член 1

Основајќи се на суверената воља и правото на самоопределение на народот на Македонија, чии верни толкователи се представителите во ова Собрание, а во согласие со решениата донесени на ИИ заседание на АВНОЈ (Антифашистичкото веќе на народното ослободување на Југославија) во град Јајце - 29 ноември 1943 годинаа во согласие со решениата донесени на ИИ заседание на АВНОЈ (Антифашистичкото веќе на народното ослободување на Југославија) во град Јајце - 29 ноември 1943 година...

Јајце, Јајце...

Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 23.Ноември.2009 во 11:34

Ова е од второто эаседание на АВНОЈ и е потполно точно но тоа е само препорака эа приэнавање на Македонскиот народ од останатите народи посебно од Србите кои Македонија ја сметаат эа Јужна Србија - эначи напишав и погоре,Македонците имале свое антифашистичко собрание кое кажува на која основа и эа што се бори Македонскиот народ

-------------
http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 23.Ноември.2009 во 13:35

Boogie напиша:

Ова е од второто эаседание на АВНОЈ и е потполно точно но тоа е само препорака эа приэнавање на Македонскиот народ од останатите народи посебно од Србите кои Македонија ја сметаат эа Јужна Србија - эначи напишав и погоре,Македонците имале свое антифашистичко собрание кое кажува на која основа и эа што се бори Македонскиот народ

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 23.Ноември.2009 во 16:57

Загинати во Народноослободителната војна и Револуцијата (1941-1945)

Од составот на воено-политичките раковотства
Богоевски Мите
Белев Трајан - Гоце
Наумов Стеван - Стив
Тодоровски Вангел - Мајоро
Чопела Ордан - Кулак
Од составот на НОПО „Пелистер“
Димитровски Блаже - Рогозинаро
Димитровски Томе - Томаќи
Јосифовска Мара - Ѓурѓа
Караманди Елпида - Бисера
Михајловски Ордан - Оцка
Наумов Ѓорѓи - Шоферо
Николовски Димитар - Таќи Даскало
Ордановска Јоска - Сандански
Хаџипоповски Димче - Хаџидимов
Од составот на НОПО „Даме Груев“
Андреевски Живко
Ароести Арон
Герасимовски Ристо - Буцко
Георгиевски Стерјо - Жорж
Ѓокановски Илија
Естреја Овадија - Мара
Игески Илија - Цветан
Јосифовски Јосиф - Ѓорче Свештаро
Кускаковски Коста
Огненовски Цане
Прцуловски Мите
Садикарио Симо
Стојановски Живко - Калија
Тасевски Панде
Трајчевски Мите - Старејко
Трајчевски Гога
Трповски Мите - Војводата
Од составот на НОПО „Јане Сандански“
Брбевски Сотир
Јовчевски Панде - Кајзеро
Пупле Петар - Пепи
Прке Ванчо - Сермен
Стефановски Трајче
Тодоровски Никола - Коле Канински
Чолаковски Кочо - Станко
Од составот на НОПО „Гоце Делчев“
Георгиевски Јонче
Димовски Милан
Илиевски Раде
Илковски Панде
Кавалиновски Ристо
Лалев Јован - Алкар
Николовски Пандил
Спасевски Ристо
Скерлевски Бонде
Стојчевска Лена - Слободанка
Тодоровски Димитар
Чулаковски Крстин - Кичо
Фахри Ибраим

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 23.Ноември.2009 во 18:22

чоли напиша:

Чоли, ова е во 1943 година, кога веќе се формирани сите комунистички партии, а дотогаш постои ПК на КПЈ за Македонија, кој е доста самостоен, составен од луѓе кои пред тоа се дел од левицата, пред се од ВМРО (Oб). Инаку борбата за слободна Македонија постојано е нагласувана во сите етапи на НОБ, од почетокот до крајот. Доказ за тоа е делувањето на Шарло, доказ за тоа е и прогласот на КПЈ до македонскиот народ. Еве, ги постирам подолу.

Дел од "Писмото до Стојана" на Шарло

Песната "Глас од Македонија" на еден од учесниците во НОБ, поетот Коле Неделсковски

Повик на КПJ до македонскиот народ,1941 година.

Мислам дека е јасно дека НОБ била национално-ослободителна борба, документите се јасни.

-------------

Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 23.Ноември.2009 во 18:26

чоли напиша:

Имај обзир дека Македонците се наведени а не потписници намигнување

-------------
http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 24.Ноември.2009 во 21:54

Македонски партизани

Резолуција од првата конференција на БРП за Горноџумајската област, 5-6 Ноември 1944 година

Решенијата на АСНОМ за создавање на современата македонска држава

Весник http://macedonian.atspace.com/knigi/ded_iv.htm - Дедо Иван ,илегален весник на Кумановските комунисти печатен 1941 година
(Бр.3 од 15 Септември 1941)

-------------

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 25.Ноември.2009 во 16:18

Темата е НОБ на Македонија, не е јазикот, за македонскиот јазик има посебна тема на подфорумов, овде се говори за НОБ, намерно допуштив некои членови да му објаснат на Чоли за кумановскиот говор, меѓутоа нема да дозволам темата да се претвори во дебата за јазикот!

-------------

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 25.Ноември.2009 во 16:30

На 19 Март 1943г. во Тетово дошло до формирање на Комунистичката партија на Македонија (КПМ) и Централен Комитет (ЦК) на КПМ во состав: Лазар Колишевски (секретар), Кузман Јосифоски-Питу, Цветко Узуновски, Страхил Гигов, Мара Нaцева и Бане Андреев. ЦК на КПМ извршил анализа на воено-политичката состојба и на дотогашниот развој на оружената борба и било решено воените штабови, заедно со Главниот штаб да излезат на теренот и да раководат со оружената борба.

---
Вопросот е: што е имало до до формирање на Комунистичката партија на Македонија?

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 25.Ноември.2009 во 16:33

чоли напиша:

На 19 Март 1943г. во Тетово дошло до формирање на Комунистичката партија на Македонија (КПМ) и Централен Комитет (ЦК) на КПМ во состав: Лазар Колишевски (секретар), Кузман Јосифоски-Питу, Цветко Узуновски, Страхил Гигов, Мара Нaцева и Бане Андреев. ЦК на КПМ извршил анализа на воено-политичката состојба и на дотогашниот развој на оружената борба и било решено воените штабови, заедно со Главниот штаб да излезат на теренот и да раководат со оружената борба.

---
Вопросот е: што е имало до до формирање на Комунистичката партија на Македонија?

http://www.sojuznaborcibitola.org.mk/1943.htm - Имало многу ако сакаш читај

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 25.Ноември.2009 во 16:40

Имало Покраински комитет ( ПК ) на КПЈ за Македонија, а и ВМРО ( Об ). Тие две организации биле стожерот на македонската левица.

-------------

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 25.Ноември.2009 во 17:02

Македон напиша:

Имало Покраински комитет ( ПК ) на КПЈ за Македонија, а и ВМРО ( Об ). Тие две организации биле стожерот на македонската левица.

За покраинскиот комитет на КПЈ за Македонија го знам... Нејасно е за улогата на ВМРО (об). Според некои източници кон 1941 г. ВМРО об) не постои:

Што се однесува до активноста на ВМРО (Обединета), таа, особено во првите пет години, главно беше од публицистичка природа. Делувањето на терен беше доста скромно при што на почетокот (до 1929 година) организацијата најактивна беше во Вардарска Македонија за потоа приматот да го преземе Пиринска Македонија. Поради значителниот терор во Егејска Македонија, активноста на ВМРО (Обединета) таму започна дури во 1934 година. При тоа впечаток е дека тоа по признавањето на македонската нација како посебна од страна на КИ во април 1934 година, дејноста на ВМРО (Обединета) се засили, но антиреволуционерниот к*рс на КИ усвоен на нејзиниот седми конгрес во 1935 година резултираше со расформирање на Балканскиот револуционерен центар и во негови рамки и на ВМРО (Обединета). Сепак, ВМРО (Обединета) во Пиринска и Егејска Македонија беше активна на теренот и во 1936 година кога нејзиното делување и таму замира.
http://mk.wikipedia.org/wiki/Внатрешна_Македонска_Револуционерна_Организација_%28Обединета%29 - http://mk.wikipedia.org/wiki/Внатрешна_Македонска_Револуционерна_Организација_(Обединета)

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 25.Ноември.2009 во 17:07

чоли напиша:

За покраинскиот комитет на КПЈ за Македонија го знам... Нејасно е за улогата на ВМРО (об). Според некои източници кон 1941 г. ВМРО об) не постои:

Што се однесува до активноста на ВМРО (Обединета), таа, особено во првите пет години, главно беше од публицистичка природа. Делувањето на терен беше доста скромно при што на почетокот (до 1929 година) организацијата најактивна беше во Вардарска Македонија за потоа приматот да го преземе Пиринска Македонија. Поради значителниот терор во Егејска Македонија, активноста на ВМРО (Обединета) таму започна дури во 1934 година. При тоа впечаток е дека тоа по признавањето на македонската нација како посебна од страна на КИ во април 1934 година, дејноста на ВМРО (Обединета) се засили, но антиреволуционерниот к*рс на КИ усвоен на нејзиниот седми конгрес во 1935 година резултираше со расформирање на Балканскиот револуционерен центар и во негови рамки и на ВМРО (Обединета). Сепак, ВМРО (Обединета) во Пиринска и Егејска Македонија беше активна на теренот и во 1936 година кога нејзиното делување и таму замира.
http://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D0%BD%D0%B0%D1%82%D1%80%D0%B5%D1%88%D0%BD%D0%B0_%D0%9C%D0%B0%D0%BA%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0_%D0%A0%D0%B5%D0%B2%D0%BE%D0%BB%D1%83%D1%86%D0%B8%D0%BE%D0%BD%D0%B5%D1%80%D0%BD%D0%B0_%D0%9E%D1%80%D0%B3%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D0%B7%D0%B0%D1%86%D0%B8%D1%98%D0%B0_%28%D0%9E%D0%B1%D0%B5%D0%B4%D0%B8%D0%BD%D0%B5%D1%82%D0%B0%29 - http://mk.wikipedia.org/wiki/Внатрешна_Македонска_Револуционерна_Организација_(Обединета)

Како организација не постои, тоа е точно, меѓутоа идеите на нејзините луѓе, кои тогаш стануваат членови на балканските комунистички партии, кои ги прифаќаат идеите на ВМРО ( Об ) за македонскиот народ, продолжуваат да живеат преку тие луѓе, како што се Методија Шаторов- Шарло, Панко Брашнаров, Методија Андонов-Ченто, кои стануваат дејци на НОБ и ги реализираат преку борбата идеите на ВМРО ( об ).

-------------

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 25.Ноември.2009 во 17:25

Македон напиша:

Како организација не постои, тоа е точно, меѓутоа идеите на нејзините луѓе, кои тогаш стануваат членови на балканските комунистички партии, кои ги прифаќаат идеите на ВМРО ( Об ) за македонскиот народ, продолжуваат да живеат преку тие луѓе, како што се Методија Шаторов- Шарло, Панко Брашнаров, Методија Андонов-Ченто, кои стануваат дејци на НОБ и ги реализираат преку борбата идеите на ВМРО ( об ).

Коста Црнушанов пише:

Најмногу подетално изјавата против македонизмот наоѓаме во бројот 131 на "Балканска федерација" на 20 март 1930 година. Во написот "Македонскиот Сфинкс" списанието уредувано од Димитар Влахов, се запира на написот на Макс Фишер во весникот "Алгемајне цајтунг" во која авторот тврди дека Македонците не се ниту Бугари, ниту Срби, а особено племе од југославенска националност, со сопствен јазик и пр Опровергавајки вистинитоста на такво едно тврдење, списанието се изразува против секаква мисла за посебна македонска нација на следниов начин:

"А вистината, објективната историска вистина е ова дека Македонија е една географска обособено целина со јасно израмните економски и политички интереси. Таа не е населена со хомогенен македонски народ, одличен од бугарскиот и српскиот, како проповеда Цвиич - Фишеровата теза, ниту пак е населена со чисто бугарско население. Во Македонија одделна македонска народност не е имало и нема, како не е имало и нема пример швајцарска народност.

http://translate.google.com/translate?js=y&prev=_t&hl=bg&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fwww.promacedonia.org%2Fkc%2Fcyrn14.html&sl=bg&tl=mk - Коста Црнушанов

-------------
Мунгос - цензорот на Мисирков

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 25.Ноември.2009 во 17:35

Формирањето на баталјонот "Мирче Ацев" на 18. VIII. 1943 година на Славеј планина.

Наредбата за формирање на баталјонот "Мирче Ацев"

Името на баталјонот е ставено во спомен на народниот херој Мирче Ацев, убиен од бугарската полиција ( фрлен од прозорот на участокот во Скопје )

Дел од сведоштвото на Љубомир Јорданов, началник на групата А при обласната полициска управа во Скопје, пред судот:

"Тој излезе најиздржлив од сите. Беше во таква состојба што веќе немаше каде да биде тепан. Околу шест часот попладне агентот Панков влезе во кабинетот на Васил Цанков, во кој се наоѓавме јас и Христо Стоилов и рече: "Господин началник, Мирче е многу лошо - умира". Цанков му одговори: "Добро, врати се назад". Кога излезе Пенков, Ценков кратко ми нареди: "Ако умре, фрлете го низ прозорецот и на Симеонов кажете му дека сам се фрлил". Јас веднаш излегов и заминав во собата каде што беше Мирче Ацев. Ја пренесов наредбата на Цанков. Маринов и Панков го зедоа телото на Мирче и го фрлија низ прозорецот. Јас почнав да викам: Стој! Стој! Потоа, отидов кај Симеонов и му рапортирав: "Господине началник, Мирче Ацев се фрли низ прозорецот".

http://www.македонскосонце.com/broevis/2003/sonce452/Tekst40.htm -

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 25.Ноември.2009 во 17:39

Чоли, можеш да ме побиваш во однос на напишаното, ама да ми постираш нешто што нема врска со НОБ на оваа тема е класичен обид да се сврти темата во друг правец, како што правеше и со темата за окупацијата, ама да знаеш, такво нешто нема да толерирам! Јас , а и другите, се што напишаа е во контекст на НОБ, луѓето кои ги споменав учествуваа во НОБ, не пишував надвор од тој период!

-------------

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 25.Ноември.2009 во 18:16

Просто требе да се види тежеста на ВМРО (об) во НОБ. Веке се установи што ВМРО (об) кон 1941 г. не постои. Се разбира што членската маса е налице... Но таа членска маса веке е мигрирала или кон JКП или кон БКП или са останали беспартијни. Но да се тврди што ВМРО (об) е имала некаква тежест во НОБ не е точно...Зоштото ВМРО (об) уште во 30-те години се е цепило на разни крила и дури крилото на Димитар Влахов се уште е било про-Бугарско ориентирано видно од цитатот на Коста Црнушанов. Се што саках да кажам: не винаги белото е бело и црното е црно...

-------------
Мунгос - цензорот на Мисирков

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 25.Ноември.2009 во 18:21

чоли напиша:

Просто требе да се види тежеста на ВМРО (об) во НОБ. Веке се установи што ВМРО (об) кон 1941 г. не постои. Се разбира што членската маса е налице... Но таа членска маса веке е мигрирала или кон JКП или кон БКП или са останали беспартијни. Но да се тврди што ВМРО (об) е имала некаква тежест во НОБ не е точно...Зоштото ВМРО (об) уште во 30-те години се е цепило на разни крила и дури крилото на Димитар Влахов се уште е било про-Бугарско ориентирано видно од цитатот на Коста Црнушанов. Се што саках да кажам: не винаги белото е бело и црното е црно...

Секако дека членството на некои борци во ВМРО (Об) имало некакво влијание. Димитар Влахов сам говори за себе, нема потреба Црнушанов да говори, има статии самиот Влахов, постои весник кој говори за ставовите истотака.
А членството кое се нашло во КПЈ или БКП ги имало со себе идеите на ВМРО (Об). Влахов, Шаторов-Шарло, Брашнаров, Андонов-Ченто, Рацин и многу други се оние кои ги носеа идеите на ВМРО (об) во НОБ. Сите тие се бореа за тие идеи во рамки на НОБ. Не случајно сите повици на борците од НОБ се за "Слободна Македонија".

-------------

Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 25.Ноември.2009 во 19:44

ВМРО (об) не постои но постои Илинденската Организација која ги активира сите свои ресурси за народноослободителната борба.Значи сите оние к*рири и селски врски кои партизаните ги користат се всушност остатоци од комитската мрежа во Македонија намигнување

-------------
http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 25.Ноември.2009 во 21:30

Mице Козар и Трајче Бошков, првоборци од Прилеп

Одредот Димитар Влахов, III чета

-------------

Постирано од: Каснакоски
Датум на внесување: 26.Ноември.2009 во 14:43

Македон напиша:

како што се Методија Шаторов- Шарло, Панко Брашнаров, Методија Андонов-Ченто, кои стануваат дејци на НОБ и ги реализираат преку борбата идеите на ВМРО ( об ).

Само да одбележам дека Шаторов не станува деец на НОБ, тој е еден од шефовите на НОВА - народоослободителната востаничка армија.
(не НОВ и ПО, туку НОВА)

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 26.Ноември.2009 во 14:48

Каснакоски напиша:

Зар според тебе тоа значи дека не дејствувал во НОБ, независно од организционата поставеност? Сепак, Шаторов е идеен творец на НОБ, бил дел од ВМРО (Об) и Коминтерната.

-------------

Постирано од: Каснакоски
Датум на внесување: 26.Ноември.2009 во 14:53

Како дејствувал во НОБ? Од септември 1941 година тој е веќе во Пловдив, а нели востанието против окупаторот започнало на 11 октомври?

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 26.Ноември.2009 во 15:08

Каснакоски напиша:

Како дејствувал во НОБ? Од септември 1941 година тој е веќе во Пловдив, а нели востанието против окупаторот започнало на 11 октомври?

Како што кажав погоре, тој е идеен творец, неговата работа подоцна резултира со НОБ значи идејата за НОБ е негова, во писмата до Стојана истото е кажано, да не говориме дека тој се наоѓа во Бугарија откако КПМ нема да му дозволи тој да дејствува во Македонија, иако тој го побарал тоа, па дури и се согласил да биде обичен партизан.

-------------

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 26.Ноември.2009 во 16:41

Партизанскиот одред "Божидар Аџија" чека во заседа италијанска моторизирана колона, 1942 година

Битолско-преспански одред "Даме Груев"

Скопје, 1944 година

Првата Егејска ударна бригада во Битола

-------------

Постирано од: да бе
Датум на внесување: 26.Ноември.2009 во 17:36

Никола Парапунов ( http://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%B0%D0%B7%D0%BB%D0%BE%D0%B3 - Разлог , http://mk.wikipedia.org/wiki/1_%D1%98%D1%83%D0%BB%D0%B8 - 1 јули http://mk.wikipedia.org/wiki/1909 - 1909 - http://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D0%B0%D1%80%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D0%BE - Бараково , Горноџумајско, http://mk.wikipedia.org/wiki/9_%D0%B4%D0%B5%D0%BA%D0%B5%D0%BC%D0%B2%D1%80%D0%B8 - 9 декември http://mk.wikipedia.org/wiki/1943 - 1943 ), македонски револуционер.

Во текот на Втората светска војна, Пиринска Македонија како дел од фашистичкото Царство Бугарија, прво ќе го крене својот глас за ослободување и обединување со останатите делови на Македонија. На територијата на Пиринска Македонија уште во 1941 година ќе се оформат партизански одреди под водството на македонскиот комунист од овој крај Никола Парапунов, а токму во Пиринска Македонија ќе се одигра и првата вооружена борба против бугарската фашистичка војска и воопшто првата вооружена битка против фашистичка армија на Балканот.

Загинал кај селото Бараково, Горноџумајско, во борба против бугарска полициска засед

-------------
http://www.youtube.com/watch?v=cG_uWZxKaoU - ¡ʎɐp ʎɯ ǝʞɐɯ 'pɐǝɥɐ oƃ

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 26.Ноември.2009 во 19:49

Да бе дали си сигурен во она што го пишиш

оваа е исто со википедија

-------------
“Додека ние се боревме,мизерувавме и гиневме,некои од народните пари си купуваат куќи и трупаат богатство“ - Ѓорѓи Сугарев

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 27.Ноември.2009 во 22:31

Коњица од НОФ во Егејска Македонија

Maкедонски партизани од НОФ, село Бапчор, костурско

Македонски партизанки од НОФ во Егејска Македонија

Македонски партизан во Егејска Македонија

-------------

Постирано од: да бе
Датум на внесување: 28.Ноември.2009 во 08:50

http://www.utrinski.com.mk/?ItemID=B02ADF69E1784A44AE90A71D4BF383E2

Со свои нецели 19 години, во тој историски миг, сигурно не сум можел да го разберам целото значење на одлуките на АВНОЈ.....

нормално на 19 да не разбереш ништо

проблем е кога до 90 не си го разбрал

-------------
http://www.youtube.com/watch?v=cG_uWZxKaoU - ¡ʎɐp ʎɯ ǝʞɐɯ 'pɐǝɥɐ oƃ

Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 28.Ноември.2009 во 13:01

Или си раэбрал колку эа у википедија

-------------
http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 05.Декември.2009 во 19:02

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 19.Декември.2009 во 16:38

Делегатот на КПЈ, Светозар Вукмановиќ-Темпо на формирањето на првата македонско-косовска бригада, 1943 година

Михајло Апостолски, командант на ГШ на ПО на Македонија

Дејците на НОБ, заедно со Ченто, Димитар Влахов и Михајло Апостолски пречекани од народот во ослободено Скопје

-------------

Постирано од: Zeksi71
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 03:52

Moze li nekoj da mi kaze brojki po godini kolku broele partizanskite edinici vo MK 41, 42, 43, 44 i 45 god.

Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 13:53

Во музејот на ослободувањето ги имаш точните податоци - по одреди.чети,бригади и др.

-------------
http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 14:15

- Формирањето на Првата македонско-косовска ударна бригада е круна на Народноодлободителното движење. Со доаѓањето на поедини единици од косовскиот регион, всушност се формира едно борбено национално тело за борба против фашизмот. Тоа се случи на 11 Ноември 1943 година во селото Сливово...
http://superradio.com.mk/index.php?option=com_content&task=view&id=3266&Itemid=28 - д-р Павле Митревски

Значи до ноември 1943 немало бригади (камо ли по големи воjскови единици). Ако не беа косоварите немаше да има никакви бригади. Преди тоа е имало отделни партизански чети со 5-10-20 чоека.
А сега некоj да рече што е имало национално ослободителна борба? Имало борба против фашизмот и таа борба се е водила без значение од националната припадност. Иначе зошто е се борил бугарскиот партизански батальон http://bg.wikipedia.org/wiki/Войнишки_партизански_батальон_Христо_Ботев - "Христо Ботев" во Гевгелиjско?

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 17:07

чоли напиша:

- Формирањето на Првата македонско-косовска ударна бригада е круна на Народноодлободителното движење. Со доаѓањето на поедини единици од косовскиот регион, всушност се формира едно борбено национално тело за борба против фашизмот. Тоа се случи на 11 Ноември 1943 година во селото Сливово...
http://superradio.com.mk/index.php?option=com_content&task=view&id=3266&Itemid=28 - д-р Павле Митревски

Значи до ноември 1943 немало бригади (камо ли по големи воjскови единици). Ако не беа косоварите немаше да има никакви бригади. Преди тоа е имало отделни партизански чети со 5-10-20 чоека.
А сега некоj да рече што е имало национално ослободителна борба? Имало борба против фашизмот и таа борба се е водила без значение од националната припадност. Иначе зошто е се борил бугарскиот партизански батальон http://bg.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D0%BE%D0%B9%D0%BD%D0%B8%D1%88%D0%BA%D0%B8_%D0%BF%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B8%D0%B7%D0%B0%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B8_%D0%B1%D0%B0%D1%82%D0%B0%D0%BB%D1%8C%D0%BE%D0%BD_%D0%A5%D1%80%D0%B8%D1%81%D1%82%D0%BE_%D0%91%D0%BE%D1%82%D0%B5%D0%B2 - "Христо Ботев" во Гевгелиjско?

Чоли да се врати неколку страни поназад и да види слика од формирањето на батаљонот Мирче Ацев на Славеј Планина на 18-ти Август 1943 година, а и да ги погледне и другите слики.
И напротив, да не е развиена националноослободителната борба во Македонија, нема да била развиена ниту на Косово. Немало потреба Косоварите да се придружат на НОВ кога тој дел се наоѓал во рамките на квинслиншката творба Голема Албанија и не бил под ропство на туѓ народ. А и потоа, ако знаеш, кажи, зошто дел од Косово и Србија се наоѓаат под команда на НОБ на Македонија, а не е обратно? Мислам дека одговорот е јасен.
Во однос на батаљонот "Христо Ботев", тој е составен од Бугари кои се предале или биле заробени од македонските партизани. Ништо не е случајно.

-------------

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 17:14

20.12.2003), генерал-полковник Тодор Атанасовски ги изнесува своите сеќавања за формирањето на Втората македонска ударна бригада и дава своја куса оцена за значењето и за борбениот пат на бригадата. Некои неточни факти и полувистини се предизвик да го соопштам следното:

Не е точен фактот дека на формирањето на бригадата присуствувале претставници на Антифашистичкиот фронт на Бугарија (АФБ), предводени од Бојан Блгарјанов. Тој на формирањето на бригадата учествувал во својство на делегат на ЦК на Бугарската работничка партија, која го испрати на партиска работа при ПК на КПЈ на Македонија. Бугарските војници од батајлонот "Христо Ботев", кои минаа на страната на партизаните и присуствуваа на формирањето и влегоа во составот на бригадата, не може да се сметаат за претставници на АФБ, бидејќи немаа овластување дека се негови претставници.

Иако Б. Блгарјанов направи голема штета на развојот на Народно-ослободителната борба на Македонија во 1942 година, на Т. Атанасовски ништо не му пречи нагласено да истакне дека тој бил на формирањето на бригадата и ги предводел претставниците на АФБ. Меѓутоа, зачудува зошто Т. Атанасовски не го наведува валидниот историски факт дека при формирањето на Втората македонска бригада присуствувале и Светозар Вукмановиќ-Темпо, делегат на ВШ на НОВ и ПОЈ и на ЦК на КПЈ, како и Добривоје Радосављевиќ-Боби, инструктор на ЦК на КПЈ. Со нивното бришење тој ја негира стратегиската концепција на ВШ на НОВ и ПОЈ и на ЦК на КПЈ во развојот на НОБ во Македонија, чиишто извршители беа двајцата револуционери...

http://217.16.70.245/?pbroj=1365&pr=9&stID=4779 - Јордан Цеков-Дане

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 17:28

Тодор Анастасовски vs Јордан Цеков - Дане: http://217.16.70.245/?pBroj=1385&stID=6614&pR=9 - ІІ-ри рунд.

Во мојот напис од 8.1.2004 му забележав на Т.А. зошто на формирањето на Втора МУБ го потенцира присуството на Бојан Блгарјанов, член на ЦК на БРП, кој направи голема политичка штета за развојот на НОБ на Македонија, а не го наведува присуството на Светозар Вукмановиќ-Темпо, делегат на ВШ на НОВ и ПОЈ, како и Добривое Радосавлевиќ-Боби, инструктор на ЦК на КПЈ, со чија помош се исправија штетите од работењето на Б.Б. Иако како што неведува, знаел кој бил Б. Б., со каква мисија и што ни сторил, Т.А. се обидува да се правда зошто само него го споменува од оние "кои не биле наши".

Оваа забелешка Т.А. ја оцени дека сум сакал да му импутирам бугароманство. Оцената за бугароманство е негов личен проблем, а не мој.

Суштината на моето укажување е дека двајцата југословенски партиски функционери, во соработка со ЦК на КПМ и ГШ на Македонија, осведочено помогнаа НОБ во Македонија во 1943 да доживее пресвртница. Резултат на таа пресвртница беше формирањето на првите три бригади на македонската војска во есента/зимата 1943/44, односно трите жаришта на НОБ, Дебарца, Тиквешијата и Кумановско, а во јуни/јули 1944 и Плачковица (4. МБ). Благодарение на залагањето на Темпо, кој доследно ја спроведе политиката на маршал Тито, Бугарската работничка партија не успеа НОБ на Македонија да ја стави во својата Санстефанска прегратка, идентична со политиката на бугарската фашистичка буржоазија, а која е спротивна на националните интереси на македонскиот народ за создавање македонска држава.

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 17:39

чоли напиша:

Тодор Анастасовски vs Јордан Цеков - Дане: http://217.16.70.245/?pBroj=1385&stID=6614&pR=9 - ІІ-ри рунд.

Во мојот напис од 8.1.2004 му забележав на Т.А. зошто на формирањето на Втора МУБ го потенцира присуството на Бојан Блгарјанов, член на ЦК на БРП, кој направи голема политичка штета за развојот на НОБ на Македонија, а не го наведува присуството на Светозар Вукмановиќ-Темпо, делегат на ВШ на НОВ и ПОЈ, како и Добривое Радосавлевиќ-Боби, инструктор на ЦК на КПЈ, со чија помош се исправија штетите од работењето на Б.Б. Иако како што неведува, знаел кој бил Б. Б., со каква мисија и што ни сторил, Т.А. се обидува да се правда зошто само него го споменува од оние "кои не биле наши".

Оваа забелешка Т.А. ја оцени дека сум сакал да му импутирам бугароманство. Оцената за бугароманство е негов личен проблем, а не мој.

Суштината на моето укажување е дека двајцата југословенски партиски функционери, во соработка со ЦК на КПМ и ГШ на Македонија, осведочено помогнаа НОБ во Македонија во 1943 да доживее пресвртница. Резултат на таа пресвртница беше формирањето на првите три бригади на македонската војска во есента/зимата 1943/44, односно трите жаришта на НОБ, Дебарца, Тиквешијата и Кумановско, а во јуни/јули 1944 и Плачковица (4. МБ). Благодарение на залагањето на Темпо, кој доследно ја спроведе политиката на маршал Тито, Бугарската работничка партија не успеа НОБ на Македонија да ја стави во својата Санстефанска прегратка, идентична со политиката на бугарската фашистичка буржоазија, а која е спротивна на националните интереси на македонскиот народ за создавање македонска држава.

Има една реченица која е клучна во ова кое си го посочил Чоли, а тоа е следната:

Суштината на моето укажување е дека двајцата југословенски партиски функционери, во соработка со ЦК на КПМ и ГШ на Македонија, осведочено помогнаа НОБ во Македонија во 1943 да доживее пресвртница

Toкму во тоа се состои разликата меѓу Балгарјанов и Темпо, иако ниту Темпо не бил коректен во однос на македонското прашање, но тоа е друга тема.

-------------

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 17:40

Првата македонско-косовска ударна пролетерска бригада беше формирана во 11 Ноември 1943.г. во Сливово Охридско. Состои од еден баталјон на борци "Мирче Ацев, Кичевскиот баталјон, Првиот косовско-метохиjски баталјон " Рамиз Садику" и вториот косовско-метохиjски баталјон на "Боро Вукмировиќ". Имаше околу 700 борци.

Командант на бригадата бил Питер Brajовиќ, народен херој, а политички комесар Mита Миљковиќ.

Бригадата е со мулти-етнички состав и во нејзините редови заедно се бореле Македонци, Албанци, Срби, Црногорци, Словенци и Италијанци.

http://translate.google.com/translate?hl=bg&sl=sr&tl=mk&u=http%3A%2F%2Fsr.wikipedia.org%2Fwiki%2F%25D0%259F%25D1%2580%25D0%25B2%25D0%25B0_%25D0%25BC%25D0%25B0%25D0%25BA%25D0%25B5%25D0%25B4%25D0%25BE%25D0%25BD%25D1%2581%25D0%25BA%25D0%25BE-%25D0%25BA%25D0%25BE%25D1%2581%25D0%25BE%25D0%25B2%25D1%2581%25D0%25BA%25D0%25B0_%25D0%25BF%25D1%2580%25D0%25BE%25D0%25BB%25D0%25B5%25D1%2582%25D0%25B5%25D1%2580%25D1%2581%25D0%25BA%25D0%25B0_%25D0%25B1%25D1%2580%25D0%25B8%25D0%25B3%25D0%25B0%25D0%25B4%25D0%25B0 - .според српската wiki

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 17:52

Чоли, еве погледни, под чија команда бил доделен регионот на Косово и Јужна Морава

По една средба во манастирот Св. Отец Прохор Пчињски беше одлучено на командата на Јужноморавските партизански чети и Косово да биде дадена на штабот на НОВ на Македонија, којшто беше најдобро организиран и најискусен. Првата цел на штабот на НОВ по проширувањето на командата беше уништување на четничкото движење во Македонија и околината на Пчиња, почнувајќи со четниците стационирани во Вардарска Македонија.

http://en.wikipedia.org/wiki/National_Liberation_War_of_Macedonia#1941_-_Beginning_of_the_resistance_movement - Википедија

-------------

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 18:38

Од друга страна, пак, за НОВ и ПО на Македонија посебен проблем претставувале бугарските окупациски сили и квислиншките структури, кои исклучително го познавале просторот и биле добро вооружени. Затоа, по успешниот Февруарски поход, акцијата е насочена кон уништување на четничкиот корпус на просторот северно од Куманово и кај Крива Паланка. Со оваа акција раководи Главниот штаб на НОВ на Македонија, а под негова команда биле три јужноморавски баталјони, два македонски и еден косовски. Во борбите кај селото Сеац, на просторот на Козјак, покрај Третиот македонски баталјон, Првиот косовски и Вториот српски, учествувал и Првиот бугарски баталјон „Христо Ботев“...
---
Много интернационални сили биле впрегнати за уништуването на македонските квислиншките структури и македонскиот четнички корпус...

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 18:48

чоли напиша:

Од друга страна, пак, за НОВ и ПО на Македонија посебен проблем претставувале бугарските окупациски сили и квислиншките структури, кои исклучително го познавале просторот и биле добро вооружени. Затоа, по успешниот Февруарски поход, акцијата е насочена кон уништување на четничкиот корпус на просторот северно од Куманово и кај Крива Паланка. Со оваа акција раководи Главниот штаб на НОВ на Македонија, а под негова команда биле три јужноморавски баталјони, два македонски и еден косовски. Во борбите кај селото Сеац, на просторот на Козјак, покрај Третиот македонски баталјон, Првиот косовски и Вториот српски, учествувал и Првиот бугарски баталјон „Христо Ботев“...
---
Много интернационални сили биле впрегнати за уништуването на македонските квислиншките структури и македонскиот четнички корпус...

Многу сили, секако, не е лесно против толку многу непријатели да се оди во борба. Од друга страна, НОВ во своите манифести ја споменува здружената борба на македонскиот народ со братскиот бугарскиот народ, братскиот српски народ и други. Сепак, командата се наоѓала во рацете на НОВ на Македонија и ЦК на КПМ.

-------------

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 19:27

Командант на бригадата бил Петар Брajовиќ, народен херој, а политички комесар Mита Миљковиќ.
--
Не ми звучат по македонски тие имиња

-------------
Мунгос - цензорот на Мисирков

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 19:29

чоли напиша:

Командант на бригадата бил Петар Брajовиќ, народен херој, а политички комесар Mита Миљковиќ.
--
Не ми звучат по македонски тие именьа

A кому биле тие одговорни знаеш? Како што кажав, прочитај погоре, таму е одговорот. Прочитај кој бил во ЦК на КПМ тогаш и кој бил командант на ГШ. Тоа се разјаснува.

-------------

Постирано од: чоли
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 20:28

Македон напиша:

чоли напиша:

Командант на бригадата бил Петар Брajовиќ, народен херој, а политички комесар Mита Миљковиќ.
--
Не ми звучат по македонски тие имиња

A кому биле тие одговорни знаеш? Како што кажав, прочитај погоре, таму е одговорот. Прочитај кој бил во ЦК на КПМ тогаш и кој бил командант на ГШ. Тоа се разјаснува.

Отговорот е: сите били потчинети на маршал Тито

-------------
Мунгос - цензорот на Мисирков

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 22.Декември.2009 во 20:39

чоли напиша:

Македон напиша:

Отговорот е: сите били потчинети на маршал Тито

Taка е, ама НОВ на Македонија била потчинета и раководена на Македонци, тоа е факт.

-------------

Постирано од: Zeksi71
Датум на внесување: 23.Декември.2009 во 04:45

Boogie напиша:

Во музејот на ослободувањето ги имаш точните податоци - по одреди.чети,бригади и др.

Ima li sajt, zasto ne sum vo moznost da go posetam

Постирано од: Zeksi71
Датум на внесување: 23.Декември.2009 во 05:13

Interesni postovi, samo malku mi se cini i deka se netocni. Fakt e deka vo Makedonija kako i vo Srbija partizanskoto dvizenje do juni mesec 44 god. e mnogu slabo, so mnogu mal broj borci. Situacijata posebno vo MK e teska vo pogled na omasovuvanjeto na partizanskite edinici, i zatoa tuka e ispraten Tempo, koja sto zadaca ja izvrsuva polovicno. Za razlika od brojot na partizanite do polovinata na juni 44 brojot na cetnickite formacii vo juzna Srbija i Makedonija e daleku pogolem. Toa ne bilo prifatlivo za KPJ na celo so Tito bidejki se blizel krajot na vojnata, i dokolku ne se spravele so cetnickite formacii, se plasele deka nema da mozat da ja zemat vlasta posle vojnata. Zatoa vo momentot koga ruskite trupi stapnale na teritorijata na Srbija vo esenta 44 god. imalo moznost pogolem broj na partizanski formacii od Sandzak i Kosovo, kako i nekolku formacii od juzna Srbija da se prefrlat vo MK kako potpora na slabite partizanski edinici vo Makedonija, i ne so cel da vodat nekakvi si teski bitki ( a realno i ne bile sposobni za toa ), bidejki vo toa vreme Germanskite grupi armii E uveliko se povlekuvale preku Vardarskata dolina, Kosovo i Sandzak za Bosna. Nivnata primarna cel e da se prigrabi i nametne edna druga vlast na ovoj del od teritorijata.
Mnogu mi se smesni nekakvi prikazni za bozemnata sila na partizanite, opsto na cela teritorija na Jugoslavija, za vodenjeto na "teski" bitki, za nekakvi si ofanzivi itn... A pak tuka vo MK, voopsto i ne stanuva zbor za nekakvi si bitki, po realno bi se kazalo deka bile napadi so mnogu ogranicen karakter od tipot na zasedi, "udri i begaj".

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 23.Декември.2009 во 14:27

Zeksi71 напиша:

Interesni postovi, samo malku mi se cini i deka se netocni. Fakt e deka vo Makedonija kako i vo Srbija partizanskoto dvizenje do juni mesec 44 god. e mnogu slabo, so mnogu mal broj borci. Situacijata posebno vo MK e teska vo pogled na omasovuvanjeto na partizanskite edinici, i zatoa tuka e ispraten Tempo, koja sto zadaca ja izvrsuva polovicno. Za razlika od brojot na partizanite do polovinata na juni 44 brojot na cetnickite formacii vo juzna Srbija i Makedonija e daleku pogolem. Toa ne bilo prifatlivo za KPJ na celo so Tito bidejki se blizel krajot na vojnata, i dokolku ne se spravele so cetnickite formacii, se plasele deka nema da mozat da ja zemat vlasta posle vojnata. Zatoa vo momentot koga ruskite trupi stapnale na teritorijata na Srbija vo esenta 44 god. imalo moznost pogolem broj na partizanski formacii od Sandzak i Kosovo, kako i nekolku formacii od juzna Srbija da se prefrlat vo MK kako potpora na slabite partizanski edinici vo Makedonija, i ne so cel da vodat nekakvi si teski bitki ( a realno i ne bile sposobni za toa ), bidejki vo toa vreme Germanskite grupi armii E uveliko se povlekuvale preku Vardarskata dolina, Kosovo i Sandzak za Bosna. Nivnata primarna cel e da se prigrabi i nametne edna druga vlast na ovoj del od teritorijata.
Mnogu mi se smesni nekakvi prikazni za bozemnata sila na partizanite, opsto na cela teritorija na Jugoslavija, za vodenjeto na "teski" bitki, za nekakvi si ofanzivi itn... A pak tuka vo MK, voopsto i ne stanuva zbor za nekakvi si bitki, po realno bi se kazalo deka bile napadi so mnogu ogranicen karakter od tipot na zasedi, "udri i begaj".

Извини, ама постот ти е само зборување напамет, а да не говорам за неточности. Прво Темпо во Македонија дошол 1943, а не 1944 година.
Во однос на четниците, прочитај овде, дали биле некаква сила во Македонија. А и самиот факт што никаде ги нема во почетокот на бугарската окупација, говори за нивната моќ. Еве повели, прочитај повеќе http://en.wikipedia.org/wiki/National_Liberation_War_of_Macedonia#Destruction_of_the_Vardar_Chetnik_Corps - овде . Значи четниците биле околу 8000 во Македонија, додека партизаните неколкупати повеќе, според википедија околу 60000, иако тука се вклучени и оние од Егејска Македонија, што значи околу 30000 партизани во Вардарска Македонија.
А да не говорам дека четниците и најмногу се бореле против партизаните, а не влегувале во конфликт со бугарската армија, што доволно говори за "моќта" на тоа движење.

-------------

Постирано од: Zeksi71
Датум на внесување: 24.Декември.2009 во 01:17

Partizani vo MK 60000. Odamna ne sum se nasmeal vaka. Makedon, kolku za tvoja informacija, dedo mi i negovite dvajca brakja bile vo partizanskite formacii od 41 god. taka da mnogu mi e dobro poznato kolku broele partizanskite formacii vo MK. Za brojkata od 60000 vojnici vo 43 god. mozele samo da sanjaat. Tolkava brojka nemalo duri ni vo 44 god. na kraj. Tek so osloboduvanjeto na MK vo noemvri 44 god. naglo se zgolemuva brojot na partizanskite edinici po pat na prisilna mobilizacija na naselenieto.
Tempo redovno e prisuten vo MK uste od 41 god. koga doagja povremeno vo inspekcija na edinicite.
Tocno e deka cetnicite najveke se borele protiv partizanite od ednostavna pricina.
Isto kako sto partizanite sorabotuvale vo Bosna i Hrvatska so Germancite i Ustasite vo borba protiv cetnickite formacii

Постирано од: Zeksi71
Датум на внесување: 24.Декември.2009 во 01:18

Ne ke da e istorijata na slucuvanjata vo periodot od 41-45 god. onakva kakva sto ne lazea celi 50 god.

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 24.Декември.2009 во 01:31

Zeksi71 напиша:

Ne ke da e istorijata na slucuvanjata vo periodot od 41-45 god. onakva kakva sto ne lazea celi 50 god.

A каква е дај повеќе информации

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 24.Декември.2009 во 17:38

Zeksi71 напиша:

Partizani vo MK 60000. Odamna ne sum se nasmeal vaka. Makedon, kolku za tvoja informacija, dedo mi i negovite dvajca brakja bile vo partizanskite formacii od 41 god. taka da mnogu mi e dobro poznato kolku broele partizanskite formacii vo MK. Za brojkata od 60000 vojnici vo 43 god. mozele samo da sanjaat. Tolkava brojka nemalo duri ni vo 44 god. na kraj.

Демантирај ме, ако можеш, само не со рекла-кажала, туку со документи, а за смеење, смеј се, тоа си е твое, јас не ти се мешам. Јас докази досега презенитрав, ти тврдеше дека четниците биле моќни во Македонија, презентирај доказ.

Кога веќе почна да ми кажуваш за дедо ти, јас во фамилија имам првоборец од 1941 година, со споменица, учесник во партизанските формации, се познавала со Мара Нацева ( инаку еден од највисоките членови на КП во тоа време ), учесник во протестите против Србите во Велес за време на српската окупација за што била и затворена, затворена и тепана од Бугарите, однесена во женски логор во Бугарија, а по ослободувањето и вршеше некои функции во НР Македонија, секако во својство на член на Комунистичката партија. Ако веќе ти се повика на некој, ете и јас се повикав на некојa, кој како што гледаш ималa информации од прва рака за сите настани.

Zeksi71 напиша:

Tek so osloboduvanjeto na MK vo noemvri 44 god. naglo se zgolemuva brojot na partizanskite edinici po pat na prisilna mobilizacija na naselenieto.
Tempo redovno e prisuten vo MK uste od 41 god. koga doagja povremeno vo inspekcija na edinicite.
Tocno e deka cetnicite najveke se borele protiv partizanite od ednostavna pricina.
Isto kako sto partizanite sorabotuvale vo Bosna i Hrvatska so Germancite i Ustasite vo borba protiv cetnickite formacii

Презентирај доказ дека Темпо е редовно присутен од 1941, вака излегува како да озборуваме, а не да дебатираме. Поткрепи ги тврдењата со докази, инаку се е ветар и магла.
Во однос на четниците, јас ти презентирав доказ, во Македонија четничкото движење имало 8000 души, кои многу лесно биле уништени од партизанските единици. А и за нивната "моќ" говори фактот што никогаш не влегоа во конфликт со бугарската војска.

-------------

Постирано од: Zeksi71
Датум на внесување: 25.Декември.2009 во 08:24

Makedon,
dokazite od wiki ne se dokazi, za takvi dokazi ne ni sakam da diskutiram.
Prvata "pogolema" partizanska borbena edinica e bataljonot Mirce Acev formiran duri na 18 avgust 43 god. so vkupen broj od okolu 700 borci. Drugite se rastrkani vo pomali edinici, koi i voopsto ne bile borbeno operativni, osven vo situacija koga ke nacekale nesto lesno.
Ajde i vaka da ti pomognam!!!
41 god. dekemvri broj na borci okolu 700-800
42 god. dekemvri                    1600-1800
43 god. dekemvri               okolu    7000
44 god. dekemvri                      60000
Neli ti kazav vo prethodnite postovi, deka do polovinata na 44 god. partizanite bea minorna sila, duri i deka cetnickite formacii vo MK bea pobrojni.
Toa deka cetnicite ne se borele protiv bugarite, i toa e tocno, od prosta pricina sto i ne im pretstavuvale opasnost, bidejki i tie i partizanite se borele isklucivo za prevlast vrz lokalnoto naselenie, i za post voenoto ureduvanje na zemjata odnosno za vlast.
Vistina e i toa deka partizanskite edinici kon krajot na 44 god. omasovuvaat povekekratno ( 90 % so prisilna mobilizacija vrz lokalnoto naselenie ) i nekade vo mart 45 god. partizanite na MK teritorija gi ima okolu 100 iljadi i da ne se zaboravi deka 40 % od tie se Albanci od kosovo, muslimani od Sandzak i srbi od juznite kraevi na Srbija.
Inaku izvorite se od knigite na Mihajlo Apostolski.

Употребувај го терминот Албанци, не тој другиот, за некого тоа е навреда, мислам дека и самиот знаеш!

-------------
"Када је неко глуп не можеш му то ни доказати" Душко Радовиќ

Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 25.Декември.2009 во 11:03

А эошто не се рачунаат 700 - 800 души од 1941,дали можеш да имаш претстава колку луѓе и семејства им биле јатаци на овие 700 - 800 борци.Некако не е се како што пишуваш

-------------
http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 25.Декември.2009 во 18:02

Zeksi71 напиша:

Makedon,
dokazite od wiki ne se dokazi, za takvi dokazi ne ni sakam da diskutiram.

Не мора да читаш од википедија, погледни ги некои од книгите кои се наведени под начитаното од википедија, некои се напишани и од сведоци на случувањата.

Zeksi71 напиша:

Prvata "pogolema" partizanska borbena edinica e bataljonot Mirce Acev formiran duri na 18 avgust 43 god. so vkupen broj od okolu 700 borci. Drugite se rastrkani vo pomali edinici, koi i voopsto ne bile borbeno operativni, osven vo situacija koga ke nacekale nesto lesno.

По таа единица, формирани се и повеќе единици кои важат за "поголеми". Не е само таа.

Zeksi71 напиша:

Ajde i vaka da ti pomognam!!!
41 god. dekemvri broj na borci okolu 700-800
42 god. dekemvri                    1600-1800
43 god. dekemvri               okolu    7000
44 god. dekemvri                      60000
Neli ti kazav vo prethodnite postovi, deka do polovinata na 44 god. partizanite bea minorna sila, duri i deka cetnickite formacii vo MK bea pobrojni.

Доказ може ли да видиме, некој документ, било што, а за кажување, кажи ти, ама поткрепи со доказ, инаку излегува рекла-кажала, ти кажав- ми кажа....

Zeksi71 напиша:

Toa deka cetnicite ne se borele protiv bugarite, i toa e tocno, od prosta pricina sto i ne im pretstavuvale opasnost, bidejki i tie i partizanite se borele isklucivo za prevlast vrz lokalnoto naselenie, i za post voenoto ureduvanje na zemjata odnosno za vlast.

Не им претставувале опасност?! изненадување

Како не им претставувале опасност кога успеале да иселат околу 200 000 Срби од Македонија?! изненадување

Се читаш ли што пишуваш?!
Каде биле четниците да ги одбранат своите?! Зошто дури и оние кои останале од -ИЌ ги смениле презимињата на -OВ.
Очигледно е дека биле многу "моќни", па затоа и не се бореле со Бугарите.

Zeksi71 напиша:

Vistina e i toa deka partizanskite edinici kon krajot na 44 god. omasovuvaat povekekratno ( 90 % so prisilna mobilizacija vrz lokalnoto naselenie ) i nekade vo mart 45 god. partizanite na MK teritorija gi ima okolu 100 iljadi i da ne se zaboravi deka 40 % od tie se Albanci od kosovo, muslimani od Sandzak i srbi od juznite kraevi na Srbija.
Inaku izvorite se od knigite na Mihajlo Apostolski.

Може ли да ни дадеш линк или документ за директно да се увериме во пишувањата на Апостолски? Посебно да се увериме во присилната мобилизација, која, се случила дури пред праќањето на Македонците на Сремски фронт, а не пред тоа.
И не случајно, пак ќе кажам, операциите во Јужна Србија и Косово се доверени под команда на НОВ на Македонија, а не на Албанците од Косово или Србите од Јужна Србија...

-------------

Постирано од: Zeksi71
Датум на внесување: 25.Декември.2009 во 22:58

Makedon,
Znaes deka dokumenti od toa vreme a koi govorele deka ne e se taka kako sto kazuva povoenata istorija pisuvana od istite tie partizani e mnogu tesko za naogjanje, bidejki se sto ne im odgovaralo na partizanite go imaat unisteno.
Siguren sum i deka i ti gi znaes ovie raboti. I najlesno e da kazes najdi dokumenti, bozem sum jas kustos vo istoriskiot muzej na Makedonija. Site ovie raboti sto gi kazuvam, se od lugje direktni ucesnici vo NOB.
Isto me prasuvas da ti dadam link za knigite na Apostolski.
Linkot e amazon.com tamu gi imas negovite knigi. Ili mozes da gi najdes vo site pogolemi biblioteki vo Skopje.

Cetnicite ne bile mokjni da se spravat so Bugarite, i toa e tocno, ama deka bile pomokjni od partizanite do mart-april 44 god. toa e vistina.
Partizanskoto dvizenje vo MK nemalo naklonost od naselenieto dolgo vreme. Se do onoj moment koga silata na mokjta na Balkanot drasticno ne se promenuva vo korist na komunistite ( posle vleguvanjeto na sovetskite trupi vo Bugarija i Srbija ) i naklonosta na naselenieto ja zadobivaat vo 90 % so sila.

Ne moze da mi bide jasno, kako lugjeto i posle 60 i kusur godini od tie slucuvanja silno veruvaat vo nesta plasirani isklucivo od edna strana.
Tolku li e neverojatno za eden covek da si priznae deka partizanite na prostorite na bivsa Jugoslavija a posebno vo Srbija i Makedonija, bea minorna sila se do polovinata na 44 god. i deka ne e se taka kako sto sme gledale vo filmovite.

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 25.Декември.2009 во 23:39

Zeksi71 напиша:

Makedon,
Znaes deka dokumenti od toa vreme a koi govorele deka ne e se taka kako sto kazuva povoenata istorija pisuvana od istite tie partizani e mnogu tesko za naogjanje, bidejki se sto ne im odgovaralo na partizanite go imaat unisteno.
Siguren sum i deka i ti gi znaes ovie raboti. I najlesno e da kazes najdi dokumenti, bozem sum jas kustos vo istoriskiot muzej na Makedonija. Site ovie raboti sto gi kazuvam, se od lugje direktni ucesnici vo NOB.
Isto me prasuvas da ti dadam link za knigite na Apostolski.
Linkot e amazon.com tamu gi imas negovite knigi. Ili mozes da gi najdes vo site pogolemi biblioteki vo Skopje.

Cetnicite ne bile mokjni da se spravat so Bugarite, i toa e tocno, ama deka bile pomokjni od partizanite do mart-april 44 god. toa e vistina.
Partizanskoto dvizenje vo MK nemalo naklonost od naselenieto dolgo vreme. Se do onoj moment koga silata na mokjta na Balkanot drasticno ne se promenuva vo korist na komunistite ( posle vleguvanjeto na sovetskite trupi vo Bugarija i Srbija ) i naklonosta na naselenieto ja zadobivaat vo 90 % so sila.

Ne moze da mi bide jasno, kako lugjeto i posle 60 i kusur godini od tie slucuvanja silno veruvaat vo nesta plasirani isklucivo od edna strana.
Tolku li e neverojatno za eden covek da si priznae deka partizanite na prostorite na bivsa Jugoslavija a posebno vo Srbija i Makedonija, bea minorna sila se do polovinata na 44 god. i deka ne e se taka kako sto sme gledale vo filmovite.

Дај ми некоја книга или слика од четниците во Македонија

-------------
“Додека ние се боревме,мизерувавме и гиневме,некои од народните пари си купуваат куќи и трупаат богатство“ - Ѓорѓи Сугарев

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 26.Декември.2009 во 02:26

Zeksi71 напиша:

Cetnicite ne bile mokjni da se spravat so Bugarite, i toa e tocno, ama deka bile pomokjni od partizanite do mart-april 44 god. toa e vistina.
Partizanskoto dvizenje vo MK nemalo naklonost od naselenieto dolgo vreme. Se do onoj moment koga silata na mokjta na Balkanot drasticno ne se promenuva vo korist na komunistite ( posle vleguvanjeto na sovetskite trupi vo Bugarija i Srbija ) i naklonosta na naselenieto ja zadobivaat vo 90 % so sila.

До пред малку ме убедуваш дека немале интерес четниците да се борат со Бугарите, сега немале моќ....после којзнае што ли ќе испадне?!
Ако биле пак помоќни од партизаните, зошто ниту еднаш не се судриле со бугарската војска, туку се повлекле буквално од сите места каде таа била пристуна ( партизаните, пак, за разлика од четниците, се судриле со Бугарите ). Многу контрадикторен си.

И на крајот, која поддршка ја имале четниците од народот? Наведи ми пример. Зошто македонскиот народ, а не бугарската војска, како што се тврдеше, го уништува Зебрњак и спомениците на српските воени формации и победи во Македонија во 1941 година?! Таква ли била поддршката за четниците?! Мислам дека е јасен одговорот.
Партизаните доколку немале поддршка од македонскиот народ немало ни да успеат да преживеат, а не пак да создаваат поголеми одреди, додека четниците не успеале ниту еднаш да ја натераат бугарската војска да се повлече, туку заедно со уште 200 000 луѓе во 1941 година масовно бегаат. Јасно е нели?

Zeksi71 напиша:

Ne moze da mi bide jasno, kako lugjeto i posle 60 i kusur godini od tie slucuvanja silno veruvaat vo nesta plasirani isklucivo od edna strana.
Tolku li e neverojatno za eden covek da si priznae deka partizanite na prostorite na bivsa Jugoslavija a posebno vo Srbija i Makedonija, bea minorna sila se do polovinata na 44 god. i deka ne e se taka kako sto sme gledale vo filmovite.

Ако беа толку минорна сила, немаше Велика Британија и Западниот Свет да ја заменат поддршката на четниците ( кои патем и соработуваа со Германците ) со поддршка за партизаните уште во 1943 година, на конференцијата во Техеран. намигнување

-------------

Постирано од: Zeksi71
Датум на внесување: 26.Декември.2009 во 03:43

Ne ti e lesno ni na tebe, se gleda odma. Mnogu dupki ima partizanskoto dvizenje vo MK, ne im e voopsto rozova sostojbata na ovie prostori dolgo vreme.
Nemoj da mi gi izvrtuvas muabetite i sustinata na temata.

A partizanite kako preziveale, kako se provlekuvale niz godinite, narodot znae i zboruva. Sto narod ima propisteno od niv za voenite godini, a tek posle vojnata.

A toa sto kazuvas deka nekoj gi unistuval spomenicite vo 41 god. samo govori za mentalniot sklop na eden narod, sklop koj i den denes ni visi nad glava kako nekakva si sabja.

Da posle teheranskata konferencija partizanite pocnuvaat da dobivaat pomos od sojuznicite, poradi poznati pricini, a ne poradi toa sto cercil i ruzvelt mnogu gi sakale ili pak od blagodarnost deka mnogu pomagale vo borbata protiv germancite.

Uste ednas ke ti povtoram deka temata e za NOB bo MK, i deka sekoj moze da diskutira tuka, megjutoa bez predrasudi, i bez zavzemanje strana.

Постирано од: да бе
Датум на внесување: 26.Декември.2009 во 09:53

Милорд, гледам и двамата има да читаме многу за НОБ

-------------
http://www.youtube.com/watch?v=cG_uWZxKaoU - ¡ʎɐp ʎɯ ǝʞɐɯ 'pɐǝɥɐ oƃ

Постирано од: Platenik
Датум на внесување: 26.Декември.2009 во 11:11

Zeksi71 напиша:

Ne ti e lesno ni na tebe, se gleda odma. Mnogu dupki ima partizanskoto dvizenje vo MK, ne im e voopsto rozova sostojbata na ovie prostori dolgo vreme.
Nemoj da mi gi izvrtuvas muabetite i sustinata na temata.

A partizanite kako preziveale, kako se provlekuvale niz godinite, narodot znae i zboruva. Sto narod ima propisteno od niv za voenite godini, a tek posle vojnata.

A toa sto kazuvas deka nekoj gi unistuval spomenicite vo 41 god. samo govori za mentalniot sklop na eden narod, sklop koj i den denes ni visi nad glava kako nekakva si sabja.

Da posle teheranskata konferencija partizanite pocnuvaat da dobivaat pomos od sojuznicite, poradi poznati pricini, a ne poradi toa sto cercil i ruzvelt mnogu gi sakale ili pak od blagodarnost deka mnogu pomagale vo borbata protiv germancite.

Uste ednas ke ti povtoram deka temata e za NOB bo MK, i deka sekoj moze da diskutira tuka, megjutoa bez predrasudi, i bez zavzemanje strana.

Не си ми баш многу јасен што сакаш да докажеш со твоите постови?! Како да читам некој Бугарин или Бугарофил. Дека во Македонија немало партизанско движење или пак истото не заслужува почит? Можеби пак во Македонија имало друга помоќна сила која се спротиваставувала на окупаторот?!

Ако толку веќе си загрижен, дај да ја анализираме НОБ на целата територија на Југославија. Таа анализа ќе покаже дека главните дејствија на отпорот биле во Босна. Офанзивите се одвиваат таму и се докуметирани не само од победниците, односно партизаните туку и од Германците и сите кои биле аганжирани таму. 80 дивизии беа ангажирани ако не се лажам. Точно се знае која била целта на тие офанзиви, не од субјективни туку од објективни извори, уништување на главата на отпорот односно Главниот Штаб на НОВ и ПОЈ.

По Ужичката Република и пренесувањето на дејствата преку Фоча во Босна, во наредниот период многу малку се случува во Србија.

По Сутјеска, во Црна Гора има исто така многу малку дејствија. Во Хрватска односно Славонија, Истра, Горски Котар, Загорје немало некој фронт, нели? А во дежела имало “масовно“ партизанско движење!

Без разлика на твоите ставови кому и колку треба да му се одаде почит, сепак партизанското движење било тоа кое го понесува главниот товар во втората светска војна. За тоа сојузниците, без разлика на нивните политички ставови, ја прифаќаат НОВ и ПОЈ како легитимна сила која историски се смета како победник против Оската. Зарем не доволно да се видат документите кои се земји биле обврзани да и плаќаат воени репарации на Југославија, а со тоа и на Македонија?!

Во твоите постови гледам типичен македонски синдром. Успесите на другите се секогаш подостојни за почит, а кај нив тревата е секогаш позелена.

Мој совет би ти било да концентрираш на успесите за кои Македонија се има изборено преку таа борба. Успесите кои резултираат да македонскиот вековен сон постане јаве, сопствен, јазик, култура, образование, сопстевна држава.

Какви сме, кои сме тие сме!
Колку сме, толку сме токму сме!

Единствено ако успесите на Македонија ти сметаат и македонската кожа ти е премногу тесна.

-------------
Гроф Игнатиев: "Ви се обрнувам Вам (г-дин Бахмачев), дека ЈАС ЈА СОЗДАДОВ ВЕЛИКА БУГАРИЈА, ЗАРАДИ РУСКИТЕ ИНТЕРЕСИ на исток "- (М.Цемовиќ - " Маќедонски проблеми и Маќедонци", Београд, 1913 ,33.)“

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 26.Декември.2009 во 16:14

Zeksi71 напиша:

Ne ti e lesno ni na tebe, se gleda odma. Mnogu dupki ima partizanskoto dvizenje vo MK, ne im e voopsto rozova sostojbata na ovie prostori dolgo vreme.
Nemoj da mi gi izvrtuvas muabetite i sustinata na temata.

Jaс не сум темата овде, воздржи се од анализирање, делење квалификации и слично!
Па повели, со документи објасни што е тоа што не е розово, самото тоа што победиле, говори многу.

Zeksi71 напиша:

A partizanite kako preziveale, kako se provlekuvale niz godinite, narodot znae i zboruva. Sto narod ima propisteno od niv za voenite godini, a tek posle vojnata.

Ако народот не ги сакал немало да ги пречекува така како што ги пречекувал, имаш слики поназад на страните, па направи споредба со пречекувањето на четници/ Бугари и останати окупатори. Ако пак имаш и некоја баба или жив дедо да ти кажува за тоа уште подобро.

Zeksi71 напиша:

A toa sto kazuvas deka nekoj gi unistuval spomenicite vo 41 god. samo govori za mentalniot sklop na eden narod, sklop koj i den denes ni visi nad glava kako nekakva si sabja.

Да, говори, за еден невиден терор од страна на окупаторите врз народ, кој бил подложен на страшни маки само затоа што се обидувал да ја зачува својата култура и идентитет.

Zeksi71 напиша:

Da posle teheranskata konferencija partizanite pocnuvaat da dobivaat pomos od sojuznicite, poradi poznati pricini, a ne poradi toa sto cercil i ruzvelt mnogu gi sakale ili pak od blagodarnost deka mnogu pomagale vo borbata protiv germancite.

Повели кажи кои се тие причини.

Zeksi71 напиша:

Uste ednas ke ti povtoram deka temata e za NOB bo MK, i deka sekoj moze da diskutira tuka, megjutoa bez predrasudi, i bez zavzemanje strana.

Јас знам која е темата и никогаш не сум кажал кој смее, а кој не да дискутира на оваа тема, а во однос на бранењето позиции, секој може да си ги брани сопствените. Јас никого не навредив или нешто слично, па следствено на тоа имам право да си ги бранам позициите, како и секој овде.

-------------

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 26.Декември.2009 во 16:52

Platenik напиша:

Ако толку веќе си загрижен, дај да ја анализираме НОБ на целата територија на Југославија. Таа анализа ќе покаже дека главните дејствија на отпорот биле во Босна.

Platenik, за детална анализа на НОБ на Југославија на друга тема може да се говори, оваа тема е за НОБ на Македонија!
Слободно отвори тема и за НОБ на Југославија!

-------------

Постирано од: Platenik
Датум на внесување: 26.Декември.2009 во 23:33

Македон напиша:

Platenik, за детална анализа на НОБ на Југославија на друга тема може да се говори, оваа тема е за НОБ на Македонија!Слободно отвори тема и за НОБ на Југославија!

Немам намера да отварам тема за НОБ во Југославија, ниту пак сакам детално да ги анализирам дејствијата. Постот е пред се за Македонија и чувството дека успесите на оние кои се бореле за она што го имаме денес, едноставно се дискредитира.

Замене секоја една борба и секоја една личност која ќе го положи живото за независноста и самостојна Македонија заслужува респект. Не се оптоварувам со бројноста и идеолошката платформа на борбата, важна е целта.

Вкупната дедмографска загуба на територијата на Република Македонија во текот на втората светска војна изнесува 24000 животи.

Малку нели?

-------------
Гроф Игнатиев: "Ви се обрнувам Вам (г-дин Бахмачев), дека ЈАС ЈА СОЗДАДОВ ВЕЛИКА БУГАРИЈА, ЗАРАДИ РУСКИТЕ ИНТЕРЕСИ на исток "- (М.Цемовиќ - " Маќедонски проблеми и Маќедонци", Београд, 1913 ,33.)“

Постирано од: да бе
Датум на внесување: 27.Декември.2009 во 09:19

Platenik напиша:

Вкупната дедмографска загуба на територијата на Република Македонија во текот на втората светска војна изнесува 24000 животи.

Малку нели?

даj по етноси

-------------
http://www.youtube.com/watch?v=cG_uWZxKaoU - ¡ʎɐp ʎɯ ǝʞɐɯ 'pɐǝɥɐ oƃ

Постирано од: Каснакоски
Датум на внесување: 27.Декември.2009 во 09:20

Platenik напиша:

Вкупната дедмографска загуба на територијата на Република Македонија во текот на втората светска војна изнесува 24000 животи.

Важно е да се дефинира периодот на НОБ. Кога започнува и кога завршува.
Учеството во војната по фронтовите и таа е НОБ?

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 27.Декември.2009 во 09:29

Каснакоски напиша:

Е па ако дедо ми прво се борел во Македонија а послем го однесоја на Сремски фронт ќе да и тоа е НОБ

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 27.Декември.2009 во 09:31

да бе напиша:

даj по етноси

Македонци,Евреи кој вие Бугарите ги однесовте во логори (а бугарските евреи не ја доживеаа истата судбина како македонските),Власи,Роми,Албанци.

-------------
“Додека ние се боревме,мизерувавме и гиневме,некои од народните пари си купуваат куќи и трупаат богатство“ - Ѓорѓи Сугарев

Постирано од: да бе
Датум на внесување: 27.Декември.2009 во 10:10

mungos80 напиша:

да бе напиша:

даj по етноси

Македонци,Евреи кој вие Бугарите ги однесовте во логори (а бугарските евреи не ја доживеаа истата судбина како македонските),Власи,Роми,Албанци.

а германци, бугари, срби, италиаци, грци?

-------------
http://www.youtube.com/watch?v=cG_uWZxKaoU - ¡ʎɐp ʎɯ ǝʞɐɯ 'pɐǝɥɐ oƃ

Постирано од: Zeksi71
Датум на внесување: 27.Декември.2009 во 10:25

Platenik напиша:

Не си ми баш многу јасен што сакаш да докажеш со твоите постови?! Како да читам некој Бугарин или Бугарофил. Дека во Македонија немало партизанско движење или пак истото не заслужува почит? Можеби пак во Македонија имало друга помоќна сила која се спротиваставувала на окупаторот?!

Ако толку веќе си загрижен, дај да ја анализираме НОБ на целата територија на Југославија. Таа анализа ќе покаже дека главните дејствија на отпорот биле во Босна. Офанзивите се одвиваат таму и се докуметирани не само од победниците, односно партизаните туку и од Германците и сите кои биле аганжирани таму. 80 дивизии беа ангажирани ако не се лажам. Точно се знае која била целта на тие офанзиви, не од субјективни туку од објективни извори, уништување на главата на отпорот односно Главниот Штаб на НОВ и ПОЈ.

По Ужичката Република и пренесувањето на дејствата преку Фоча во Босна, во наредниот период многу малку се случува во Србија.

По Сутјеска, во Црна Гора има исто така многу малку дејствија. Во Хрватска односно Славонија, Истра, Горски Котар, Загорје немало некој фронт, нели? А во дежела имало “масовно“ партизанско движење!

Без разлика на твоите ставови кому и колку треба да му се одаде почит, сепак партизанското движење било тоа кое го понесува главниот товар во втората светска војна. За тоа сојузниците, без разлика на нивните политички ставови, ја прифаќаат НОВ и ПОЈ како легитимна сила која историски се смета како победник против Оската. Зарем не доволно да се видат документите кои се земји биле обврзани да и плаќаат воени репарации на Југославија, а со тоа и на Македонија?!

Во твоите постови гледам типичен македонски синдром. Успесите на другите се секогаш подостојни за почит, а кај нив тревата е секогаш позелена.

Мој совет би ти било да концентрираш на успесите за кои Македонија се има изборено преку таа борба. Успесите кои резултираат да македонскиот вековен сон постане јаве, сопствен, јазик, култура, образование, сопстевна држава.

Какви сме, кои сме тие сме!
Колку сме, толку сме токму сме!

Единствено ако успесите на Македонија ти сметаат и македонската кожа ти е премногу тесна.

Bravo za postot, toa e eden izdrzan muabet, realen a pred se jas go dozivuvam kako mnogu odmeren.

Kako prvo ne sum bugarin niti pak bugarofil. Kaj mene nema nastavka "fil" kon nekogo ili kon nesto.

Ne rekov deka vo MK nemalo partizansko dvizenje, no deka ne ja zasluzuva mojata pocit ne ja zasluzuva.
Sepak vo MK najmokna sila na krajoot na vojnata bile tie.
Tocno e i toa deka skoro site voeni dejstvija sto gi prevzemale partizanite bile vo Bosna, bidejki vo Bosna bila glavnicata na NOB vo toa vreme od skoro cela JU. Sakam da napomenam i deka vo pocetokot glavninata na partizanskite edinici vo Bosna ja socinuvaat pripadnicite na muslimanite, nesto pomalku srbi i malku hrvati.
Vo drugite republiki koi sto i ti gi nabroja skoro i da nemalo nisto. POsebno vo Srbija kade sto narodot gi podrzuval vojskite na Mihajlovic.
Neznam za koi ofanzivi zboris, samo sto site tie ofanzivi nikade gi nema vo ucebnicite po voena istorija po svetot, osven na odredeni segmenti od takticko-gerilsko vojuvanje.
Za 80 divizii koi sto gi kazuvas samo ke ti kazam eden podatok koj vika deka germanskite borbeni edinici vo vojnata broele pomedju 14500-15500 vojnici po divizija.
Dali se tie 80 divizii realnost na balkanot vo toa vreme proceni sam.
Na balkanot site drzavi na silite na oskata nemale ni priblizno tolkav broj na vojnici.

Vo vtoriot del od tvoeto izlaganje, si potpolno vo pravo, medjutoa povtorno ke kazam deka toa dvizenje nemoze da ja ima mojata pocit poradi mnogu pricini.
A niv gi izbrale za sojuznici 43 god. poradi toa sto Staljin taka sakal, a drugite dvajca ne sakale da se zameruvaat so Rusite bidejki Rusite go nosele glavniot tovar na vojnata.

Vo moite postovi nema nikakov makedonski sindrom deka tudjite uspesi se pogolemi a nasite ne se bidejki moram da izrazam vosh*t za ona sto go napravija Rusite vo taa vojna, za ona sto go napravija Britancite i Amerikancite. Tie se trite nacii dostojni za sekoja pocit vo toa vreme, za drugite sekoja cest se borele, ama bile sitna boranija vo sekoj smisol i nivniot ucinok vo taa borba e i de fakto skoro ednakov na nula.

Na kraj kazuvas i deka so taa borba makedonskiot son stanal jave, komunistite uste pred vojnata vo nivnite stavovi imaat javno kazuvano deka i makedoncite ako tie dojdat na vlast ke dobijat se sto treba. Zosto ako e toa taka, ako narodot toa go znael pak ne im daval masovna podrska na istite dolgo vreme, tuku duri na krajot na vojnata, koj od keif a poveketo bez keif se priklucuvale vo partizanskite redovi!!!

Se barata so cifra od 24000 zaginati od MK. Kolku se procenti toa od oficijalnata cifra na komunistite posle vojnata koja kazuvase 1 milion i 600 iljadi zrtvi vo JU. 1 koma nesto procenti od site zrtvi vo vojnata a jas ke vi kazam i deka poveke od polovinata od tie se padnati na Srem a vo niv se brojat i evreite koi bea deportirani od bugarite.
I nekoj ovde se osmeluva da zboruva za nekakov si znacaj na NOB od MK vo toa vreme. Deka imalo teski borbi, deka imalo ova, deka imalo ona.
Jas ne mislam taka, i sakam koga realno se diskutiraat nestata.

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 27.Декември.2009 во 14:49

да бе напиша:

mungos80 напиша:

да бе напиша:

даj по етноси

а германци, бугари, срби, италиаци, грци?

За другата страна на фронтот тие нека си ги избројат

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 28.Декември.2009 во 22:32

Назад на тема! Мунгосе, остави ја Британија, држи се до темата.
Дозволив малку да се оди надвор од темата, но сепак во рамките на НОБ, за Велика Британија, Франција и слично, отворете тема и дискутирајте слободно таму. Сега држете се до темата!

-------------

Постирано од: Boogie
Датум на внесување: 30.Декември.2009 во 01:15

http://www.mn.mk/aktuelno/1060-Izvestaj-od-kapetanot-PHEvans-oficer-za-vrska-do-Forin-ofis - Извештај од капетанот П.Х.Еванс, офицер за врска, до Форин офис

156/19/44 БРИТАНСКА АМБАСАДА АТИНА

12 декември 1944.

Почитуван оддел,

forin_ofis_logo

1.Во врска со нашата телеграма бр. 20 од 11 декември, приложуваме две копии од еден интересен извештај за ослободителното македонско движење во областа Флорина од еден британски офицер за врска кој беше на должност во областа од април до ноември 1944. Ние се извинуваме, а исто така и авторот, за набрзина направениот нацрт на овој извештај и на машинописот, но тој е направен во услови на борба во Атина. Имајќи го предвид фактот што Истражувачкиот оддел би сакал да го види што е можно побрзо, ние не го средивме зашто можеше да го одложи неговото испраќање.

2. Основниот впечаток што произлегува од извештајот е неочекуваниот цврст словено-македонски карактер на областа и непоправливиот несимпатичен однос на речиси сите Грци, вклучувајќи ги дури и локалните лидери на ЕАМ, спрема целото население на грчката територија кои не се Грци по обичаи, вера и јазик. Авторот верува дека ако не се премногу сурово оданочени, и ако нивните обичаи и јазик не се забранети, како што беше случај во минатото, а особено во времето на Метаксас, ова заостанато планинско население може да се помири со грчката управа. Тој исто така истакнува дека постојат одредени сомневања спрема Британците во оваа област, бидејќи кај населението кое зборува Словенски, Велика Британија во свеста на селаните асоцира на кралот на Грција, а кој им асоцира на Метаксас и неговите репресивни мерки.

3. Славо-македонското население од таа област се подели за време на герилската борба на (а) приврзаници на ЕАМ ( во нивна словенска верзија познато како СНОФ, од кои најголемиот дел имаат големи симпатии кон југословенските партизани и (6) оние словенски села кои примија оружје од Германците и нивните бугарски офицери за врска, локално познати како комитски села. Еден партизански офицер го убедил авторот на овој извештај, во случај да му се дозволи, тие комитски села тој би можел да ги убеди да преминат на сојузничка страна со политички средства. Навистина, Титовите партизани можат да влегуваат и излегуваат од комитските села сосема слободно, што се должи пред се на многу полибералниот став на Тито и неговите претставници спрема различните национални групи под негова команда, а додека ЕЛАС води стриктно националистичка политика и секогаш македонските единици ги командуваат Грци.

4. Од ова може да се заклучи дека западното македонско прашање, кое е преувеличено, има многу подруга форма од онаа што досега ни беше презентирана. Прво, западномакедонското словенско население е претставено во извештајот како многу хомогено и помалку измешано со бегалци или други Грци и изгледа дека веројатно е многу поголемо отколку што е покажано во грчките официјални статистики. Второ, локалното словенско политичко движење, такво какво што е, не е во корист на Бугарија туку за една независна Македонија; нивната надворешна помош доаѓа од југословенска Македонија, а не од Бугарија. Според тоа, населението кое е во прашање не е одделено од неговите "браќа" од странство со силно грчко население од Источна Македонија, туку е обединето со него преку големиот природен пат на Монастирската клисура и е одделено само со државните граници. Оттука произлегува дека трансферот на македонските Словени е многу потежок проблем отколку што се веруваше; и по мислење на авторот на овој извештај, слободен и фер плебисцит би оддел, со сигурност, против Грција.

5. Ние сме заинтересирани да ги видиме коментарите за овој извештај на Истржувачкиот оддел и да видиме како тие можат да се компарираат со другите материјали кои им се наоѓаат на располагање.

/…../Потписот е нечиток

ТАЈНО

SFU107/I

ИЗВЕШТАЈ ЗА МАКЕДОНСКО ОСЛОБОДИТЕЛНОТО ДВИЖЕЊЕ ВО ОБЛАСТА ФЛОРИНА 1944

(Од капет. П. X. Еванс, чета 133)

(Карта: Грција 1/100 000, Лист I. IV и I. V)

СОДРЖИНА НА ИЗВЕШТАЈОТ

Областа која се разгледува
МАКЕДОНСКОТО население.
Левичарството меѓу МАКЕДОНЦИТЕ
БУГАРСКОТО влијание меѓу МАКЕДОНЦИТЕ
МАКЕДОНСКОТО движење сега:

Иднина
Добивање информации

Забелешка: Во овој извештај е употребен терминот "МАКЕДОНЦИ" и во одредени случаи спомнати во контекстот МАКЕДОНСКО малцинство во БУГАРИЈА, ЈУГОСЛАВИЈА И АЛБАНИЈА.

1.ОБЛАСТА КОЈА СЕ РАЗГЛЕДУВА

Сите информации од овој извештај се добиени од прва рака во периодот март-октомври, 1944. За тоа време јас живеев во ВАПЦОРИ (Бапчор) 5256 во ВИЦИ (Планината Вичо) 5754, во близината на ДХАСЕРИ (Дробишта) 3268 (т.е. на западниот брег од МАЛА ПРЕСПА), во КОРИФИ (Турје) 5061 и на крајот во ФЛОРИНА 6068. Во текот на септември и целиот октомври имаше една осамена станица во БУФИ (Буф) 5173. Покрај овие места јас ги посетив или поминав низ голем број села во областа од ИСТОЧНАТА страна на ФЛОРИНА - ГРЧКО-ЈУГОСЛОВЕНСКАТА граница - ПРЕСПА-КАСТОРИА (Костур) 4640- АМИНТИОН (Соривич)8257. За целото време не навлегов подлабоко во територијата на Југославија или Албанија, ниту бев ЈУЖНО од патот КАСТОРИЈА-АМИНТИОН.

Оттаму моите познавања за она што се случува таму се само претпоставки, и моите опсервации не одат подалеку од горе наведената област. Јас никогаш, на пример, не бев во ИСТОЧНА МАКЕДОНИЈА или ТРАКИЈА, и некои од воопштувањата кои јас ги добив од сопственото искуство во областа можеби нема да бидат применливи на друго место.

2.МАКЕДОНСКОТО НАСЕЛЕНИЕ

Еден премолчен факт за областа, која е предмет на разгледување, а за кој не се зборува, е тоа што ретко кој ја сфаќа. Англичанец, дури и оној кој ја познава ГРЦИЈА не успева да ја сфати бидејќи ретко кој од нив оди подалеку на СЕВЕР. ГРЦИТЕ нe успеваат да ја сфатат од две причини. Прво, тие не сакаат. Во нивна корист е да веруваат дека сите места кои се обележани како "ГРЧКИ" на картата се, или мора да бидат ГРЧКИ по симпатија и на секој друг начин; ГРЦИ по природа какви што се; тие не сакаат да сфатат дека голем дел од населението на МАКЕДОНИЈА во ГРЦИЈА има исто толку добри причини да се сметаат себеси за МАКЕДОНЦИ колку што тие себеси се сметаат за ГРЦИ. Тоа претставува недоволен повод, еден вид измама, која е неразделен дел од Големата идеја. Втората причина е, или така барем мене ми е кажано, што последователните ГРЧКИ влади од ослободувањето на славофонска ГРЦИЈА од ТУРЦИТЕ беа, и покрај нивната разноликост, согласни во една работа: подржување на оваа лага оставајќи впечаток кај својот сопствен народ и во светот дека нема никакво MAKЕДОНСКО малцинство во ГРЦИЈА; додека ако странец кој не ја познава ГРЦИЈА, ја посети областа ФЛОРИНА и потоа формира сопствено мислење за земјата во целина, заклучокот би бил дека ГРЦИТЕ се тие кои се во малцинство. Тоа е предимно МАКЕДОНСКИ регион, а не ГРЧКИ. Јазикот во домовите, и по правило на полињата, на селските улици, на пазарот е МАКЕДОНСКИ јазик. Тој е во секој случај изопачен и лош без литература или одредена граматика, и со голем број позајмици од ТУРСКИ, ГРЧКИ, АЛБАНСКИ и ВЛАШКИ и дури РОМАНСКИ. Но во секој случај тоа е НЕ Е ГРЧКИ јазик. ПОЛЈАЦИТЕ на пример би го разбрале многу лесно, но сепак не така лесно како што е случај со СРПСКО-ХРВАТСКИОТ кој е чист и одреден). Многу од жените, особено постарите и многу од постарите мажи и скоро сите деца родени околу 1939 или подоцна не знаат ГРЧКИ. Дури и оние кои знаат ГРЧКИ повеќе сакаат да зборуваат МАКЕДОНСКИ кога можат. Странец кој ќе поздрави со "Добро утро" на ГРЧКИ ќе го добие истиот одговор, но ако истото го каже на МАКЕДОНСКИ тој ќе биде опсипан со плима фрази за добредојде и други додатоци. Имињата на местата, како што се дадени на картата, се ГРЧКИ: КАЛИТЕА, ТРИГОНОН, ДРОСОПИ и т.н., но како и да е, имиња кои најчесто се употребуваат, и покрај тоа што на картата се напишани со мали букви и во загради, ако воопшто се дадени така, се: РУДАРИ, ОШЧИМА, БЕЛКАМЕН - се МАКЕДОНСКИ имиња. ГРЧКИТЕ се единствено дел од обидот на МЕТАКСАС да ги прикрие (но како и да е тие се општо разбирливи). ГРЧКИОТ се смета речиси за странски јазик и на ГРЦИТЕ не им се верува и се третираат како странски државјани, дури и ако не, во полна смисла на зборот како странци. Овој очигледен факт, скоро толку очигледен за да се спомене, е дека областа е природ-но МАКЕДОНСКА, а не ГРЧКА, и не може, а да не се пренагласи. Тоа е, после се причината за почетокот на целиот проблем, и само имајќи го сето ова предвид, задоволувачка позиција може да се постигне, наместо некоја безнадежна крпеница што подоцна би предизвикало проблеми.

Исто така, важно е да се нагласи дека населението, како што тие не се ГРЦИ, исто така не се БУГАРИ или СРБИ или ХРВАТИ. Тие се МАКЕДОНЦИ. За ова јас овде не можам да догматизирам, бидејќи јас не ја познавам историјата и посебно етнологијата на МАКЕДОНЦИТЕ. ГРЦИТЕ секогаш нив ги нарекуваат БУГАРИ и затоа ги осудуваат, освен за ЕАМ/ЕЛАС, кои покажаа малку мудрост и кои го нарекоа овој народ "МАКЕДОНЦИ". Ако тие беа БУГАРИ, распрскани во делови на четири земји, од кои една е и БУГАРИЈА, зашто се сметаат себеси за посебен ентитет и поголемиот дел од нив се декларираат себеси како "МАКЕДОНЦИ". Оние пак што се сметаат за БУГАРИ се потврдени во секој случај. Јас сум во состојба да потврдам дека бев под директно влијанието на БУГАРСКАТА пропаганда ( за време на војната што беше ширена од КАЛЧЕВ и ГЕЛЕВ од КАСТОРИА и ФЛОРИНА). Македонската идеја исто така би можела да биде навистина нешто вештачко, резултат на пропаганда. Но не изгледа така. На мене ми изгледа сосема објективно МАКЕДОНЦИТЕ да се сметаат како ентитет, иако се малубројни и предмет на делба. МАКЕДОНЦИТЕ се поттикнати од силни но измешани чувства на патриотизам. Во ГРЦИЈА изгледа тој е од три вида, кој обично коегзистираат во една личност. Постои сигурна лојалност кон ГРЧКАТА држава; и растечки и понекогаш страстен локал патриотизам; и чувство тешко да се процени, бидејќи ретко се обелоденува пред странци, и се менува со промената на настаните и пропагандата, за МАКЕДОНИЈА како таква, без оглед на сегашните граници на кои се гледа како на узурпирани. Лојалноста кон ГРЧКАТА држава се прекина, во извесна смисла, кога ГРЧКАТА држава пропадна, и бугарската пропаганда и јака организација почна жестоко да работи, а МАКЕДОНСКИТЕ партизани на ТИТО дадоа голем придонес за придобивање илегални приврзаници, но, како и да е, сето тоа беше бескорисно само што селата постојано беа запоседнувани од андарти со цел да ја покажат приврзаноста кон ГРЦИЈА. Уште повеќе, кога земјата беше окупирана од непријателот антисловенската репресија предизвикана од МЕТАКСАС почна да се враќа во форма на индигнација против ГРЦИТЕ. Но извесна степен на лојалност постоеше дури и во времето на МЕТАКСАС. Тоа сосема јасно произлегува од начинот на кој полковите од СЛОВЕНСКИТЕ области се бореа во АЛБАНСКАТА војна, кога тие се истакнаа себеси не само со нивниот борбен дух туку и со нивната издржливост на умор и студ во што тие ги надминаа другите единици; и не изгледа дека кај нив има поголем процент на предавници во однос на величината на односното малцинство, од да кажеме ВЛАШКИОТ елемент во ГРЧКАТА армија. Но што е многу посилно од МАКЕДОНСКОТО чувство за ГРЦИЈА е неговиот локал патриотизам, не толку неговата љубов кон земјата како кон неговиот сопствен дел од земјата, родниот град - во ова тој личи на населението на ГРЦИЈА. Кога во октомври 1944 на ГОЧЕ (Илија Димовски), како КАПИТАНИОС и практично командант на Вториот баталјон на ЕЛАС-овиот 28 полк, му беше наредено да замине за ВЕРМИОН (Дурла), тој одговори "Не, ние сме МАКЕДОНЦИ и нашето место е во МАКЕДОНИЈА; тоа е она зашто ние се бориме". (ВЕРМИОН се разбира, е исто така во МАКЕДОНИЈА, но тој е , јас верувам помалку СЛОВЕНСКИ отколку областа ВИЧО, каде ГОЧЕВИОТ баталјон тогаш беше стациониран и каде тој прво го пополни него; и родно место на ГОЧЕ е ВИЧО). Тој тогаш се побуни и замина за ПРЕСПА, подоцна за МОНАСТИР (Битола), и неговиот баталјон беше со него. Материјалот за оваа експлозија очигледно беше збрка на чувства акумулирани извесно време, меѓу нив ГОЧЕВАТА лична амбиција, но тоа беше исто толку добра каписла која што можеше да биде активирана и големата измама од 9-та Дивизија на ЕЛАС.

Повторно, еден војник на ЕЛАС кој требаше да се врати во ВАПЦОРИ за време на летото кога требаше да се врати во неговата единица која беше ЈУЖНО од АЛИАКМОН (Бистрица) рече не, тој беше МАКЕДОНЕЦ и сакаше да остане во МАКЕДОНИЈА; тој не сакаше да оди во ГРЦИЈА, и ако тие го пратеа таму, тие ќе зажалеа за тоа бидејќи ќе откриеја дека тој едноставно би станал нем, дрзок и би станал бескорисен за нив.

Истата тврдоглавост се покажува и во МАКЕДОНСКИТЕ песни, како традиционалните исто така и оние кои се создадени во сегашната војна. Вистина е дека песните обично ја споменуваат МАКЕДОНИЈА и не некое посебно место во МАКЕДОНИЈА, но нувството кое тие го изразуваат е едноставна и директна љубов кон земјата без некој интелектуален ентузијазам за политичка идеја. Чувството е исто без разлика дали песната е општо познатата "Маре море Маре" (приказна за девојка чиј вереник не се вратил од војните завршувајќи со зборовите "Маре не чекај ме; омажи се. Јас веќе се омажив за црната земја за МАКЕДОНИЈА"; а во една деуга верзија постои додаден двостих со рима "За МАКЕДОНИЈА -каде ние сите би биле слободни; или хумористичната песна за ’Маре од Прилеп", чија мајка сакала да ја омажи - среќно - за три млади момчиња, коишто таа не ги сакала, еден од ПРИЛЕП, еден од БИТОЛА (МОНАСТИР) и еден од КОСТУР (КАСТОРИА) и која во последната и необврзна строфа го зема оној што таа го избрала, строфа којашто не може да се пее во приемни соби. Песната може да биде весела, а со малку маршевски тон, разубавена и свечена, која вели дека "ропските денови на МАКЕДОНИЈА се завршени". Ритмичките пулсации во сите нив е љубовта на МАКЕДОНЕЦОТ кон неговото родно место.

МАКЕДОНСКОТО чувство за МАКЕДОНИЈА како целина, како земја, и како потенцијална држава се разгледува во делот 5 од овој извештај. Патем треба да се истакне дека и покрај големиот број агитатори во ГРЦИЈА, ЈУГОСЛАВИЈА И БУГАРИЈА кои беа, а и сега се активни во корист на една независна МАКЕДОНИЈА, на прво место се чини дека ова чувство не е нешто формирано со пропаганда, напротив пропагандата го зголемува. Македонскиот патриотизам не е вештачки, тој е природен, спонтано и длабоко всадено чувство кое почнува во детството како и секој друг патриотизам. Оттаму сепаратистичките тенденции ќе продолжат да жнеат; тоа не е неуспешен обид. Мене ми се чини дека тоа е една од грешките на историјата или лапсусите на историјата, (јас повторувам, не знам ништо за МАКЕДОНСКАТА историја) за непостоењето на независна држава. МАКЕДОНЦИТЕ кои во подолгиот период на својата историја беа потчинета раса, повеќе отколку било кој друг од нејзините соседи, ја изгубија нивната снаодливост, нивната иницијатива, останаа заостанати; тие беа ослободени од ТУРЦИТЕ но никогаш не се ослободија себеси од различните европски господари; кога овие станаа нации и секоја се зајакна и засили себеси, МАКЕДОНЦИТЕ не беа доволно смели и единствени да го направат истото, и сега кога тие изгледа се спремни да направат сериозен чекор кон национално единство, се чини дека е доцна. Фактот дека некогаш таму можеби постоеле одлични услови за независна МАКЕДОНИЈА не значи дека таков е случајот и денеска. (Види дел 6, долу).

Факторот кој јас не го слушнав да биде споменат, но кој ГРЦИЈА би можела добро да го искористи во зачувување на лојалноста на СЛОВЕНСКИОТ елемент, е што тој елемент е чудна комбинација на апатија и беда. Обичниот МАКЕДОНСКИ селанец, со кој јас имав можност да се сретнам, не е заинтересиран ни малку за политика како што е заинтересиран за благосостојба. Неговиот интерес за политиката е само желба да биде оставен на мир, оставен самиот на себе и поради што тоа е повеќе респектирано отколку политичките интереси. Тој е за чудо неутрален; тој има прилагодено заштитни бои и како камелеон може да ги промени кога за тоа ќе се појави потреба. Јас бев сведок на тоа. Еднаш во текот на јуни, кога патот ВАТОХОРИ (Брезница) 3758 – КАСТОРИА се уште се употребувашe од ГЕРМАНЦИТЕ, и јас на едно од моите ноќни патувања на коњ од ДЕНДРОХОРИ (Д'мбени) 3549 за ВАПСОРИ забележав дека додека во СЛОВЕНСКОТО село МАВРОКАМПОС (Чрновишта) и КРАНИОНА (Дреновени) немаа поставено стражи, во ГРЧКОТО бегалско село АГИОС АНТОНИОС (Жевени) јас бев сопрен уште пред првата куќа и не ми беше дозволено да продолжам се додека не докажав дека сум британски офицер по што бев топло пречекан. Мој придружник во тоа време беше еден андарт кој научил МАКЕДОНСКИ од неговата мајка, ГРЧКИ од неговиот татко, АЛБАНСКИ од патувањата по барање работа пред војната и кој беше ВЛАВ по потекло но ГРК по лојалност, така што тој беше во добри односи со сите локални МАКЕДОНЦИ. Јас го зедов него како личен слуга и водич; го избрав намерно бидејќи беше таква мешавина, а и поради познавањето на планините и коњите. Тој објасни дека народот од КРАНИОНА и МАВРОКАМПОС не поставил стражи бидејќи во случај да ги повикат ГЕРМАНЦИТЕ или комитска банда тие тогаш нема да бидат обвинети дека се непријателски расположени или дека нешто кријат. Во исто време, како и да е, тие немаат оружје и не се во опасност да бидат нападнати од андартите како комитска тврдина.

Еден стар човек од КОРИФИ ми укажа многу јасно на овој аспект од МАКЕДОНСКИОТ карактер. Тој беше СЛОВЕН, бил претседател на неговото село ВАПСОРИ во периодот на режимот на МЕТАКСАС. Како последица, сега, тој е исфрлен од страна на ЕАМ и ЕЛАС. Тој ми кажа: "Гледаш, ние имаме толку многу различни господари, кој и да дојде ние велиме (ги доближи двете раце, направи задоволна насмевка со мал наклон), 'Калос орисате'!. Тоа беше многу убедливо. Тоа е таа дволичност на МАКЕДОНЦИТЕ поради што е тешко да се запознаат. Тешко е да се дознае што тие мислат. Трет човек што беше присутен на разговорот го дополни предметот истакнувајќи: "Во суштина, нашиот став е навистина овој. Ние немаме ништо против ако државата зема дел од нашето производство како данок, пет, десет дури и петнаесет проценти. Но да дозволиме државата да биде разбрана: да земе само умерена количина, така што јас би знаел за што работам, зашто јас се потам, што на крајот ќе биде мое. Ако јас отидам на ридот оваа вечер и ја поминам ноќта таму правејќи дрвен јаглен, што ќе добијам јас? само неколку драхми. доволни само за кутија цигари. Гледате, нашите планини се сиромашни и ние имаме многу малку. Што ние навистина сакаме, е некоја богата земја како АНГЛИЈА и АМЕРИКА да ја отвори МАКЕДОНИЈА, да ги експлоатира нејзиниот тутун и нејзините недопрени минерали. Тогаш секој ќе го планира своето плаќање секоја недела и ќе има многу за јадење и добри алишта за носење. ГРЦИЈА не може да го направи тоа; таа е премногу сиромашна. Постоеше една АМЕРИКАНСКА компанија која сакаше да отвори рудници во овие планини по последната војна, но ГРЧКАТА влада не им дозволи".

Нивните уверувања за немаштина се малку преувеличени, не многу, и општата слика од неговите искажувања се потврдува со она што јас го видов во бројни села за време на мојот 7 1/2 месечен престој во областа.

Патем, истиот човек кој секогаш ми изгледаше непоколеблив другар и кој се борел како митралезец во АЛБАНСКАТА војна, на крајот му се придружи на баталјонот на Гоче и зеде учество во дезертирањето во ЈУГОСЛАВИЈА во име на една независна МАКЕДОНИЈА. Јас често бев изненаден од ова истовремено одбивање и привлекување или повеќе-отколку-привлекување и одбивање на СЛОВЕНИТЕ во ГРЦИЈА, нивната спремност да одат во овој или оној правец кои се во склад со непресметливоста на пропагандата и променливиот притисок на условите. Тие се збирка на збркани селани кои можеби тешко знаат што тие сакаат од еден до друг месец. Во политичката сфера, така е; од практична страна тие се начисто. Тие сите би сакале да јадат пченичен леб, наместо р'жен и пченка; и тие сакаат да заработат повеќе и да имаат поголема удобност. На другата страна ништо не е јасно. Потврдени про-ГРЧКИ или про-МАКЕДОНСКИ или про-БУГАРСКИ меѓу нив се ретки. Се дознава дека голем дел од оние кои се побунија со Гоче би сакале да се вратат во нивните домови но не се осмелуваат да го направат тоа. Тие би биле убиени од ЕЛАС и во секој случај од фанатиците во нивните чети, лично ГОЧЕ ги спречува да заминат.

Може да се докаже од пример во пример дека сите МАКЕДОНЦИ во ГРЦИЈА се раководени, дури и против нивна волја, од секој оној кој ја има предноста во дадениот момент; ГРЧКАТА влада, странските освојувачи или андартите на ЕЛАС како што е сега. Непрекинато потчинети, тие станаа апатични, но само до одреден степен, не целосно. Кога тие се незадоволни, тие преоѓаат кај секој оној што ќе ги третира подобро или кон оној за кој тие сметаат дека би се однесувал подобро. Она кон што тие се стремат не е толку нациналноста колку да им биде овозможено да го зборуваат својот сопствен јазик и да живеат невознемирувани од никого и да живеат подобар живот отколку пред тоа. Потребата се повеќе го зголемува нивното незадоволство до степен кога тоа не е повеќе важно.

Секако, ова покажува сигурни можности, не за да се отстрани проблемот настанат со постоењето на СЛОВЕНСКОТО малцинство во ГРЦИЈА но барем да се намали. Ако ГРЦИТЕ им дадат на МАКЕДОНЦИТЕ што тие сакаат, слобода да зборуваат на мајчин јазик и нешто подобар живот - тие би биле наклонети да останат ГРЧКИ граѓани. Ако ова се случи, и дури ако ГРЦИЈА асоцира мисловно со БРИТАНИЈА, тие би мислеле подобро за БРИТАНИЈА и би биле помалку наклонети кон РУСИЈА. Учеството на БРИТАНИЈА во нејзината задача за рехабилитација на ГРЦИЈА ќе го направи тоа поврзување.

Уште неколку случајни точки мора да се задоволат за да се потполни остатокот на оваа слика за СЛАВО-МАКЕДОНЦИТЕ како што ги видов јас.

СЛАВО-МАКЕДОНЦИТЕ општо земено се плашат и не им веруваат на Британците и покрај тоа што тие пријателски се однесуваа кон британските офицери и ОР'с во планините за време на окупацијата, еднаш Британците дојдоа и се покажаа дружељубиви.

Причината за ова недоверба е тоа што во свеста на МАКЕДОНСКИОТ селанец БРИТАНИЈА е поврзана со кралот, со МЕТАКСАС, кој го забрани СЛОВЕНСКИОТ јазик во ГРЦИЈА и ги хранеше луѓето со рицинус ако го зборуваат него. Во време на окупацијата БУГАРСКАТА пропаганда беше брза за да ја искористи таа страна од ситуацијата. "КАЛЧЕВ и некои други дојдоа во нашето село од КАСТОРИА и го собраа целиот народ на плоштадот и ни рекоа "Андартите се со Британците и Британците ќе го вратат кралот и стара ГРЦИЈА (т.е. ГРЦИЈА на МЕТАКСАС). Поради тоа вие морате да се вооружите против андартите". (Од изјавата на жена фатена при нападот на ПРЕКОПАНА (Прекопана) 5950, Апр/ил/44).

Оваа НЕДОВЕРБА кон БРИТАНЦИТЕ делумно влече корени, но не целосно, од мешавината на страсната желба, почитувањето и задоволстото кое е всадено кај многу селани од воодушевувањето кон големата и богата нација. "БРИТАНИЈА е богата, БРИТАНИЈА ќе не спаси", велат тие (тие би рекле АМЕРИКА ако некој е АМЕРИКАНЕЦ) и продолжуваат да наплаќаат двојно за компири или вино или јајца што ги купуваат од нив. МАКЕДОНСКОТО чувство спрема ГРЦИТЕ и vice versa, во моментот е жестоко и осветољубиво. Но тоа е двосмислена генерализација. Во ФЛОРИНА (Лерин) на пример се случува двајца да живееат еден до друг; никој не ги вознемирува обичните луѓе зашто зборуваат МАКЕДОНСКИ на улица и само во приватни конверзации ГРЦИТЕ ја признаваат нивната омраза. (За МАКЕДОНЦИТЕ не знам, затоа што јас не го зборувам нивниот јазик и, ако во ова време ги запрашам нив за тоа на ГРЧКИ, тие сигурно не би ми одговориле. Тие се темпераментни, недоверливи суштества). Карактеристика на МАКЕДОНИЈА е што оваа состојба на очигледна мирољубивост може да продолжи за подолго време, и во еден момент да биде прекината од краткотраен терор, а тоа би можело да се случи повеќепати во тек на една или две години. Ставот дури и на ГРЧКИТЕ интелектуалци во однос на СЛОВЕНСКОТО малцинство, не само во СЛОВЕНСКИТЕ области туку насекаде, е обично глупаво, неупатено и брутално реагирање што го доведува човек во ситуација да очајува за недоразбирањата било кога создадени меѓу двата народа. Многу ГРЦИ дословно ќе го кажат текстот на Атлантската повелба или ќе ви одржат опширно предавање, иако не многу точно, за Версајската конференција, а кој не знае дека во рамките на нивните сопствени граници егзистира малцинство кое зборува СЛОВЕНСКИ или ако имаат некои точни сознанија за постоењето на МАКЕДОНЦИТЕ ги прогласуваат за БУГАРИ и велат "Тие треба да бидат убиени или вратени во БУГАРИЈА од каде што и се дојдени"205. Тие не сакаат дури ниту да слушнат за нивното постоење, или ако слушнат тоа претставува еден вид глупаво неверување и поради сето тоа тие се во неможност да одговорат на укажувањата дека МАКЕДОНЦИТЕ не се БУГАРИ и дека не се дојдени од БУГАРИЈА, или, ако се дојдени, дојдени се многу одамна и што, како и да е, не може да се пресмета.

Жртвите на двете страни во последните три години навистина беа чести. Во победничкиот напад на андартите на ПОЛИКЕРАСОС (Черешница) 5448 во август беа заробени околу триста. Командантот на ЕЛАС наредил да не се стрелаат туку да бидат заклани. И тоа беше направено. Кога 80 комити со 50 ГЕРМАНЦИ влегоа во ДЕНДРОХОРИ во јуни и убија неколку андарти и цивили, еден ранет и заробен андарт беше убиен од комитите на самото место со секира. (Убиениот од моја страна беше обучуван за диверзии и во тоа време беше под моја команда). И така натаму. Јас би можел да дадам уште неколку примери но јас не се ангажирав околу "собирање" на жртвите. ГРЦИТЕ често протестираат против варварството на "БУГАРИТЕ" но фактички тоа не е ни половина од другите. Некои ГРЦИ ќе го признаат ова и продолжуваат да се жалат. Непотребно е да се каже дека овие жртви само ја влошуваат веќе и онака аелектризираната ситуација. Една жртва раѓа друга.

Прашање е колку од оваа омраза меѓу двете раси може да се избегне. Можеби постои некој непретворлив минимум, слепа омраза што произлегува од нешто непознато, нешто спротивно, кое тие автоматски го чувствуваат еден кон друг. Но неспорно е дека голем дел од лошото чувство е чиста креација на пропагандата, особено онаму каде пропагандата се употребува за преувеличување на жестокоста предизвикана од репресалиите. ГРЦИТЕ и СЛОВЕНИТЕ можат да живеат заедно и удобно. Ова е мислењето на полковникот ЛОВКАРИС, сега "генерал" на ЕЛАС на Резервната дивизија на КАСТОРИА, пензиониран офицер на ГРЧКАТА армија кој имаше успешна кариера и покрај фактот што по раѓање беше СЛАВО-МАКЕДОНЕЦ и кој ја познава СЛАВОФОНСКА ГРЦИЈА многу добро.

ГРЦИТЕ секогаш наведуваат како доказ дека малцинствата се добро третирани со самото тоа што им е дадена алтернатива да останат во ГРЦИЈА и добро да се однесуваат или да заминат за БУГАРИЈА. На мене ова ми се чини дека е нешто како прашањето: "Дали се откажавте од тепањето на својата сопруга? Одговори ДА или НЕ". МАКЕДОНЦИТЕ во ГРЦИЈА се речиси странци и во одредени случаи скори сите се чувствуваат така. Но за МАКЕДОНСКАТА фамилија, нивниот сопствен дел од планината, нивното сопствено мало парче земја примитивно обработено, е домот, нешто за што фамилијата живее со генерации. Така владината наредба се сведува само на ставање на знаење дека тие или ќе ги напуштат домовите или ќе останат како странци. Оваа дилема се уште постои; таа е во природата на ситуацијата. По се изгледа дека не постои солуција која ќе ги задоволи и двете страни, но мудро и толерантно становиште од страна на успешна ГРЧКА влада која би била на власт, комбинирано со едно апсолутно на-гласување на лојалност кон ГРЦИЈА, би дало поднослив modus vivendi кој 6и го направил поднослив животот во МАКЕДОНИЈА иако тоа не може да се осигура.

Ако еден живее опкружен со борбата меѓу ГРЦИТЕ и МАКЕДОНЦИТЕ, како што живеев јас повеќе од седум месеци, она што најмогу погодува, од било што друго, е сознанието дека тоа е проклета работа. Тоа е работа на грубо без сожалување, одземање на земја. Постои посебен вид на проклетство кое е присутно во сите националистички борби и сите го поседуваат тоа. Уште повеќе, тоа е борба меѓу селаните, од кои поголемиот дел се селани од планините. Планините формираат луѓе кои се цврсти и храбри и кои, кога се борат, кога нивната трпеливост ќе биде изиграна, се борат со гнев, и под кожата на секој селанец, кои и да се неговите добри квалитети, лежи скриен нагон на убиец. Под притисок на ова тие излегуваат од својата кожа и стојат исправени со целата своја нескриена непријатност.

Без сомнение, оваа психолошка позадина е во непосредна врска со дивјаштвото со кое борбата се води. Еден инцидент кој фрла извесна светлина на МАКЕДОНСКИОТ проблем во ГРЦИЈА се случи во летото 1943. Еден стар господин по име КАРАГЕОРГИУ кој живее во АРГОС ОРЕСТИКОН (Рупишта), беше глава на многу почитувана фамилија во таа област и во деновите под ТУРСКО ропство претседател на "ГРЧКИОТ комитет" кој претставуваше центар на ГРЧКОТО локално единство против ТУРЦИТЕ и комитите. Еден од неговите синови, капетан (потоа поручник) ИРАКЛИС КАРАГЕОРГИУ, се бореше генијално како скромен командант во 1941 за што е одликуван три пати. Во 1943 стариот КАРАГЕОРГИУ беше фрлен во затвор во АРГОС од страна на комитите кои беа многу активни во тоа време тероризирајќи ги ГРЦИТЕ. Еден млад комита влегувајќи во ќелијата, почнал да го тепа што завршило со негово убиство, некои велат со кршење на неговата глава од ѕид, други со удар од врвот на неговите чизми. По кратко време во областа пристигнал капетанот КАРАГЕОРГИУ како падобранец на 133 чета и разбрал за смртта на својот татко. По пристигнувањето во селото во кое тогаш се наоѓал Главниот штаб на 133 чета во Западна МАКЕДОНИЈА тој беше изненаден гледајќи го убиецот како слободно шета по улиците како слободен човек. Се чинеше дека тој преминал во ЕЛАС и влегол како член на Комунистичката партија, што сигурно значело дека му било простено. Капетан КАРАГЕОРГИУ истакнал "Јас се заколнав на гробот на мојот татко дека ќе го убијам тој човек". Јас сум сосема сигурен дека тој тоа ќе го направи. Тој е ројалист, националист, целосно бескомпромисен републиканец и особено храбар така што ништо не би можело да го сопре. Останува да се види дали некои пријатели или роднини на комитата би презеле слична заклетва.

3. ЛЕВИЧАРСТВОТО МЕЃУ МАКЕДОНЦИТЕ

Исто така многу е важно при анализирањето на МАКЕДОНИЈА како и со остатокот на ГРЦИЈА да се направи разлика помеѓу вистински окоровените доктринирани комунисти, кои се ретки и проста маса која го формира мнозинството од симпатизерите на Левото крило, кој го претставуваат различни контрасти од Лево крилна идеологија и понекогаш без било каква идеја и се погрешно наречени од самите себе и од другите комунисти. Оттука јас го употребувам поприфатливиот варваризам "Левичарство". Слушнав како пред војната МАКЕДОНЦИТЕ покажувале поголема тенденција спрема комунизмот отколку ГРЦИТЕ. Ако е тоа така, како прва причина јас ја земам СЛОВЕНСКАТА симпатија кон РУСИЈА, второ, реакцијата против репресијата, трето природниот екстремизам на СЛОВЕНСКИОТ темперамент кој скоро постојано гравитира спрема тиранска ортодоксност.

4. БУГАРСКОТО ВЛИЈАНИЕ МЕЃУ МАКЕДОНЦИТЕ

Тоа беше големо за време на последните три години. БУГАРИТЕ одржуваа пропагандни пунктови во ФЛОРИНА, КАСТОРИА и јас верувам во ВАСИЛИАС (Загоричани) 5944. Најактивни пропагандисти беа ГЕЛЕВ и уште попознатиот КАЛЧЕВ (роден во ГРЦИЈА, школуван во БУГАРИЈА и фанатик). Со оружје беа снабдени голем број села од страна на ГЕРМАНЦИТЕ и ИТАЛИЈАНЦИТЕ со цел да го ослабнат герилското движење со поделба на населението и едновремено да формираат длабок заштитен обрач (КАСТОРИА и синџир гарнизони долж патот) околу КАСТОРИА-АМАНТИОН. Тоа резултираше со голема економизирање на трупите. Голем дел од вооружените села се чини имаа неколку фанатици и голем број индеферентни луѓе кои не 6и се бореле против никого. Некои села, на пример АСПРОИЈА (Сребрено) 6350, со брутални методи беа присилени да се вооружат. По се изгледа нај про-БУГАРСКО село е ВАСИЛИАС, кое има мал број ГРЧКИ бегалски фамилии и е предимно СЛОВЕНСКО. Неколку фамилии од таму имаат роднини кои емигрирале во БУГАРИЈА и добро се снајдоа, еден дури стана генерал во БУГАРСКАТА армија. Во далечната 1938, жителите имаа навика да го нарекуваат нивното село "Мала СОФИЈА".

Покрај вооружувањето на селата БУГАРИТЕ исто така се обидоа да го придобијат населението да се регистрираат како граѓани на БУГАРИЈА. Еден стар човек во ТРИВОНОН (Трсје) 5065 ми кажа дека само шест фамилии од тоа село, покрај неговата, инсистирале да останат ГРЦИ.

МАКЕДОНЦИТЕ, во целина, се чини, не се навистина многу заинтересирани за БУГАРИЈА и некои сега се исплашени дека таа ќе ги третира нив како инфериорно малцинство како што тоа веќе го прават СРБИТЕ И ГРЦИТЕ. Ако областа со која јас сум запознат е навистина про-БУГАРСКА, сите села во неа би требало веројатно да бидат вооружени, додека единствените кои се вооружија беа оние стационирани во низинскиот дел на падините на планината Вичо. Планинската област е секогаш слободна од вооружени села, иако не и од информатори кои би им ги предале андартите и БРИТАНЦИТЕ на ГЕРМАНЦИТЕ. Оние од жителите кои не се про-ГРЦИ - што би се рекло мнозинството - се исто несигурно неутрални или се уште полни со прилично неодредени аспирации спрема слободна МАКЕДОНИЈА продолжувајќи ја линијата на Левото крило. Така, кога во мај андартите од ВАПСОРИ испратија долго писмо до СИДЕРОХОРИ (Шештево) барајќи да се придружат кон ЕЛАС и сојузниците, од СИДЕРОХОРИ им одговорија "Ако вие (ЕЛАС) сте навистина сојузници вие ќе носите црвени ѕвезди на вашите капи".

5.МАКЕДОНСКОТО ДВИЖЕЊЕ СЕГА

(а) Личности

ТЕМПО (Светозар Вукмановиќ): ТИТОВ претставник кој се наоѓа со МАКЕДОНСКИТЕ единици на ЈУГОСЛОВЕНСКИТЕ партизани. Неговиот Главен штаб на 10 ноември јави дека е во Прилеп.

АБАС (Цветко Узуновски) : "Агитпроп" на МАКЕДОНСКИТЕ партизани под ТИТО (Агитпропот е слично нешто како Капитаниос во единиците на ЕЛАС). Мирен и добро воспитан, интелигентен, образуван но до кој степен јас не знам. Остава впечаток дека е целосно определен. Минатиот јануари му изјави на еден британски офицер:"Не јас не сум комунист; политички јас не знам што сум. Се што јас сакам е МАКЕДОНИЈА на МАКЕДОНЦИТЕ- МАКЕДОНСКИ јазик, цркви, школи, болници и т.н."

ДЕЈАН (Киро Георгиевски): Член на Главниот штаб на ТЕМПО. Во пролетта и летото оваа година работеше во областа ПРЕСПА регрутирајќи партизани и пропагирајќи за МАКЕДОНИЈА. Добро воспитан, мирен, но јака личност, според некои кажувања бил архитект (веројатно точно), а според други новинар. За горниот се истакнува дека е во ПРИЛЕП. Јас до сега се имам сретнато со двајцата но не и со ТЕМПО.

ГОЧЕ: Се истакнува дека е во МОНАСТИР. Некои од неговите луѓе ја контролираат границата. Се потпишува со "Командант на бригада од КАСТОРИА и ФЛОРИНА". Роден е во МЕЛАС (СТАТИЦА) 4761 (село со силна основа на антигрчко чувсто). Горд селанец со репутација на добар борец.

ПЕЈО (Наум Пејов): Роден е во ГАВРОС (Габреш) 4053. Со оружје заробено од Германците се бори против андартите, се изјасни дека неговата цел е независна МАКЕДОНИЈА, не голема БУГАРИЈА. Имаше и веројатно има големо влијание на селата во близината на неговото. Неговата чета беше нападната и растурена од единиците на ЕЛАС во средината на летото. Тој замина за ПРЕСПА и му беше дадено засолниште од ДЕЈАН кој за тоа беше остро прекорен од ТИТО. ПЕЈО беше вратен назад од партизаните, некои велат лично од ТИТО, во ЕЛАС кој го прати под амнестија во баталјонот на ГОЧЕ, Кога ГОЧЕ се побуни во октомври ПЕЈО му се придружи и го поддржа.Се истакнува дека ПЕЈО бил комунист од пред војната и дека заминал за БУГАРИЈА по доаѓањето на МЕТАКСАС. Се истакнува дека е голем егоист. Образование: Посетувал гимназија во ФЛОРИНА.

ТУРУНЏЕВ (Георги Турунџев): Уште еден помалку важен лидер од слафовонска ГРЦИЈА. Роден е во КСИНО НЕРО (Врбени) 7757. Во време на побуната на ГОЧЕ бил во КАЈМАКЧАЛАН на ЈУЖНАТА страна на фронтот. Му се придружил на ГОЧЕ земајќи со себеси чета од герилци (со непозната јачина).

Последниве тројца се луѓе со понизок статус од АБАС, ТЕМПО и ДЕЈАН. Тие се амбициозни селани со одредена надареност за лидерство. Нивното движење не е значајно (побуна на селани), опасно е како симптом.

Се имам еднаш сретнато со ГОЧЕ (пред неговата побуна), а со ТУРУНЏЕВ И ПЕЈО никогаш.

(б) Воена сила

Се истакнува дека ГОЧЕ имал 500 вооружени луѓе во време на неговата побуна од кои скоро сите ги зел со себе. Се истакнува дека собрал 500 до 1 000 невооружени цивили од селата на пат за ПРЕСПА. Некои од нив ги собрал со сила, а други пристапиле доброволно. Исто така му се придружиле и од областа ПРЕСПА.

Со сигурност знам за постоењето на три бригади на МАКЕДОНСКИТЕ партизани под ТИТО/ТЕМПО. Тоа е јачината за која јас бев известен во јули. (Бригада во ЈУГОСЛОВЕНСКАТА организација е еднаква на 400 луѓе).

Така силата на про-МАКЕДОНСКИТЕ сили СЕВЕРНО од границата е 1700 или повеќе. Но јас би бил изненаден ако тие се нешто повеќе од тоа.

(ц) Односите меѓу андартите и партизаните

Тие обично беа добри, ако се иземат периодичните кавги предизвикани од партизанската пропаганда за слободна МАКЕДОНИЈА. Партизаните се многу поувежбани и агресивни и на андартите гледаат со презир како на кукавици.

Имаше несогласувања меѓу ЕЛАС-овиот 1 баталјон на 28 пешадиски полк и 1 и 2 бригада (МАКЕДОНСКИ) на партизаните во ВАПСОРИ во април. Командантот на ЕЛАС сакал да нападне комитско село и ги замоли партизаните да нападнат со него. АБАС беше таму во тоа време и одби. Подоцна тој му кажа на еден друг офицер и на мене дека тој би можел сите комитски сили да ги преорентира на страната на сојузниците со политички средства, ако тоа му се дозволи. Еден партизан ми кажа дека во тоа време партизаните можеле да влегуваат и излегуваат од комитските села сосема слободно; тие никогаш не биле нападнати или избркани.

За време на оваа посета на 1 и 2 бригада на ВАПСОРИ и областа, мал број од андартите преминаа на страната на партизаните. Сите тие се СЛАВОФОНСКИ андарти.

ТИТО секогаш презема послободна политика онаму каде дејствуваат неговите единици, отколку што е тоа случај со ЕЛАС. Тоа значи, АЛБАНСКИТЕ единици во склоп на ТИТОВИТЕ сили го употребуваат АЛБАНСКОТО знаме, АЛБАНСКИОТ јазик и имаат АЛБАНСКИ офицери; МАКЕДОНСКИТЕ единици МАКЕДОНСКО знаме (златна звезда на црвена позадина) и т.н. ЕЛАС од друга страна секогаш ги командува МАКЕДОНСКИТЕ единици со ГРЦИ што остава лош впечаток кај андартите СЛАВОФОНИ во ЕЛАС. Тоа прави тие да се чувствуваат исто како што се чувствуваат и цивилите, дека златното време најавувано од ЕЛАС/ЕАМ во кое СЛАВО-МАКЕДОНЦИТЕ ќе уживаат исти права и полна слобода е на крајот на краиштата само трговија; ГРЦИЈА ќе продолжи да биде нивен господар, ќе продолжи да ги исклучува од државните служби, од унапредувањето во војската и т.н.

(д) Неуспехот на СНОФ

СНОФ беше СЛАВОФОНСКА верзија на ЕАМ; што би се рекло ЕАМ (значи ГРЧКА организација) под СЛОВЕНСКО име водејќи ја својата работа на СЛОВЕНСКИ јазик. Буквите СНОФ значат "СЛАВЈАНО-МАКЕДОНСКИ НАРОДНО АНТИФАШИСТИЧКИ ФРОНТ" (Славјано-македонски народноослободителн фронт) (Не сум сосема сигурен за анти-фашистички). Во текот на летото кога ГРЦИТЕ станаа вознемирени од пропагандата за независна МАКЕ-ДОНИЈА и посебно поради партиската насоченост во ЕАМ, се исплашија дека би ги изгубиле ГРЧКИТЕ приврзаници, на сметка на ова, Н (за "народни") беше исфрлено и организацијата стана позната како СОФ. Денеска зборот СОФ е редок и дури не се слуша; ЕАМ е име кое се употребува дури и кога се зборува на СЛОВЕНСКИ.

Причината за промената на СНОФ (во суштина ЕАМ) беше да се нагласи СЛАВО-МАКЕДОНСКИОТ елемент во орбитата на ЕАМ. Маневрот беше половичен. Во почетокот СНОФ направи добра работа, отворајќи области кои доттогаш беа непријателски, не само спрема ГРЦИТЕ туку исто така и кон сојузниците. Благодарејќи на СНОФ, јас успеав да опстанам во потполно СЛОВЕНСКА област како што е таа на ВИЧО. Полека, како и да е, МАКЕДОНЦИТЕ ја изгубија довербата во СНОФ, почнаа да размислуваат- правилно -дека ГРЦИТЕ не се искрени во нивните уверувања и дека фактички ГРЦИТЕ се определени да останат доминантни; дека тоа е само уште еден трик. Тоа не значи дека СНОФ исчезна; го промени само своето име во СОФ и потоа во ЕАМ и денеска ЕАМ се уште ги контролира скоро сите села во кои што СНОФ имаше свое влијание. Но ентузијазмот на селата речиси исчезна и го замени движење во правец на независна МАКЕДОНИЈА; она што можеби ја прели чашата во недовербата кон ЕАМ беше мобилизацијата извршена од страна на ЕЛАС во август на млади луѓе како андарти; во СЛОВЕНСКА област тоа природно значи мобилизација на СЛОВЕНИ. Толку за слободата на СЛОВЕНИТЕ.

Паѓа во очи дека кога партизаните ќе организираат село т.е. ќе ги убедат дека мора да работат против ГЕРМАНЦИТЕ и фашизмот ќе обезбедат к*рири, стражари, 'Q' и служба за снабдување и т.н. или обично користејќи село организирано од ЕАМ, организацијата работи многу добро. ТРИГОНОН (Ошчима) 4265 е такво место. Селаните таму имаат прекрасен распоред за водење на партизаните, андартите или Британците преку патот кој е многу употребуван од ГЕРМАНЦИТЕ. Со системот на к*рири и стражи (просто работат на поле со нивните мотики или лопати изгледајќи сосема невино) тие би го пренеле секого по бел ден, низ село, дури иако ГЕРМАНСКИТЕ единици се улогорени само неколку стотина метри на периферијата.

(е) Улогата на грчката комунистичка партија

Во ФЛОРИНА213 највероватно во ноември, но не е сосема сигурно, тамошната КОМУНИСТИЧКА партија (која го контролира движењето како што контролира и се друго) дозволи претставници на ГОЧЕ да влезат од градот МОНАСТИР.

Веројатно ККЕ води комплетно опортунистичка политика. Ако МАКЕДОНСКОТО движење успее ККЕ ќе го поздрави тоа; а ако се покаже дека ќе доживее неуспех, ККЕ ќе биде прва која ќе го отфрли. Јас го нагласувам "прва".

6. ИДНИНА

Не може да има независна МАКЕДОНИЈА. Дури и ако некој го посакува тоа, како што јас тоа го посакувам, како право, теоретски гледано, дека би требало да постои, треба да се признае дека практично тоа е непожелно.

МАКЕДОНСКОТО воскреснување би било жестоко спречено од ГРЦИТЕ кои би востанале како еден од цела ГРЦИЈА за да го угушат. Практично барањето на СОЛУН ќе предизвика кај ГРЦИТЕ бес. Резултатот 6и бил крајно крвава војна од која ништо добро нема да произлезе.

Исто така присутен е и ПАН-СЛОВЕНСКИОТ аспект којшто е многу реален но кој јас не сакам овде да го коментирам.

Секако, границата на ГРЦИЈА помеѓу ПРЕСПА и КАЈМАКЧАЛАН мора да остане непроменета. (Јас ништо не знам за правото на ГРЧКИТЕ барања за Северен ЕПИР и јужната граница со БУГАРИЈА). ГРЦИЈА е веќе доволно сиромашна за да отстапи една од нејзините продуктивни територии што би ја направило уште посиромашна.

Во исто време, ако таа не биде доведена во незавидна ситуација од нејзиното МАКЕДОНСКО малцинство, и исто така во интерес на правичноста, таа мора добро да се однесува кон малцинствата, цврсто, но пријателски, без дискриминација. Јас не сум убеден дека ова ќе се случи. Но не е невозможно. Скоро е веројатно, но не е сигурно, дека МАКЕДОНЦИТЕ од преку границата - двајцата ТЕМПО и ГОЧЕ - порано или подоцна ќе направат вооружен обид за автономија или независност. Во текот на мај ТЕМПО во говорот во МОНАСТИР истакна дека тие ќе формираат слободна МАКЕДОНИЈА која ќе ги вклучи ФЛОРИНА и САЛОНИКА. На говорот беа присутни британски и американски офицер што остави лош впечаток и кај ГРЧКОТО малцинство во МОНАСТИР и кај многу жители на ФЛОРИНА кои се прашуваа дали тоа значи дека БРИТАНИЈА и АМЕРИКА ги одобруваат МАКЕДОНСКИТЕ барања.

Методот заговаран од ТЕМПО е плебисцит. Ако тој инсистира на тоа и тоа биде одбиено, тој веројатно ќе прибегне кон вооружено востание. Од друга страна, ако таков плебисцит слободно и чесно се одржи, повеќе е од веројатно дека резултатот би бил слободна МАКЕДОНИЈА.

Јас не верувам дека ТЕМПО соработува со "Комити" или било кој друг орган од бугарските националности; иако БУГАРИЈА сигурно е заинтересирана за формирање на одделна МАКЕДОНИЈА. Но јас не верувам дека тој соработува и со МАКЕДОНСКИТЕ левичари од БУГАРИЈА.

Слабоста на сегашната ГРЧКА влада и нејзината бавност во возобновувањето на авторитетот на Државата во ФЛОРИНА218 и областа сигурно дозволи МАКЕДОНСКОТО чувство да се изрази послободно отколку кога ситуацијата би била друга, и опасноста -бидејќи тоа е опасност - продолжува да расте.

7. ДОБИВАЊЕ ИНФОРМАЦИИ

Многу лесно е да се добијат информации за македонските настани, добиени од оној кој:

(а) ја познава земјата

(б) се наоѓа таму, а не овде

(в) внимателно ги проверува сите извештаи, гласини и т.н.

(д) претпазливо се однесува кон шпионите меѓу оние кои ги доставуваат информациите.

Исто така е од помош, речиси основна, да се зборува МАКЕДОНСКИ. Тоа ги охрабрува луѓето да зборуваат многу послободно. Овој извештај е многу долг. Тој исто така содржи мислења како и информации. Но јас порано или подоцна ќе си го дозволам тој луксуз, иако само за да си ги потврдам моите погледи. Уште повеќе, тоа е потребно за да се вклучат корисниците на извештајот во односната тема. Поради тоа што мислењата се добиени од искуство, со фактите со кои се среќавав, еднаш формирани, тие влијаат на селекцијата на самите факти при составувањето на извештајот. Така ниту еден извештај не е комплетен без краток опис на влијанието на оној што го пишува.

АТИНА (П. X. Еванс)

Капетан

1 декември 1944

(Белешки)

Крајно добар извештај.

И.С. Ласки

Ова е еден крајно интересен документ; за несреќа, материјалот за ова словенско население од Западна Македонија е страшен и практично е невозможно да се дознае повеќе од дадената информација.

Ако навистина е точно, по се изгледа дека македонските Словени се многу повеќе од занемарливо малцинство отколку што досега се претпоставуваше; тој исто така потврдува дека грчкиот став спрема нив, кој се чинеше дека е повеќе од занемарлив, во стварноста е многу груб. Како што произлегува од овој извештај патриотските чувства на македонските Словени се чисто локални, без разлика што тие во целост се незаинтересирани за политика, тие би можеле да останат во Грција воглавно како задоволно малцинство. Но поради тоа Грција ќе мора да ја промени својата политика; нејзината влада тогаш би требало да го признае тој народ како малцинство со посебни права, на пример, јазик, наместо досегашното тврдење дека не ја искористиле шансата за размена, дадена со договорот во Неј, тие индиректно се декларираат како Грци.

/…./220

13. I 1944.

Овој извештај е многу интелигентно напишан, интересен и информативен. Сосема е јасно дека од Србите доминирана Македонија има малку привлечност за Словените од областа Касторија, Флорина во Грција, за разлика од привлечноста која ја има идејата за единствена автономна Македонија во Југославија.

Судејќи според говорите на Ѓилас и Темпо од ноември и на Влахов, писмото до Папандреу, тогаш без сомнение изгледа дека се одобрени погледите на југословенските партизански лидери кои се заинтересирани за Македонија дека федералната единица Македонија може најмалку да се прошири со вклучување на словенски населените области на Грција. Но сепак партизанското собирање во Битола на 3 декември резултираше со тоа што последниве избраа комитет за раководење со борбата на Македонците во Грција.

Од друга страна имаме постојани повторувања и категорични декларации на Тито до бригадирот Маклин дека тој нема да им дозволи на своите потчинети да го потегнуваат прашањето за аспирации кон грчка Македонија и ќе стави забрана на публикувањето на таквите аспирации.

Приизлегува дека постојат две солуции за славофонската област во Грција.

(1) сецесија на северо – западниот дел на Грција, вклучувајќи ја Флорина, Касторија и западниот брег на езерото Острово кон југословенска Македонија. Ако тоа би претставувало голема загуба за грчките интереси тогаш

(2) би требало да се поправи грчкиот третман кон Славофоните. Оваа солуција би можела да биде многу успешна доколку постои економска привлечност во таа област и ако грчката влада дозволи британскиот и американскиот капитал да ги користат тие привлечности обезбедувајќи на тој начин вработување и увоз во таа област.

Интересно е да се види дека овој извештај ги потврдува сомневањата во грчките статистички податоци во извештајот на истражувачкиот оддел за Македонија

(R 1009/1009/67 од 26. 8. 1944), пара/граф/ 12н белешка 1.

Лафен

16 .I 1945

FО 371/43649 НР 00201 R 22039

Преземено од

" http://mk.wikibooks.org/wiki - http://mk.wikibooks.org/wiki

-------------
http://www.TattooArtists.org/boogie" rel="nofollow - Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство

Постирано од: да бе
Датум на внесување: 31.Декември.2009 во 13:30

http://www.vreme.com.mk/DesktopDefault.aspx?tabindex=0&tabid=1&EditionID=1905&ArticleID=130268

во периодот 1941- 44 г. на територијата на денешна Р. Македонија има околу 45 илјади бугарски војници плус 4. 500 полицајци и агенти.

Вистината е дека против бугарските окупатори во Вардарска Македонија се бореле околу 85. 000 македонски партизани, а жртви на таа окупација се 25. 000 Македонци. Само во една акција на бугарската војска во јуни 1943 г. се опожарени селата Шивец, Ресава и Ваташа и се стрелани 60 мирни селани. Во бројката од 25. 000 убиени не се вклучени жртвите од Пиринска и Егејска Македонија.

СВМ

значи Македонци:окупатори 2:1 - неравна битка е било

и при 2:1 давате 30% жертви изненадување

-------------
http://www.youtube.com/watch?v=cG_uWZxKaoU - ¡ʎɐp ʎɯ ǝʞɐɯ 'pɐǝɥɐ oƃ

Постирано од: Zeksi71
Датум на внесување: 01.Јануари.2010 во 10:36

Vidi dobro prasanje e ova na Spiridon,
Aj i da i veruvame na partizanskata istorija koja kazuva 25 iljadi zrtvi.
Od niv se 7 iljadi makedonski evrei isprateni vo logori.
Okolu 16 iljadi se na Srem zaginati.
Ostanatite se tuka vo MK sto e mnogu mala brojka vo koja se vkluceni site, i partizani, i obicni gradjani itn...

I celata brojka od 25 iljadi isto taka e mnogu mala i neznacitelna koga ke se sporedi vkupniot jugoslovenski zrtven bilans.

Temava e da se diskutira, da se osoznaat sto poveke fakti, bidejki 41-45 god. e mnogu interesen period.

Prasav pred nekoe vreme da dobijam odgovori, koi toa bitki gi vodele partizanite, kolku neprijatelski vojnici isfrlile od stroj, so sto pridonele za konecniot slom na fasizmot, i nekako mi se cini deka nema odgovori.
Sto e problemot????

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 01.Јануари.2010 во 13:58

Не сакам вака да ја почнам Новата Година, ама поради речникот, а не ставовите, Spiridone, суспендиран си три дена!

-------------

Постирано од: Zeksi71
Датум на внесување: 03.Јануари.2010 во 08:56

Za spiridon si vo pravo ama samo za recnikot. Sepak ostanuvaat negovite stavovi a i moite prasanja koi uste cekaat odgovori.

Постирано од: Македон
Датум на внесување: 04.Јануари.2010 во 02:21

Zeksi71 напиша:

Zeksi71, во однос на почитта кон партизанското движење, тоа е твоја лична работа, никој ниту смее, ниту може да ти каже да имаш почит кон тоа движење. Тоа е твоја приватна работа.
Но, факт е дека во Македонија само тие се бореле за македонската слобода, ниту еден друг, само тие влегле во судири со бугарската војска, во 1944 година тие го ослободиле северниот дел на Македонија од четничките наезди, а поради својата организирана подготвеност, подобра отколку онаа на Србија, командата на Јужна Србија и дел од Косово беше предадена на НОВ на Македонија.
Не можеме да говориме за значењето на НОБ и да правиме споредби со жртвите на САД, СССР и Велика Британија, затоа што тие три нации имаа свои развиени држави, додека Македонија беше окупирана од други, а беше и неразвиена и аграрна поробена земја. Како очекуваш да постигне такво нешто? Во ниту еден случај не можеше тоа да го стори.
Во однос на цифрата за сета Југославија, не знам кои цифри порано ги кажувале комунистите, не би можел во однос на тоа да говорам, но, цифрата од 24000 во Македонија мислам дека е реална, затоа што тука се вброени и Евреите, цивилните жртви, однесените во логорите во Бугарија ( во Асеновград бил женскиот логор, за другиот не можам во моментот да се сетам ).

Сепак, едно ќе напоменам. На отворањето на Првото заседание на АСНОМ присуствувале и претставници на сојузниците, што говори дека НОВ, со сите свои доблести и маани, успеало да стекне каква-таква почит кај антифашистите.

P.S. Во однос на битките, ти рече дека на Википедија не и веруваш, таму има дадено и битки, а доколку не сакаш да читаш од википедија, најдолу на истата страница, има книги, некои од тие можеш веднаш да ги преземеш.

-------------

Постирано од: Platenik
Датум на внесување: 04.Јануари.2010 во 14:16

http://en.wikipedia.org/wiki/World_War_II_casualties#Human_losses_by_country - Демографски губитоци во текот на втората светска војна по земји

Македонското населени претставувало 8,4% од вкупното население на Југолавија. Додека % на македонското население од вкупните жртви на тогашна Југославија изнесува 2,3%. Помалку него другите.

Среќа голема што во Македонија не сме имале Јасеновац и Блајбург. Меѓу другото во Македонија имало и помал број на домашни издајници, односно петоколонаши. Новите власти немале толку причина да се справуваат со истите како на пример, Србите, Хрватите и Словенците.

Како и да е, вкупниот демографски губиток на Македонија во текот на Бтората светска војна изнесува 1,8% од нејзиното тогашно население.

Овај % споредн со оние на Велика Британија, САД и Бугарија е многу повисок. Демографските загуби во тие земји е 0,2 до 0,3% од нивното население.

Во случајот на Бугарија во овие бројки е вклучен и бројот на загинатите кои се бореле на страна на Оската.

Во бројките за Македонија не се вклучени жртвите од Егејска и Пиринска Македонија. Секако тие жртви се сметаат како демографски губиток на Грција и Бугарија.

Само како индикација, од 271000 изгубени животи во Хрватска, 203000 се усташи. Се прашувам, колку од пресотанатите 68000 се Евреи, Роми, Четници или други, а колку чисти Хрвати, партизани?!

Германицте изјавуваат дека тие се непосредно виновни на 100000 човечки животи. Нивните сојузници и сателити, Италија, Унгарија, Романија, Бугрија и албанските Бали комбатар за уште 50тина илјади. Нормално е да се праша, што станува со преостанатите 877000. Ми наликува на граѓанска војна!

За среќа Македонија не била Босна и НДХ. Несомнено за тоа треба да им заблагодариме и на “нашите“ ослободители кои не поштедиле и ни отвориле 940 училишта. Да го научиме источно македонскиот дијалект, а “бесшумните“ трупи да парадираат низ Македонија и снимаат пропагнадни филмови како од се срце се прифатени од македонското население.

Ослободители, а требеа да плаќаат воени репарации. Е нема правда!

-------------
Гроф Игнатиев: "Ви се обрнувам Вам (г-дин Бахмачев), дека ЈАС ЈА СОЗДАДОВ ВЕЛИКА БУГАРИЈА, ЗАРАДИ РУСКИТЕ ИНТЕРЕСИ на исток "- (М.Цемовиќ - " Маќедонски проблеми и Маќедонци", Београд, 1913 ,33.)“

Постирано од: Zeksi71
Датум на внесување: 09.Јануари.2010 во 03:03

Platenik,
Ostavi ti procentite, so niv da se bavat statisticaritete, vakvi statistiki pravi zavodot za statistika, totalno si ja promasil temata, ako se zboruva za necii zrtvi vo toa ne igra uloga samo demografskata steta koja ja naveduvas.

Spored tebe, izleguva deka Makedonija ima povisok udel od edna Britanija na primer.

Vo vtoriot pasos, si mi mnogu nejasen, za koi novi vlasti mi zboris, i za koi domasni predavnici.

Dali ti se na pamet bugarite kako novi vlasti ili pak posle osloboduvanjeto partizanskata vlast.

A sto vikas deka nemalo petokolonasi, tuka si vo pravo. Narodot tuka so sekoj koj sto ke dojde e vo odlicni odnosi. Koga zboram narod, zboram za 95 % i poveke od narodot, normalno e i deka imalo mal del na nezadovolnici, koi pravele od vreme na vreme nekakvi si zvrcki.

Voopsto celiot post ti e poln so nejasnotii, taka da pisuvaj za da mozeme da te razbereme.

Постирано од: Platenik
Датум на внесување: 09.Јануари.2010 во 07:50

Zeksi71 напиша:

Platenik,
Ostavi ti procentite, so niv da se bavat statisticaritete, vakvi statistiki pravi zavodot za statistika, totalno si ja promasil temata, ako se zboruva za necii zrtvi vo toa ne igra uloga samo demografskata steta koja ja naveduvas.

Spored tebe, izleguva deka Makedonija ima povisok udel od edna Britanija na primer.

Vo vtoriot pasos, si mi mnogu nejasen, za koi novi vlasti mi zboris, i za koi domasni predavnici.

Dali ti se na pamet bugarite kako novi vlasti ili pak posle osloboduvanjeto partizanskata vlast.

A sto vikas deka nemalo petokolonasi, tuka si vo pravo. Narodot tuka so sekoj koj sto ke dojde e vo odlicni odnosi. Koga zboram narod, zboram za 95 % i poveke od narodot, normalno e i deka imalo mal del na nezadovolnici, koi pravele od vreme na vreme nekakvi si zvrcki.

Voopsto celiot post ti e poln so nejasnotii, taka da pisuvaj za da mozeme da te razbereme.

Незнам што не ти е јасно. Окупатосрките власти ги користеле домашните предавници со цел полесно да ги постигнат нивните интереси.

Се знае кои се новите власти и кој се справувал со домашните издајници.

Се знае кој биле окупаторите и сателитите на Оската и кој се требело да плаќа репарации по војната.

Во апсолутен износ доприносот во втората светска војна на една Франција, Англија или САД се многу поголеми од причина што тие биле од 30 до 100 пати поголеми од Македонија. Нормално е да понесат поголем дел од товоарот.

Со цел овие апсолутни бројки да бидат споредливи пожелно би било истите да бидат изразени во проценти, односно релативно. Со покажаните релативни бројки не се утврдува македонскиот допринос во втората светска војна туку штетите кои таа воја и ги нанела на Македонија.

Кога веќе зборуваме за сторената штета тогаш многу е јасно кои се тие кои имаат направено најголема штета.

1. Бугарија
2. Италија
3. Германија
4. Балистите
5. Домашните издајници (пред се во соработка со број 1)

Појасно од ова здравје.

-------------
Гроф Игнатиев: "Ви се обрнувам Вам (г-дин Бахмачев), дека ЈАС ЈА СОЗДАДОВ ВЕЛИКА БУГАРИЈА, ЗАРАДИ РУСКИТЕ ИНТЕРЕСИ на исток "- (М.Цемовиќ - " Маќедонски проблеми и Маќедонци", Београд, 1913 ,33.)“

Постирано од: да бе
Датум на внесување: 09.Јануари.2010 во 08:04

		Kocovic	Zerjavic
Националност	вкупно	во земјата	странство	вкупно
Срби	487	497	33	530
Хрвати	207	178	14	192
Словенци	32	36	6	42
Црногорци	50	20	-	20
Муслимани	86	100	3	103
Македонци	7	6	-	6
Други Славјани	12	7	-	7
Албанци	6	18	-	18
Роми	60	33	24	57
	27	18	-	18
Германци	26	28	-	28
Други	14	6	-	6
Вкупно	1014	947	80	1027

-------------
http://www.youtube.com/watch?v=cG_uWZxKaoU - ¡ʎɐp ʎɯ ǝʞɐɯ 'pɐǝɥɐ oƃ

Постирано од: да бе
Датум на внесување: 09.Јануари.2010 во 08:05

кога цифрите говораат и МАКЕДОНЕЦОТ требе да молчи

шшшшт

-------------
http://www.youtube.com/watch?v=cG_uWZxKaoU - ¡ʎɐp ʎɯ ǝʞɐɯ 'pɐǝɥɐ oƃ

Постирано од: mamamd
Датум на внесување: 09.Јануари.2010 во 08:29

да бе напиша:

		Kocovic	Zerjavic
Националност	вкупно	во земјата	странство	вкупно
Срби	487	497	33	530
Хрвати	207	178	14	192
Словенци	32	36	6	42
Црногорци	50	20	-	20
Муслимани	86	100	3	103
Македонци	7	6	-	6
Други Славјани	12	7	-	7
Албанци	6	18	-	18
Роми	60	33	24	57
	27	18	-	18
Германци	26	28	-	28
Други	14	6	-	6
Вкупно	1014	947	80	1027

Овие две не ми се јасни многу ама ај ке си чекам. Некој веројатно ке објасни.

-------------

Постирано од: да бе
Датум на внесување: 09.Јануари.2010 во 08:46

македонци/општо = 1/160

1 кон 160

изненадување

што сте правили вие во МК през воjната бе?

-------------
http://www.youtube.com/watch?v=cG_uWZxKaoU - ¡ʎɐp ʎɯ ǝʞɐɯ 'pɐǝɥɐ oƃ

Постирано од: Platenik
Датум на внесување: 09.Јануари.2010 во 09:15

да бе напиша:

македонци/општо = 1/1601 кон 160 изненадување

што сте правили вие во МК през воjната бе?

Нашите предци се бореле против окупаторите?

А вашите што правеле?

“Ослободувале“ или им помагале на “ослободителите“, трето нема.

А после биле љубезно замолени да плаќаат репарации, нели?

-------------
Гроф Игнатиев: "Ви се обрнувам Вам (г-дин Бахмачев), дека ЈАС ЈА СОЗДАДОВ ВЕЛИКА БУГАРИЈА, ЗАРАДИ РУСКИТЕ ИНТЕРЕСИ на исток "- (М.Цемовиќ - " Маќедонски проблеми и Маќедонци", Београд, 1913 ,33.)“

Постирано од: Zeksi71
Датум на внесување: 09.Јануари.2010 во 17:21

Platenik напиша:

да бе напиша:

македонци/општо = 1/1601 кон 160 изненадување

што сте правили вие во МК през воjната бе?

Nasite predci moze da se kaze deka se borele po seriozno protiv fasistickiot okupator duri na Sremskiot front koga veke se znael pobednikot, i toa poveke na sila nego li so zelba. Bidejki togas veke bile na brojka po seriozna za da mozat da vodat operacii od pogolem kalibar, i pak so ogromna pomos od crvenata armija.
Za toj moment ne sporam.
Problematicen e periodot od 6 april 41 god pa se do sremskiot front.
Vo toj period e naduvan znacajot i doprinosot na NOB od MK vo sevkupniot doprinos na NOB vo Jugoslavija.

Постирано од: mungos80
Датум на внесување: 09.Јануари.2010 во 17:44

Zeksi71 напиша:

Platenik напиша:

да бе напиша:

македонци/општо = 1/1601 кон 160 изненадување

што сте правили вие во МК през воjната бе?

Дали бил надуван или не важно се бореле против фашистите а не биле на страната на фашистите

Постирано од: Platenik
Датум на внесување: 10.Јануари.2010 во 01:48

mungos80 напиша:

Zeksi71 напиша:

Platenik напиша:

да бе напиша:

македонци/општо = 1/1601 кон 160 изненадување

што сте правили вие во МК през воjната бе?

Дали бил надуван или не важно се бореле против фашистите а не биле на страната на фашистите

Мунгос, апсолутно си во право. Дали биле 1000 или 100000 оптпорот постоел, народот ги сметал неповиканите натрпници како окупатори.

Неиздифернцираните позиции под однос на македонското прашање и лоштото исторско искуство со прапагандите, балканските војни, Првата светска војна и периодот меѓу девете светски војни, ги прави Македонците поскептични. Едноставно има двоумење меѓу нардот која е вистинакста опција за постигнувањето на крајната цел, слободна и независна Македонија.

Овие дилеми се расчистуваат постепено по првото заседание на АВНОЈ, а посебно по второто заседание. Бројноста со секој изминат месец повеќекратно се зголемува, а диверзантските акции се интензивираат. На крајот на краиштата Македонија се смета за земја која се борела на страна на сојузниците и како таква се смета како победник против фашизмот. Секако оваа борба македонската историграфија треба да да ја гледа како континуитет на вековната борба на македонскиот народ да дојде до саканата цел. Целиот тој процес се заокружува со АСНОМ каде конечно се поставуваат темелите на современата македонска држава. Идеолошките темели несмеат да се сметаат како нешто од кое ние како Македонци треба да се срамиме или да се доведуваме во ситуација каде ќе го обезвреднуваме напорот на оние кои го положиле својот живот за нашиот идеал.

Обезвреднувањето може да се очекува само од таквите на кои

1. македонската кожа им е тесна
2. се идеолошки оптоварени
3. се сеуште (од замене неразбирливи причини) под влијание на една од пропагандите кои го хараа Балканот и Македонија кон крајот на 19 и почетокот на 20 век.

-------------
Гроф Игнатиев: "Ви се обрнувам Вам (г-дин Бахмачев), дека ЈАС ЈА СОЗДАДОВ ВЕЛИКА БУГАРИЈА, ЗАРАДИ РУСКИТЕ ИНТЕРЕСИ на исток "- (М.Цемовиќ - " Маќедонски проблеми и Маќедонци", Београд, 1913 ,33.)“