IDIVIDI forum Веб сајт
почетна страница почетна страница > Македонија и Свет > Историја
  Активни теми Активни теми RSS - Окупација од Бугарската војска 1941
  најчести прашања најчести прашања  Пребарувај форум   Настани   Регистрирајте се Регистрирајте се  Влез Влез

Окупација од Бугарската војска 1941

 Внеси реплика Внеси реплика страница  <1 2627282930 98>
Автор
Порака
чоли Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 15.Ноември.2008
Статус: Офлајн
Поени: 2973
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај чоли Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 13.Ноември.2009 во 15:54
Originally posted by Македон Македон напиша:


Originally posted by чоли чоли напиша:

Originally posted by Македон Македон напиша:


Originally posted by чоли чоли напиша:

Истината според МПЦ:

Но, овој храм најмногу настрадал од несовесното и безбожно однесување на оние кои го изгореа повеќе од пожарот и од оние кои на него удрија посилно и од земјотресот.Околу овој храм присутна е невидена противречност: истиот бил подигнат во време на Османлиите, во време кога со Скопје и со Македонија владееле друговерни, а бил урнат во солидарно Скопје и во слободна Македонија!
Значи пак некој го запалил, ама после тие другите правеле што правеле. И прочитај дека бил урнат во солидарно Скопје, што значи се мисли на тоа што остана од него...


Ами да питаме негово светеjшество г-н Стефан коj е запалил храмот и имало ли е грабеж?
Не, Неговото Блаженство, Архиепископот г.г. Стефан бил мал и не бил во Скопје, ама ете, еден Архиепископ, неговиот претходник, г.г. Михаил бил сведок на настанот.Сепак, можеби така е најдобро ( иако ниту овие сведоштва не може да ги ставиме под тепих ), да се праша некој дали се чува нешто во МПЦ, јас ќе пробам да видам, познавам луѓе, дел од МПЦ, можеби би знаеле, уште вечерва ќе пишам на едни мои блиски пријатели, па ќе видиме тие што ќе најдат, ако успеат нешто да најдат, одма ќе поднесам извештај овде.


Да попитам: каков отговор дадоа приjателите?
Кон врв
mungos80 Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)
АНАРХИСТ

Регистриран: 21.Октомври.2009
Статус: Офлајн
Поени: 4330
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај mungos80 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 13.Ноември.2009 во 16:00
Историчари едно да ви е јасно бугарите се најдобрите окупатори тие не дојдоа 1941 со оружје туку со цвеќиња ги набраја од софија за браќата од Македонија.

доста кавги оти пак се спремат за берба на цвеќиња ама сега од атина ќе ги собираат.
Кон врв
Македон Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор

Caesar Constantinus

Регистриран: 20.Јули.2008
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 9928
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Македон Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 13.Ноември.2009 во 16:11
Originally posted by чоли чоли напиша:

Originally posted by Македон Македон напиша:


Originally posted by чоли чоли напиша:

Originally posted by Македон Македон напиша:


Originally posted by чоли чоли напиша:

Истината според МПЦ:

Но, овој храм најмногу настрадал од несовесното и безбожно однесување на оние кои го изгореа повеќе од пожарот и од оние кои на него удрија посилно и од земјотресот.Околу овој храм присутна е невидена противречност: истиот бил подигнат во време на Османлиите, во време кога со Скопје и со Македонија владееле друговерни, а бил урнат во солидарно Скопје и во слободна Македонија!
Значи пак некој го запалил, ама после тие другите правеле што правеле. И прочитај дека бил урнат во солидарно Скопје, што значи се мисли на тоа што остана од него...


Ами да питаме негово светеjшество г-н Стефан коj е запалил храмот и имало ли е грабеж?
Не, Неговото Блаженство, Архиепископот г.г. Стефан бил мал и не бил во Скопје, ама ете, еден Архиепископ, неговиот претходник, г.г. Михаил бил сведок на настанот.Сепак, можеби така е најдобро ( иако ниту овие сведоштва не може да ги ставиме под тепих ), да се праша некој дали се чува нешто во МПЦ, јас ќе пробам да видам, познавам луѓе, дел од МПЦ, можеби би знаеле, уште вечерва ќе пишам на едни мои блиски пријатели, па ќе видиме тие што ќе најдат, ако успеат нешто да најдат, одма ќе поднесам извештај овде.


Да попитам: каков отговор дадоа приjателите?


Да почекаме малку, детално да видат, па ќе ни одговорат.
Кон врв
Македон Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор

Caesar Constantinus

Регистриран: 20.Јули.2008
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 9928
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Македон Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Ноември.2009 во 01:53
Кон врв
чоли Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 15.Ноември.2008
Статус: Офлајн
Поени: 2973
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај чоли Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Ноември.2009 во 06:38
Originally posted by Македон Македон напиша:

Дел од исказот на Асен Богданов ( командант на скопската полиција ) пред народниот Суд во Скопје за состојбата во Македонија во времето на бугарската окупација


Дали знаеш по нататашната судба на Асен Богданов? Зошто е суден? Просто зоштото е бил командант на Скопие? Или е извршил нередни нешта... Ете например што е извршил Асен Богданов:

Тој ден повеќе Евреи од Скопје биле собрани од полицијата, меѓу нив и Илеш Шпиц, кои требало да бидат депортирани во Германија, каде што ги очекуваше сигурна смрт во гасните комори.

По брза интервенција на Димитар Шкатров, по разговорот со директорот на бугарската полиција Асен Богданов, Илеш Шпиц беше извлечен од возот некаде кај Владичин Хан и вратен во Скопје на голема радост на сите навивачи и љубители на фудбалот во Скопје.

Утрински весник

Илеш Шпиц го должи животот си на Асен Богданов. Ама југославските комунисти му зедоа животот на Асен Богданов и го стрелаа како куче.
Кон врв
Boogie Кликни и види ги опциите
Модератор
Модератор
Лик (аватар)
Слобода или Смрт

Регистриран: 26.Октомври.2005
Статус: Офлајн
Поени: 10652
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Boogie Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Ноември.2009 во 12:38
Значи депортирал над илјада евреи,цигани и Македонци а Шпиц пошто го спасил тој е невин - ок него да прашам само каде е невин,у уво или
Кон врв
Македон Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор

Caesar Constantinus

Регистриран: 20.Јули.2008
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 9928
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Македон Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Ноември.2009 во 14:39
Originally posted by чоли чоли напиша:

Originally posted by Македон Македон напиша:

Дел од исказот на Асен Богданов ( командант на скопската полиција ) пред народниот Суд во Скопје за состојбата во Македонија во времето на бугарската окупација


Дали знаеш по нататашната судба на Асен Богданов? Зошто е суден? Просто зоштото е бил командант на Скопие? Или е извршил нередни нешта... Ете например што е извршил Асен Богданов:

Тој ден повеќе Евреи од Скопје биле собрани од полицијата, меѓу нив и Илеш Шпиц, кои требало да бидат депортирани во Германија, каде што ги очекуваше сигурна смрт во гасните комори.

По брза интервенција на Димитар Шкатров, по разговорот со директорот на бугарската полиција Асен Богданов, Илеш Шпиц беше извлечен од возот некаде кај Владичин Хан и вратен во Скопје на голема радост на сите навивачи и љубители на фудбалот во Скопје.

Утрински весник

Илеш Шпиц го должи животот си на Асен Богданов. Ама југославските комунисти му зедоа животот на Асен Богданов и го стрелаа како куче.


Од каде да почнам со обвиненија....

1. Насилна бугаризација на македонскиот народ
2. Ѕверски убиства над борците за слобода на македонскиот народ ( по мачењата ги фрлал во Вардар )
3. Затворите во Скопје биле вистински мачилишта под негова команда



Да, се сложувам за сето ова ( иако списокот не е комплетен )  не требало да го стрелаат како куче, требало да помине низ се што поминал, низ скопските затвори ( мачилишта ), па дури потоа да завршат со него како тој што завршувал со македонските борци за слобода.




Кон врв
чоли Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 15.Ноември.2008
Статус: Офлајн
Поени: 2973
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај чоли Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Ноември.2009 во 15:31
Originally posted by Македон Македон напиша:



Од каде да почнам со обвиненија....
1. Насилна бугаризација на македонскиот народ
2. Ѕверски убиства над борците за слобода на македонскиот народ ( по мачењата ги фрлал во Вардар )
3. Затворите во Скопје биле вистински мачилишта под негова команда
Да, се сложувам за сето ова ( иако списокот не е комплетен )  не требало да го стрелаат како куче, требало да помине низ се што поминал, низ скопските затвори ( мачилишта ), па дури потоа да завршат со него како тој што завршувал со македонските борци за слобода.

Не бих имал твојата смелост да бидам обвинител. Отговорноста е винаги лична. Дали верваш што Богданов е вршил "насилна бугаризација"? И каков е престпнниот состав на вакво дејание? Дали Богданов саморучно е мачил и убивал затворници и ги фрлал во Вардар?
Кон врв
Македон Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор

Caesar Constantinus

Регистриран: 20.Јули.2008
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 9928
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Македон Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Ноември.2009 во 15:32
Уште едно сведоштво за стрелањето кај Дабница

Еден од двајцата преживеани во колежот кај Дабница раскажува за невиденото ѕверство на бугарските фашисти

Тие што даваа знаци на живот беа доубиени со бајонети


Истата ноќ кога беа украдени бистите на четворицата народни херои во Прилеп беше уништен и споменикот во месноста Дабнички Завој, кој беше подигнат во спомен на 19 родољуби стрелани од бугарските фашисти. Ова е потресната приказна на Петко Велковски, кој го преживеал овој колеж.

Се викам Петко Велкоски, роден сум во 1914 година во село Прилепец, Прилепско и ,заедно со КелеТодшоски од село Дабница, единствен преживеан во колежот на патот меѓу Прилеп и Дабница, ноќта на 21 септември 1942 година. Сето тоа се случи вака.

Роден сум во Прилепец, ама многу години живеев во Прилеп. Сиромаштија. За време на сезоната работев во Монополот како сезонски работник, а кога таа ќе завршеше работев кај Методи Ченто, во магазинот наречен ?Кај Вандевци". Така и тој септември четириесет и втората: ги подготвувавме бочвите за вино. Ги чистевме, ги миевме. На 16 септември, во средата, дошле во бакалницата на Ченто двајца полицајци и еден агент и побарале да ме видат. Им рекле: во магазинот е. Штом ги видов знаев: се случила некоја провала, сигурно! Кажав како се викам, а тие само кратко: Дојди во началството - ни требаат некои сведенија. Знаев и тоа дека никакви податоци не им требаат. Знаев дека сум откриен. Бев еден од најактивните членови на КП во Прилеп: водев скоевски и две воспитни групи, а на поединечна врска имав десетина другари. Во партиската ќелија бев одговорен за воени прашања, значи, за вооружување. Повеќе од една година бев член на партијата. А и целото семејство ми беше организирано: дедо ми Велко и татко ми Секула беа илинденци, мајка ми Велика беше една од најактивните жени во Прилеп, а беа организирани и браќа ми Тасе и Ѓорѓи...

Утредента, во петокот вечерта, влегоа во стражарницата Коцаров и неколку агенти и војници. Ни наредија да легнеме помешечки. Легнавме. Ни ги покрија главите со шинели. Не беше тешко да разбереме: во затворот од мавање беше умрел Бешироски од Дабница. На носила го изнесуваа неговото тело. По некое време пак ни рекоа да легнеме и пак ни ги покрија главите со шинели. Го изнесуваа Рампо Левката - беше пред умирање. Го однесоа некаде во касарната. Таму и го убиле - и ден-денес не се знае каде е закопан.

Навредени од нашето реагирање претставниците на окупаторската власт излегоа лути од затворот. Не се сеќавам дали кажав дека во саботата претпладнето одделија една група од дваесет другари, тринаесет дабничани и седум прилепчани, и не пренесоа во затворот. Сите другари што беа во него пред тоа ги однесоа во стражарницата и коњушарницата. На сите ни беше јасно дека ќе бидеме ликвидирани.

Веќе се беше стемнило кога н? изведоа низ една мала врата на касарната. Ноќта беше топла и блага, ама без месечина, речиси, темна. Ја поминавме Дабничката Река, во чие корито во тоа време од годината никогаш немаше вода, и излеговме на патот од Прилеп за Дабница. Одевме бавно, зашто ги придружувавме претепаните другари - тие одвај можеа да одат. Се влечкаа потпрени на нас. Н? придружуваа триесет војници: пет напред, пет назад и по десет од нашата лева и десна страна. Ги водеше, се знае - Коцаров. Кога излеговме на патот, овој крвник ни рече:

- Знаеме дека има шумкари. Ако н? нападнат, сите ќе ја слушате мојата команда!

Тргнавме по патот. Кога изминавме околу два километра од касарната, кај местото Завој, пукна една, па уште една, па уште една пушка. Коцаров нареди да легнеме. Првин легнаа, речиси паднаа, другарите што беа претепани. Н? повлекоа и нас. Лежевме на сред пат. Коцаров издаде наредба до обезбедувањето да н? остават и да тргнат неколку чекори напред. Сите тргнаа и н? оставија сами и легнати. Од неговата уста падна нова команда:

- Нишани!

Па веднаш потоа:

- Пукај!

Беа триесет души и секој имаше пушка. Во текот на една или две минути на нас беа испукани сто и педесет к*ршуми. Грмеше наоколу како да се отвори небото. Некои другари беа смртно погодени и веднаш умреа. Некои беа полесно и потешко повредени. Јас бев сосема лесно ранет: само еден к*ршум ми ја издраска кожата на вратот.

И додека го слушав грмежот, додека ги чувствував претсмртните грчења на некои другари, зачув извикување на пароли. Првин го чув гласот на Андон Слабејко:

- Да живее Црвената армија! Да живее Комунистичката партија! Да живеат партизаните! Да живее Македонија! Смрт на фашизмот!

Потоа, заедно со пукотницата се измешаа гласовите на другарите што ги прифаќаа паролите на Слабејко. Други извикуваа нови. Умиравме на највеличествен начин.

Јас, лесно ранет, при полна свест, слушав с? што можеше да се чуе, гледав с? што можеше да се види во темнината. Двајцата другари врзани пред мене беа тешко ранети. Орде Кабацо, со кого бевме врзани за рацете, умираше веднаш до мене, тешко дишејќи и испуштајќи некој пискав глас. Крвта што околу мене клокотеше како мало поточе, беше негова крв.

Слушнав дека некој од оние што пукаа падна во несвест. Го фати крвта, како што велат старите. Тресна на земјата како вреќа. Коцаров побара вода од војниците. Побара матарка. Му одговорија дека никој нема. Поручникот почна да ги пцуе:

- Какви мажи сте кога не можете да издржите ликвидирање на бандити, кои работат против бугарското царство и против царот!

Реков веќе дека имаше другари што даваа знаци на живот. Коцаров оддели една тројка, им нареди да ги стават бајонетите на пушките и да ги доубијат преживеаните.

Почна бодењето. Првин го избодеа Добрета Јовановски, кој беше пред мене. Додека го бодеа, преку неговото тело, во вратот ме закачи еден удар на бајонет. Ножот ми влезе можеби и цел сантиметар во вратните мускули. Се згрчив и молчев. Знаев: не смеам да давам знак на живот. Почувствував крв. До Добре беше врзан Сотир Џигиџик. Почнаа и него да го бодат. И пак се случи истото: го бодеа, пак преку неговото тело, и пак во вратот, ме закачи еден бајонет. Ми влезе длабоко во вратот. Почувствував како крвта наеднаш плисна и како почна да ми слегува по телото, да ме влажи со својата леплива топлина.

Го избодеа и Сотир. Ја пресекоа ортомата меѓу нив двајца и ги повлекоа напред, влечејќи ги за рацете и за нозете. Неколку метри напред.

Се вратија назад. Сега јас бев на ред. Кабацо во меѓувреме умре. Кога дојдоа до мене престанав да дишам. Претпоставувам дека ја видоа крвта што ми течеше од вратот и секако помислија: готов е! Ја пресекоа ортомата меѓу мене и Кабацо, двајца ме фатија за рацете и почнаа да ме влечат. Главата ми удираше во тврдата правлива земја на патот, но молчев. Ме фрлија над Добре и Џигиџик. Бодењето продолжуваше. Одвреме-навреме ќе довлечкаа нечие мртво тело и ќе го фрлеа на купот, што с? повеќе растеше. Тоа значи ќе го фрлеа преку мене. Така сите осумнаесет души. Крв течеше од мене, ама и од раните на телата на моите другари. Почна да ме притиска тежината на мртвите тела што почнаа да студенеат веќе, немав воздух, почнав и здивот да го губам. Толку бев натопен со крв што ми се стори како да сум во казан со врела вода. Тогаш запамтив засекогаш: крвта никако не мириса. Леплива е и тешка, но не мириса.

Кога бодењето заврши, еден од војниците му рапортира на џелатот Коцаров дека ликвидирањето е готово. Јас не гледав ништо, ама с? слушав. А и како не ќе слушам кога сето тоа се случуваше на неколку чекори од мене. Свеста ми беше чиста како солза. Коцаров на петмина војници им нареди да останат на стража, крај купот од дваесетина човечки тела, а тој со другите војници тргна назад во касарната - да донесе нова група за стрелање.

Знаев дека не смеам да останам вака: можеби ќе дојдат и ќе ме закопаат жив! Почнав да правам план за бегство. Онаа притаена далечна надеж дека ќе се спасам почна с? повеќе да се разгорува во мене. Користејќи ја темнината, со движење на телото, рацете и нозете, почнав да се измолкнувам од купот. Внимателно се ослободив од телата на другарите. Се ослободив - можев да ја кренам главата! Пред мене беа војниците, зад мене касарната, лево од мене ридот, а десно сувото корито на Дабничка Река. Почнав да се влечам кон коритото. Знаев дека не смеам да станам, само се влечкав. Дојдов до работ од патот - долу, на четири-пет метри длабочина беше коритото на реката. Наоколу имаше суво трње. Се фатив за него, тоа под мојата тежина попушти и јас со шум паднав долу. Се открив.

Месечината почна да се најавува со некоја слаба светлина. Војниците почнаа да пукаат по мене, а јас трчав по сувото корито на Дабничка Река и имав само една цел: да влезам во една од браздите што пролетните порои ги избраздиле и бев сигурен дека тогаш ќе се спасам. Тие пукаа по мене, а јас ќе потрчав па ќе легнев, божем сум погоден. Така три-четири пати. На неколку чекори од мене се наоѓаше една голема бразда што водеше на другата страна на брегот. Тоа беа последните неколку чекори што требаше да ги направам. Почнав да ползам - не сакав ништо да ризикувам. Кога влегов во браздата знаев дека сум спасен. Излегов на другата страна на брегот во еден тутун. Трчав, и трчав, и трчав, а устата с? повеќе ми се собираше од сувотија. Дојдов до местото Кукул и оттаму, преку Баба Планина, дојдов во Прилеп. Се собрав во куќата на Павле Павлески и побарав врска со Комитетот. Дојде Борка Ордановски и нему му раскажав с?. На патот меѓу Прилеп и Дабница останаа убиени: Добре Јовановски, Сотка Сотироски, Орде Паноски, Андон Слабејкоски, Киро Косески, Адем Адемоски, Димко Мрчески, син му Аце Мрчески, Ордан Турникапа, Ордан Кузманоски, Алекса Шаламаноски, Андон Нунески, Атанас Нунески, Орде Тренчески, Душан Бешироски и Алекса Бешироски. Шеснаесетмина подло убиени. Велам: шеснаесетмина, зашто Тоде Келешоски се спасил. Вели дека кога припукале, некој к*ршум му ја скинал ортомата и тој во таа општа пукотница успеал да избега преку ритчето. Можеби е така, не знам...

Извор: Утрински весник
Кон врв
чоли Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 15.Ноември.2008
Статус: Офлајн
Поени: 2973
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај чоли Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Ноември.2009 во 15:39
Бегаш од темата... Сега -засега остави Дабница настрана. Да видим личната одговорност на Асен Богданов:

По повод судењето на Асен Богданов, бугарски полициски началник во Скопје во периодот на Бугарската окупација, „Нова Македонија“ (21 Ноември 1941 год.) најавувајќи го судењето изнесува: дека процесот против воениот злосторник А. Богданов почнува со задоцнување, бидејќи бугарските власти несакале да му го предадат на народниот суд. Бугарските власти долго време го одлагаа предавањето на Богданов, бидејќи тој, заедно со генералот Маринов, командант на Петнаесеттата бугарска окупаторска дивизија (штаб во Битола) наводно одиграл значајна улога во деветосептемврискиот преврат во Софија, во отечествено-фронтовска Бугарија Маринов за ’заслугите‘ постана главен командант на бугарската ОФ армија, а Богданов директор на софиската полиција. На оптуженичката клупа, заедно со Богданов, седеа уште неколку негови соработници. Во обвинението на јавниот тужител помеѓу останатото се изнесува и следново: „Како помошник на обласниот директор и обласниот полициски началник во Скопје од Јануари 1943. до крајот на Август 1944. година, Асен Богданов, потполковник на фашистичката полиција, е еден од највисоките функционери на бугарските фашистички власти во Македонија... кој е одговорен за многубројни ѕверства од страната на окупаторот во Македонија... Како обласен полициски началник во Скопје, Богданов организираше цела мрежа на соработници во цела Македонија и создаде специјални полициски органи и контрачети, се поврза со озлогласениот Гестапо, ги координираше и раководеше бугарската полиција и бугарската фашистичка војска на генералот Бојдев, Маринов, Поп-Димитров, како и специјалните одреди на Гестапо и поручникот Бирман...“ (Јован Павловски „Судењето како последен пораз“, Тетово, 1977. стр. 71).
---
Асен Богданов е суден по општи приказки, от човеконенавистниот титов "народен" суд.
Кон врв
Македон Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор

Caesar Constantinus

Регистриран: 20.Јули.2008
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 9928
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Македон Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Ноември.2009 во 15:43
Originally posted by чоли чоли напиша:

Originally posted by Македон Македон напиша:



Од каде да почнам со обвиненија....
1. Насилна бугаризација на македонскиот народ
2. Ѕверски убиства над борците за слобода на македонскиот народ ( по мачењата ги фрлал во Вардар )
3. Затворите во Скопје биле вистински мачилишта под негова команда
Да, се сложувам за сето ова ( иако списокот не е комплетен )  не требало да го стрелаат како куче, требало да помине низ се што поминал, низ скопските затвори ( мачилишта ), па дури потоа да завршат со него како тој што завршувал со македонските борци за слобода.

Не бих имал твојата смелост да бидам обвинител. Отговорноста е винаги лична. Дали верваш што Богданов е вршил "насилна бугаризација"? И каков е престпнниот состав на вакво дејание? Дали Богданов саморучно е мачил и убивал затворници и ги фрлал во Вардар?


Секако дека верувам дека вршел насилна бугаризација. Каков е престапот?!изненадување Зарем самиот збор "насилна" не кажува доволно? Па секако дека на своја рака мачел и ги фрлал борците за слобода во Вардар? Тој бил командант на полицијата нели? Над него бил само министерот за внатрешни работи, никој друг.
Го има и на слики заедно со оние кои им го правеле истото на македонските партизани.




Изменето од Македон - 15.Ноември.2009 во 15:54
Кон врв
чоли Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 15.Ноември.2008
Статус: Офлајн
Поени: 2973
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај чоли Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Ноември.2009 во 15:46
Originally posted by Македон Македон напиша:


Зарем самиот збор "насилна" не кажува доволно? Па секако дека на своја рака мачел и ги фрлал борците за слобода во Вардар? Тој бил командант на полицијата нели? Над него бил само министерот за внатрешни работи, никој друг.Го има и на слики заедно со оние кои им го правеле истото на македонските партизани


- Кој ги организираше специјалните служби за бугаризирање на македонскиот народ? (прашање на судијата - поротник *)
- Овие служби се организирни со решение на Министерскиот совет, а беа раководени директно од Министерството за внатрешни работи.
- Што се бараше од лицата кои беа испратени да работат во бугарскиот окупаторски административен и полициски апарат во Македонија? *
- Од нив се бараше да бидат задоени со идеата за бугаризација на македонскиот народ, и за задржување на овој крај (Македонија - авт.) по секоја цена, под Бугарија.

Изменето од Македон - 15.Ноември.2009 во 15:55
Мунгос - цензорот на Мисирков
Кон врв
Македон Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор

Caesar Constantinus

Регистриран: 20.Јули.2008
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 9928
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Македон Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Ноември.2009 во 15:54
Originally posted by чоли чоли напиша:

Originally posted by Македон Македон напиша:


Зарем самиот збор "насилна" не кажува доволно? Па секако дека на своја рака мачел и ги фрлал борците за слобода во Вардар? Тој бил командант на полицијата нели? Над него бил само министерот за внатрешни работи, никој друг.Го има и на слики заедно со оние кои им го правеле истото на македонските партизани.


- Кој ги организираше специјалните служби за бугаризирање на македонскиот народ? (прашање на судијата - поротник *)
- Овие служби се организирни со решение на Министерскиот совет, а беа раководени директно од Министерството за внатрешни работи.
- Што се бараше од лицата кои беа испратени да работат во бугарскиот окупаторски административен и полициски апарат во Македонија? *
- Од нив се бараше да бидат задоени со идеата за бугаризација на македонскиот народ, и за задржување на овој крај (Македонија - авт.) по секоја цена, под Бугарија.


Значи како јас што кажав, само министерот за внатрешни работи бил над Богданов. Со тоа тој не само што бил лично одговорен, туку имал и командна одговорност.

П.С. Со исказот тој признава дека е вршена насилна бугаризација и од негова страна. А истотака признава и за мачените, за фрлените во Вардар и слично.


Изменето од Македон - 15.Ноември.2009 во 15:54
Кон врв
Македон Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор

Caesar Constantinus

Регистриран: 20.Јули.2008
Локација: Macedonia
Статус: Офлајн
Поени: 9928
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Македон Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 15.Ноември.2009 во 16:21
Originally posted by чоли чоли напиша:

Бегаш од темата... Сега -засега остави Дабница настрана. Да видим личната одговорност на Асен Богданов:

По повод судењето на Асен Богданов, бугарски полициски началник во Скопје во периодот на Бугарската окупација, „Нова Македонија“ (21 Ноември 1941 год.) најавувајќи го судењето изнесува: дека процесот против воениот злосторник А. Богданов почнува со задоцнување, бидејќи бугарските власти несакале да му го предадат на народниот суд. Бугарските власти долго време го одлагаа предавањето на Богданов, бидејќи тој, заедно со генералот Маринов, командант на Петнаесеттата бугарска окупаторска дивизија (штаб во Битола) наводно одиграл значајна улога во деветосептемврискиот преврат во Софија, во отечествено-фронтовска Бугарија Маринов за ’заслугите‘ постана главен командант на бугарската ОФ армија, а Богданов директор на софиската полиција. На оптуженичката клупа, заедно со Богданов, седеа уште неколку негови соработници. Во обвинението на јавниот тужител помеѓу останатото се изнесува и следново: „Како помошник на обласниот директор и обласниот полициски началник во Скопје од Јануари 1943. до крајот на Август 1944. година, Асен Богданов, потполковник на фашистичката полиција, е еден од највисоките функционери на бугарските фашистички власти во Македонија... кој е одговорен за многубројни ѕверства од страната на окупаторот во Македонија... Како обласен полициски началник во Скопје, Богданов организираше цела мрежа на соработници во цела Македонија и создаде специјални полициски органи и контрачети, се поврза со озлогласениот Гестапо, ги координираше и раководеше бугарската полиција и бугарската фашистичка војска на генералот Бојдев, Маринов, Поп-Димитров, како и специјалните одреди на Гестапо и поручникот Бирман...“ (Јован Павловски „Судењето како последен пораз“, Тетово, 1977. стр. 71).
---
Асен Богданов е суден по општи приказки, от човеконенавистниот титов "народен" суд.


Воопшто не е суден според општи кажувања, на крајот на краиштата, имало и живи сведоци на настаните во скопските затвори, а и самиот признал ( го има и на слики, побарај на интернет ) што се правело во тие затвори, така се убиени и неколку народни херои во Скопје ( фрлени се од прозорите на бугарскиот участок ), има докази многу, сакал ти или не, си добил тоа што заслужува, иако во однос на тоа што го правел, добро поминал.
Кон врв
 Внеси реплика Внеси реплика страница  <1 2627282930 98>
  Сподели тема   

Скок до Овластувања Кликни и види ги опциите

Forum Software by Web Wiz Forums® version 10.03
Copyright ©2001-2011 Web Wiz Ltd.

Страницата е генерирана за 0,172 секунди.